ابزار مالی به چه معنی است؟

نقش ابزارهای مشتقه در توسعه بازارهای مالی

بازارهای جهانی ابزارهای مشتق- ابزارهای مشتقه مالی با «مشتقات» واژه ای جدید و مظهری از توسعه و نوآوری در دانش اقتصاد مالی و مدیریت خطر است. در اقتصاد مالی مشتقات به معنی مجموعه ابزاری است که دارای خصوصیات مشترک می باشد. این وازه بر کلیه ابزارهای قابل معامله در بورس و خارج از بورس که مرتبط با معامله اوراق بهادار، ارز، نرخ بهره، کالا و غیره باشد، اطلاق می شود. علت نام گذاری «ابزارهای مشتقه» آن است که ارزش آنها مشتق از قیمت «دارایی پایه» آنها است. یعنی تغییرات قیمت هر یک از مشتقات تابعی ازتغییرات قیمت دارایی پایه آنهاست. برای مثال ارزش یک قرارداد، آتی ذرت تابعی از تغییرات قیمت ذرت است. یعنی با افزایش قیمت مال موضوع قرارداد، ارزش ابزارهای مشتقه افزایش می یابد و با کاهش قیمت آن، ارزش و قیمت ابزارهای مزبور تقلیل می یابد. بازارهای جهانی ابزارهای مشتق از ارکان اساسی سیستم های مالی و اقتصادی هستند. امروزه، از ابزارهای مشتق برای پوشش خطر و کاهش عدم اطمینان نسبت به قیمت های آتی، استفاده گسترده ای می شود. ابزارهای مشتق با بهبود فرآیند کشف قیمت دارایی ها، در رشد اقتصادی و افزایش اثربخشی بازارها اثر چشمگیری دارند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

گروه مدیریت، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی بابل، ایران

مراجع و منابع این مقاله :

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :

• اجوادیان محمد رضا -- مروری بر ابزارهای مشتقه و به .ابزار مالی به چه معنی است؟
• حمیدی زاده محمد مهدی- ابزارهای مالی مشتقه دربازار سرمایه - .
• راعی رضا -تلنگی احمد -مدیریت سرمایه گذاری پیشرفته - سمت .
• راعی رضا - سعیدی علی - مبانی مهندسی مالی _ .
• رهبر محمدرضا- کجا بودیم ؟ کجا هستیم ؟کجا خواهیم بود؟دنیای .
• عبده تبریزی حسین- دارایی ها _ بازارهای مالی _ کارکرد .
• آفبوزی فرانک ودیگران- مبانی بازارها و نهادهای مالی - ترجمه .

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

شناسه ملی سند علمی:

تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395

نحوه استناد به مقاله :

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

تیموری، سعید،1394،نقش ابزارهای مشتقه در توسعه بازارهای مالی،همایش ملی نوآوری مالی و توسعه مالی،بابل،https://civilica.com/doc/468023

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1394، تیموری، سعید؛ )
برای بار دوم به ابزار مالی به چه معنی است؟ بعد: ( 1394، تیموری؛ )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

علم سنجی و رتبه بندی مقاله

در بخش علم سنجی پایگاه سیویلیکا می توانید رتبه بندی علمی مراکز دانشگاهی و پژوهشی کشور را بر اساس آمار مقالات نمایه شده مشاهده نمایید.

مقالات پیشنهادی مرتبط

مقالات فوق بر اساس داده کاوی مقالات مطالعه شده توسط پژوهشگران محاسبه شده است.

فروشگاه اینترنتی و بازار آنلاین تک دیل

تک ديل اولین بازار آنلاین اجتماعی (Social Marketplaces) بومى سازى شده ايرانى مى باشد که تنها یک بازار آنلاین نیست، بلکه یک بستر تجارت الکترونیکی با ویژگی های رسانه های اجتماعی می باشد. هر فرد (کاربر) با ثبت نام در تک دیل هم زمان می توانید فروشنده و همچنین یک خریدار باشد. در واقع تک دیل به عنوان یک بازار آنلاین اجتماعی ترکیبی از شبکه اجتماعی و بازار آنلاین می باشد.

بخش "فروشگاه من" در تک دیل در واقع همان پروفایل شخصی هر فرد است که همچون یک فروشگاه شخصی آنلاین می باشد و با عمومی کردن بخش "فروشگاه من"، اطلاعات فروشگاه شما که شامل فروشگاه (نام کاریری)، عکس درباه (رزمه فروشگاه)و تمامی محصولات را که در تک دیل برای فروش عرضه می کنید. در تک دیل کاربران با "دنبال کردن" فروشگاه های یکدیگر با هم در ارتباط می باشند تا با این روش از آخرین محصولاتی فروشگاه محبوب خود با خبر شوند و همچنین فروشگاه بازاریابی و فروش بهتری داشته باشند. برای سایرین قابل مشاهده می شود و همچنین روش های برای خرید و فروش در تک دیل وجود دارد از جمله مزایده، مزایده پلاس

اوراق تجاری و بهادار

اوراق تجاری یک ابزار بدهی کوتاه ‌مدت است که توسط یک شرکت، معمولاً برای تأمین مالی و برآوردن تعهدات کوتاه‌ مدت منتتشر می‌شود.

ناشرین اوراق تجاری شامل شرکت‌های مختلف با انواع فعالیت‌های مالی، صنعتی و بازرگانی هستند که در جهت تأمین مالى نیازهاى مالى کوتاه مدت و فصلى خود و نیز سرمایه در گردش مورد نیاز دائمى، از انواع اوراق تجارى استفاده مى‌کنند. اوراق تجاری و بهادار عبارت است از: چک، سفته، برات، قبض و تضمین های بانکی فته و طلب و به عبارتی اسنادی است که اعتبار آنان از طریق قانون تعریف شده باشد. همچنین این اوراق جایگزین مناسبی برای وام‌هاى بانکی می باشد. اوراق تجاری بدون پشتوانه هستند و معمولاً بازپرداخت آن‌ها به وسیلة دارایی خاصی تضمین نمی‌شود. هر چند که بنگاه‌های فروشنده این اوراق، می‌بایست دارای خطوط پشتیابی کننده از طرف بانک‌های تجاری باشند.

انواع اوراق بهادار

• اوراقی است که توسط شرکت‌ های بزرگ و معتبر انتشار می یابد . این اوراق تجاری به‌ طور مستقیم به خریداران ابزارهای مالی فروخته می‌شوند و نیازی به کارگزاران و معامله‌گران نخواهند داشت.
• اوراقی که توسط شرکت‌ های کوچکتر به شرط خوشنام بودن و معتبر بودن منتشر میشوند. این نوع اوراق تجاری از طریق معامله‌گران و کارگزاران به مشتریان فروخته میشوند. نرخ بهره اوراق تجاری دسته دوم معمولاً بیشتر از اوراق منتشر شده توسط شرکت‌های بزرگ در دسته اول است .علت این نرخ بهره ریسک بیشتر و همچنین وجود هزینه‌ های داد و ستد توسط معامله‌گران می باشد.

سهم چیست؟

سهم عبارت است از : مشارکت در سرمایه گذاری و یا قدرالسهمی است که بطرق مختلف از جمله ارث به اشخاص داده میشود که در سود یا تحول کلیت یا بخشی از سهام موجبات آورده یا برحسب عملکرد و تفسیرات ابزار مالی به چه معنی است؟ در روند مشارکت بعضاً ممکن است سود و زیان هم در پی داشته باشد. که به دو دسته تقسیم می شود :

سهام عادی

سهام عادی همانگونه که از مفهوم آن مشخص است ممکن است وابستگی به هیچ یک از ادارات و دولت نداشته باشد. لکن در تقسیر موسع آمده است گاه اشخاص به موجب حقی دارای سهمی در سایر ادارات هستند که اختیارات واسعه بعنوان استفاده از سهم بصورت عادی نیز به آنان داده شده باشد.

سهام ممتاز

سهام ممتاز برحسب موقعیت و تعامل و اولویت برای معامله و سود دهی و تقاضا و عرضه و مصارف و یا نیازهای جامعه و انحاء معاملاتی که عواید آن پیش از سایر معاملات بورس است بعنوان سهام ممتازه وجود داشته که تقدیم و اولویت تقاضا و عرضه را در بر میگیرد.

بورس چیست؟

بورس عبارت است از: اوراقی بهادار و خاص که توسط کارگزاران با اسناد و اوراق تجاری مورد داد و ستد واقع میشود که اوراق تجاری از طریق سهام شرکتهای دارای سهام با اوراق قرضه و یا شهرداریها و مؤسسات وابسته به دولت و خزانه داری کل که قابلیت واگذاری را داشته بدشند به نقل و انتقال می انجامد

سرمایه گذاری چیست؟

سرمایه گذاری عبارت است از: آورده مالی بانحاء مختلف برای انجام کار یا معاملات داخلی و خارجی و تولید و عرضه از طرف اشخاص در بورس بصورت بخشی از سهام سپرده که از محل بکارگیری آن در بازدهی یا تولید یا معاملات و داد و ستد نقش بارز خواهد داشت.

معاملات سوآپ چیست؟

سوآپ در لغت به معنی مبادله کردن است و در اصطلاح، قرارداد مشتقه ی است که از طریق آن دو طرف، جریان های نقدی یا بدهی های دو ابزار مالی مختلف را در پریود زمانی معین مبادله می کنند. این ابزار های مالی می توانند هر چیزی مانند پول نقد، اوراق قرضه، اسهام و غیره باشند. در اکثر موارد، یک طرف جریان نقد در معاملات سوآپ معمولاً ثابت بوده و طرف دیگر جریان نقد براساس نرخ بهره، نرخ ارز، و یا بازده سهام متغیر می باشد.

معاملات سوآپ در اواخر دهه 1980 میلادی معرفی شد و در مدت زمان کوتاه، به صورت وسیع گسترش یافته و به معاملات مالی با کاربرد گسترده مبدل شد. امروزه این معاملات بخش اساسی در امور مالی مدرن گفته می شود. متخصصان امور مالی شرکت ها از قراردادهای سوآپ برای جلوگیری از ریسک و به حداقل رساندن عدم اطمینان در برخی از معاملات مالی استفاده می کنند. به عنوان مثال، گاهی اوقات پروژه ها می توانند در معرض خطر نرخ ارز قرار بگیرند و مدیر مالی شرکت ممکن است از قرارداد سوآپ ارز به عنوان ابزار مصون سازی استفاده کند.

بر خلاف سایر معاملات مالی، طرفین در معاملات سوآپ معمولاً شرکتها و سازمانهای مالی بوده و افراد نیستند. امروزه از معاملات سوآپ جهت پوشش خطرات و دسترسی به بازار های جدید استفاده می شود:

یکی از عملکردهای اصلی معاملات سوآپ، پوشش دادن خطرات است. به عنوان مثال، سوآپ نرخ بهره جهت پوشش نوسانات نرخ بهره و سوآپ ارز جهت پوشش نوسانات نرخ ارز استفاده می شود.

2. دسترسی به بازارهای جدید

شرکت ها می توانند از معاملات سوآپ به عنوان ابزاری برای دسترسی به بازارهایی که قبلاً به آن دسترسی نداشتند، استفاده کنند. به عنوان مثال، یک شرکت آمریکایی می تواند برای دسترسی به نرخ بهتر دالر به پوند سوآپ ارزی را با یک شرکت انگلیسی انجام دهد، زیرا این شرکت مستقر در انگلستان بوده و می تواند در داخل آن کشور با نرخ پایین تر وام بگیرد.

انواع سوآپ

1. سوآپ نرخ بهره

سوآپ نرخ بهره متداول ترین نوع سوآپ بوده که در آن طرفین قرارداد مبالغ بهره را بر حسب ارز مشابه مبادله می نمایند.

به طور مثال، تصور کنید شرکت ABC به تازگی به ارزش 1 میلیون دالر اوراق قرضه را به مدت پنج سال با نرخ بهره متغیر سالانه که به عنوان نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن (LIBOR) یاد می شود، به علاوه 1.3 درصد، منتشر کرده است. همچنین، فرض کنید نرخ بهره استقراض بین بانکی لندن (LIBOR) در حال حاضر 2.5٪ بوده و هییت مدیره شرکت ABC نگران افزایش نرخ بهره میباشد.

هییت مدیره شرکت ABC شرکت دیگری را به نام XYZ پیدا می نماید که مایل است با این شرکت قرارداد سوآپ عقد کند. طبق این قرارداد، شرکت XYZ به شرکت ABC نرخ بهره سالانه LIBOR به علاوه 1.3 درصد، برای 5 سال، مبنی بر مبلغ اصلی 1 میلیون دالر پرداخت خواهد کرد. به عبارت دیگر، شرکت XYZ پرداخت سود اوراق قرضه 1 میلیون دالری شرکت ABC را تأمین کرده و در ازای آن، شرکت ABC به شرکت XYZ نرخ بهره ثابت سالانه 5٪ را برای مبلغ یک میلیون دالر به مدت پنج سال پرداخت خواهد کرد. اگر نرخ بهره طی پنج سال آینده به طور چشم گیری افزایش یابد، شرکت ABC از معامله سوآپ سود برده و در صورت کاهش، ثابت ماندن و یا افزایش تدریجی نرخ بهره، شرکت XYZ از مزایای آن بهره مند خواهد شد.

در زیر دو سناریو برای این قرارداد سوآپ آورده شده است: فرض بر این است که در سناریو اول نرخ بهره 0.75 LIBOR درصد در سال و در سناریو دوم این نرخ0.25 درصد در سال افزایش می یابد.

سناریو 1:

در صورت افزایش 0.75 درصدی نرخ بهره LIBOR در سال، شرکت ABC در پایان 5 سال، از قرارداد سوآپ مبلغ 15000 دالر مفاد بدست آورده و شرکت XYZ زیانی را به ارزش 15000 دالر متحمل خواهد شد. محاسبه این مفاد و زیان در جریان 5 سال طور ذیل است:

آربیتراژ (arbitrage) در ارزهای دیجیتال چیست؟

در واقع آربیتراژ یعنی کسب سود از اختلاف قیمت در دو یا چند بازار. سود آربیتراژی زمانی حاصل می‌شود که یک دارایی به طور همزمان در دو بازار مختلف یا در موارد خاص با دو قالب متفاوت از یکدیگر به مصرف کنندگان عرضه شود.

آربیتراژ چیست؟

آربیتراژ در اینوستوپدیا به عمل خرید و فروش هم زمان یک ابزار مالی به چه معنی است؟ دارایی برای کسب سود از تفاوت قیمت‌ها در بازار تعریف شده است.

آربیتراژ نوعی معامله است که اساس سود آن از تفاوت قیمت دو محصول یکسان یا دو ابزار مالی مشابه حاصل می‌شود، که در دو یا چند بازار مختلف و یا در دو قالب متفاوت به مصرف کننده عرضه شده‌اند.

طبق تعریف ویکی پدیا از آربیتراژ، این اثر در نتیجه ناکارآمد بودن بازار اتفاق می‌افتد؛ یعنی اگر تمام بازارها کاملا کارآمد باشند، آربیتراژ وجود نخواهد داشت.

آربیتراژ چه زمان اتفاق می‌افتد؟

آربیتراژ یا کسب درآمد با خرید همزان یک دارایی، زمانی اتفاق می‌افتد که یک دارایی در یک بازار خریداری و به طور همزمان در بازار دیگری به فروش برسد.

بارها شنیده‌ایم که این روش، نوعی مکانیزم در بازار ایجاد می‌کند که بواسطه‌ی آن قیمت‌ها در دراز مدت از ارزش واقعی خود منحرف نمی‌شوند.

اما این جمله به چه معناست؟

چند مثال از آربیتراژ در دنیای واقعی:

اگر نگاهی به معاملات روزمره بیاندازید، خواهید دید که مثال‌های متعددی از سود آربیتراژی در دنیای تجارت وجود دارد. از بازار نفت، سهام و خرید و فروش میوه‌ گرفته تا انواع خوراکی‌های داخلی، با این نوع سود در بازار معامله می‌شوند.

فرض کنید قیمت خرید و فروش دلار در یک سوی خیابان ۱۰ هزار تومان و در سوی دیگر ۱۱ هزار تومان است. یک خریدار می‌تواند دلار را از معامله‌گری در آدرس شماره ۱ خریداری کند و بلافاصله آن را به معامله‌گری در آدرس شماره ۲ بفروشد، و در ازای فروش هر دلار، هزار تومان سود بردارد. به این سود، سود آربیتراژی گفته می‌شود.

یک مثال خوب دیگر می‌تواند قیمت کالایی مثل پرتقال باشد. فرض کنید قیمت هر کیلو پرتقال در فروشگاه‌های تهران ۱۰ هزار تومان است و پرتقال با همان کیفیت با قیمت ۳ هزار تومان در شمال کشور به فروش می‌رسد. فردی که از شمال کشور و با قیمت عمده این پرتقال‌ها را تهیه کند و برای فروش به تهران بیاورد، با در نظر گرفتن هزینه حمل و نقل بار و دستمزد کارگر، چند تومان سود می‌کند. این سود همان سود آربیتراژی است که به آن اشاره شد. این نوع از آربیتراژ بسیار رایج است.

آربیتراژ در دنیای ارز دیجیتال چگونه است؟

و اما کمی از مثال‌هایی که ذکر شد فاصله می‌گیریم تا به بحث ارز دیجیتال و آربیتراژ نزدیک بشویم.

در کوین مارکت کپ تقریبا ۲۰۸ صرافی ارز دیجیتال لیست شده است، البته به جز صرافی‌هایی که کارمزد برنمی‌دارند. زمانی که یک صرافی کارمزد کسر نکند، احتمال تقلب در گزارش حجم معاملات وجود خواهد داشت؛ تریدرها و ربات‌ها می‌توانند در این صورت حجم معاملات را به صورت دروغین افزایش بدهند و هیچ راهی برای تشخیص این وجود ندارد که تا چه حد این دروغ بزرگ است و تا چه اندازه در محاسبات اغراق شده است.

در این میان، با در نظر گرفتن تعداد بالای صرافی‌های ارز دیجیتال و نوسان بی حد و مرز ارزهای دیجیتال، امکان بهره برداری از سود آربیتراژ برای تریدرها وجود دارد.

با استناد به مقاله‌ای در captainaltcoin، آربیتراژ ارز دیجیتال می تواند فرصتی برای درآمدزایی باشد، اما یک روش بی خطر و ایمن برای کسب درآمد نیست. سود آربیتراژی زمانی حاصل می‌شود که فرصت خرید یک کالا با قیمت پایین و سپس فروش بلافاصله آن با قیمت بالاتر وجود داشته باشد. این اصطلاح بیشتر در مورد ابزارهای مالی، نظیر اوراق قرضه، سهام، کالا، مشتقات و ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

همانطور که گفته شد، صرافی‌های ارز دیجیتال یکی دوتا نیستند. هر صرافی برای عرضه دارایی‌ها یک قیمت به‌خصوص دارد. ممکن است یک صرافی دارایی مشخصی را با قیمت ۱۰ دلار بفروشد، و صرافی دیگری همان دارایی را با قیمت ۱۵ دلار به بازار عرضه کند.

انواع آربیتراژ کدامند؟

برای کسب سود آربیتراژی وجود یکی از شرایط زیر الزامی است:

اگر یک کالا همه جا با قیمت یکسانی به فروش برسد، نمی‌توان با خرید و فروش آن به سود آربیتراژی رسید. قانون اول کسب سود آربیتراژی این است که یک معامله‌گر بتواند آن را با قیمت پایین خریداری کند و با قیمت بالاتر به فروش برساند.

دو دارایی که گردش مالی یکسانی داشته باشند، با یک قیمت معامله نمی‌شوند.

دارایی که مشخص است قیمت آن در آینده چقدر می‌شود را نمی‌توان زودتر با قیمت آینده فروخت. قیمت حاضر یک دارایی با قیمت مشخص در آینده، به صورت نرخ‌بهره بدون ریسکی که از آن کم شده تعیین نمی‌شود. یعنی، برای تعیین قیمت یک دارایی باید عواملی اعم ابزار مالی به چه معنی است؟ از هزینه ذخیره و ریسک‌های موجود را در نظر گرفت. این شرط در مورد کالاهایی مثل گندم یا بنزین صدق می‌کند، و شاید در مورد سهام این‌طور نباشد.

سود آربیتراژی به سه دسته تقسیم می‌شود:

آربیتراژ ساده (Simple arbitrage): زمانی که ارزهای دیجیتال در بیشتر از یک صرافی مبادله بشوند، آربیتراژ رخ می‌دهد. زیرا امکان خرید و فروش یک ارز دیجیتال در چند صرافی وجود خواهد داشت.

آربیتراژ مثلثی (Triangular arbitrage): آربیتراژ مثلثی در نتیجه یک اختلاف قیمت بین سه ارز خارجی شکل می‌گیرد. یعنی زمانی که نرخ مبادله ارزها دقیقا با یکدیگر برابر نیستند. فرصت‌های آربیتراژ مثلثی انگشت شمارند و خیلی رایج نیستند. در آربیتراژ مثلثی، معامله گرها سه ارز را انتخاب می‌کنند (مثلا بیت کوین، دلار و یورو)، مقداری از جفت ارزی (بیت کوین/ دلار) را با یک نرخ مشخص مبادله و سپس جفت ارز را جابجا می‌کنند (بیت کوین/ یورو). در نهایت آن را به ارز پایه تغییر می‌دهند (دلار/ یورو)، و با پرداخت اندکی کارمزد برای انجام این تبادلات، به یک میزان سود خالص دست پیدا می‌کنند. مثلاً یک معامله گر با یورو اتریوم می‌خرد، آن را در ازای دریافت ین می‌فروشد و در نهایت با ین دریافتی یورو خریداری می‌کند. او از راه مبادله این سه ارز به سود آربیتراژی دست می‌یابد.

آربیتراژ پوشش نرخ بهره (Price convergence arbitrage): قیمت ارزهای دیجیتال در بازارهای مختلف، در نتیجه آربیتراژ به سمت همگرایی می‌رود. برای نمونه، اگر صرافی کراکن اتریوم را ارزان‌تر از صرافی بیت استمپ بفروشد، مسلما آن دسته از معامله گرهایی که طرفدار سود آربیتراژی هستند، از کراکن خرید می‌کنند، و اتریوم‌های خریداری شده را در بیت استمپ می‌فروشند. در بسیاری از موارد تحت تاثیر این همگرایی، بازار به سمت برابری قیمت‌ها سوق داده می‌شود. در اینجا سود معامله گر از همگرایی قیمت‌ها حاصل می‌شود.

در آربیتراژ چه ریسک‌هایی معامله را تهدید می‌کند؟

شاید برایتان سوال پیش آمده باشد که ریسک آربیتراژ چیست؟ بد نیست بدانید که آربیتراژ نیز مثل تمام روش‌های کسب درآمد دیگر، ریسک‌هایی را به همراه دارد:

ریسک اجرایی (Execution Risk)

به طور حتم، امکان بستن دو یا چند معامله به طور همزمان وجود ندارد. زمانی که بخشی از یک معامله بسته شود، حرکت سریع قیمت‌ها در بازار، بستن معامله دیگر در یک قیمت سودآور را غیر ممکن می‌کنند.

علاوه بر آن، اگر یک معامله گر تصمیم بگیرد از اختلاف قیمت بیت کوین در دو صرافی ارز دیجیتال کراکن و بیت استمپ سود آربیتراژی به دست بیاورد، شاید بلافاصله به هدف خود نرسد. ممکن است او برای این کار از صرافی کراکن مقدار قابل توجهی بیت کوین بخرد، اما در بیت استمپ موفق به فروش آن‌ها نشود.

ریسک طرف مقابل (Counterparty Risk)

ریسک طرف مقابل به ریسک آربیتراژی گفته می‌شود که در آن یک طرف نمی‌تواند وظایف خود را نسبت به طرف مقابل خود در قرارداد انجام بدهد. این یک مشکل جدی است! زیرا اگر فردی با آن شخص یک معامله یا چند معامله داشته باشد و او در انجام وظایف خود شکست بخورد، یک بحران مالی برای طرف مقابل خود به وجود می‌آورد. شکست یکی از طرفین قرارداد، یک تهدید جدی به شمار می‌رود. زیرا طرفین باید برای اینکه از تفاوت‌های قیمتی کوچک سود ببرند، مقادیر قابل توجهی را معامله کنند.

برای اینکه یک معامله گر بتواند استراتژی آربیتراژ خود را پیاده کند، باید سکه‌هایش را در صرافی نگه دارد. یک قانون اصلی و مهم در حفظ امنیت دارایی دیجیتال این است: دارایی دیجیتال خود را از صرافی خارج کنید. این نکته بارها تکرار شده است، اگر سرمایه‌تان را در صرافی نگه می‌دارید باید بدانید که در هر لحظه امکان هک شدن صرافی و از دست رفتن سرمایه‌تان وجود دارد.

شاید یک راه حل برای این مشکل وجود داشته باشد:

استفاده از صرافی های غیر متمرکز.

اما اگر از زاویه آربیتراژ به صرافی های غیر متمرکز نگاه کنیم متوجه می‌شویم که نقدشوندگی هنوز در آن ها پایین است.

ریسک نقدشوندگی (Liquidity Risk)

این ریسک مالی زمانی پیش می‌آید که یک معامله گر نتواند دارایی خاصی مثل ارز دیجیتال را به اندازه کافی سریع و بدون تحت تاثیر قرار دادن قیمت بازار مبادله کند.

برای اجرای استراتژی آربیتراژ، باید از بابت نقدشوندگی بازار اطمینان حاصل کنید. اگر بازار نقدینگی نداشته باشد، ممکن است هنگام کسب سود آربیتراژی از فرصت موجود ضرر کنید.

ریسک انتقال دارایی (Asset Transfer Risk)

انتقال دارایی از یک صرافی به صرافی دیگر به منظور کسب سود آربیتراژی، بدون ریسک نیست. زمانی که متوجه فرصت آربیتراژ می‌شوید، لازم است دارایی‌هایی که از یک صرافی خریده‌اید را به صرافی دیگری منتقل کنید. دلایل زیادی وجود دارد که می‌تواند این انتقال را به وقفه انداخته و به نوعی آن را با مشکل مواجه کند. این کاستی منجر به از دست رفتن فرصت آربیتراژ می‌شود.

کاربران مشکلات مختلفی را هنگام انتقال وجه از صرافی به صرافی دیگر گزارش کرده‌اند. در این قسمت به تعدادی از این مشکلات اشاره می کنیم:

• ممکن است بلاک چین از دسترس خارج بشود و انتقال دارایی موفقیت آمیز نباشد.
• ممکن است انجام تراکنش چند روز طول بکشد. تراکنش هایی که کارمزد پایین تری بابت تایید آن ها پرداخت می شود، در اولویت کار ماینرها قرار ندارند.
• ممکن است کیف پول ها از دسترس خارج بشوند، و قادر به همگام سازی با بلاک چین نباشند.

ریسک کاهش بها (Risk of depreciation)

کاهش قیمت ارز دیجیتال یک ریسک به حساب می‌آید. برای مثال، اگر شما از راه ترید ارز دیجیتال سود آربیتراژی کسب کنید و بعد قیمت بیت کوین شروع کند به پایین آمدن، بازار چیزی بیشتر از سود شما را خواهد بلعید!

تاثیر لیست بایننس در آربیتراژ ارزهای دیجیتال

نام صرافی بایننس ترکیبی از دو لغت باینری و فایننس است. بایننس در هر ثانیه قادر به پردازش ۱.۴ میلیون سفارش است، این قابلیت بایننس را به سریع‌ترین صرافی ارز دیجیتال در بازار تبدیل می‌کند. طبق جدیدترین آمار کوین مارکت کپ، حجم معاملات روزانه این صرافی حدود ۶۰۰ میلیون دلار است. همچنین حدود ۳۰۰ جفت ارزی در بایننس معامله می‌شوند.

اگر بخواهید کوین منحصر به فرد خودتان را در لیست بایننس درج کنید، باید در وب سایت اصلی بایننس یک فرم را تکمیل کنید. بایننس در انتخاب کوین‌ها سخت گیر است و تنها کوین‌هایی را انتخاب می‌کند که پایگاه کاربری وسیعی دارند، اثبات شده اند و تیم توسعه سرشناسی دارند. بایننس تیم‌هایی که اهل پیش بینی قیمت توکن خود یا حدس زدن آینده آن هستند را نمی‌پذیرد.

یک مثال از توکن‌هایی که در بایننس لیست شده‌اند، اسکای کوین است. بایننس از تاریخ ۲۴ می ۲۰۱۸ این کوین را در قالب جفت‌های ارزی SKY/BNB – SKY/BTC – SKY/ETH ارائه کرد. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، قیمت این کوین پس از لیست شدن در صرافی بایننس رشد قابل توجهی را تجربه کرده است. اسکای کوین در تاریخ ۲۰ می، ۲۳۵۰ دلار و ارزش کل بازار آن ۲۱۱ میلیون دلار بوده است. این ارقام پس از لیست شدن اسکای کوین در بایننس به ۳۵۵۰ دلار و بالای ۳۱۹ میلیون دلار رسیدند.

با توجه به شرایطی که در بالا توصیف شد، می‌توان گفت که این اتفاق فرصت آربیتراژی مناسبی را برای سرمایه گذاران ایجاد کرده است. مثلا یک سرمایه گذار می‌توانست پتانسیل رشد اسکای کوین بعد از لیست شدن در بایننس را در نظر داشته باشد، آن را از صرافی‌هایی مثل کریپتوپیا خریداری کند و بعد در بایننس بفروشد. البته سرمایه‌گذار باید توجه داشته باشد که صرافی‌هایی مانند بایننس حین اضافه کردن یک ارز دیجیتال به صرافی، یک تأخیر زمانی از عمد بر روی واریز یا برداشت آن اعمال می‌کند تا از این نوع آربیتراژ بین صرافی‌های مختلف جلوگیری کند.

در نتیجه اینکه آربیتراژ می‌تواند یک روش سودآور باشد. البته اگر استراتژی‌های آن به درستی اجرا شوند.

روش دیگری که برای آربیتراژ و در یک صرافی به کار می‌رود، استفاده از جفت‌ارزهای مختلف آن صرافی است. برای مثال ارزهای دیجیتال تتر، اتریوم و بیت کوین را در صرافی بایننس در نظر بگیرید.

سرمایه‌گذار با مقدار تتری که دارد، یک بیت کوین خریده و منتظر فرصت آربیتراژ می‌ماند. او با در نظر گرفتن نرخ معاملاتی بین جفت ارزهای اتریوم/دلار (ETH/USDT) و بیت کوین/ اتریوم (ETH/BTC) شرایط را در لحظه مناسب ارزیابی کرده و سفارش خود را برای خرید اتریوم قرار می‌دهد. سپس با فروش اتریوم خریداری شده میزان توکن تتر بیشتری نسبت به حالت اولیه خریداری می‌کند. سپس در صورت ادامه‌دار بودن شرایط دوباره این چرخه را تکرار می‌کند.

نکاتی که در این نوع آربیتراژ وجود دارد، استفاده از ربات‌های تریدر برای این منظور است؛ چرا که تمامی سفارشات باید در کسری از ثانیه صورت گیرد و علاوه بر آن میزان وجود کارمزد نیز در سودمند بودن یا نبودن معاملات دخیل شود. در این صورت ربات با تصمیم‌گیری درست می‌تواند معامله و سود بی‌دردسری به دست آورد. این نوع آربتراژ در صرافی‌های با کارمزد مانند بایننس کمتر اتفاق می‌افتد، چرا که کارمزد هر سفارش معمولاً بیشتر از فرصت آربیتراژ به وجود آمده می‌شود و امکان انجام این عمل از بین می‌رود.

این چرخه بین بیش از ۳ جفت معاملاتی نیز می‌تواند به وجود آید که پیچیدگی‌های خاص خود را به دنبال دارد.

در انتها همانطور که اشاره شد، آربیتراژ ریسک‌های متعددی را به همراه دارد. اما اکثر معامله‌گرها حاضرند برای اینکه راحت به سود دست پیدا کنند، ریسک آن را بپذیرند.