اشتباه تاریخی دولت سیزدهم؛ تبدیل وزارت ارتباطات به وزارت صیانت!
سرویس سیاسی - اینستاگرام شاید مهمترین بستر عمومی و موثر در سبک زندگی افراد و البته کسب خبر و تبلیغ کسب و کار و خریدوفروش اجناس است. فیلترینگ تلگرام در ماجراهای سال ۹۶ انرژی زیادی برای جذب مخاطب اینستاگرام ایجاد و آن را به پلتفرم اثرگذاری در جامعه ایران تبدیل کرد. قلبهای قرمز کوچک اینستاگرام معنادارترین رسانه عمومی در ایران در ۵ سال اخیر بودند.
به گزارش سرویس سیاسی برخط نیوز به نقل از فرارو - مسعود فروغی، سردبیر روزنامه فرهیختگان در یادداشتی با عنوان «صیانت از عقلانیت»، نوشت: از نظر سیاسی نیز معنای محدودیت دسترسی به شبکه های اجتماعی پرمخاطب به تشدید فضای دوقطبی می انجامد. نوعی حصارکشی دور خودمان که برای افکارعمومی قابل توجیه نیست. نیازهای اقتصادی بر زمین مانده و محدودیت جدید. این محدودیت ها قبل از روی کارآمدن مجلس و دولت فعلی به عنوان اتهام مطرح می شد و حالا واقعا می خواهد عملی شود.
«با اینستاگرام و واتس اپ چی کار می کنن؟» این جمله سوالی احتمالا یکی از مهم ترین عباراتی است که این روزها شنیده اید یا به آن فکر کرده اید. از ابتدای ماجراهای اخیر که منجر به خیابانی شدن دوباره سیاست در ایران شد، این دو اپلیکشین پرمخاطب در ایران و البته چند سرویس دیگر محدود شدند.
حالا با گذشت چند هفته از چالش های امنیتی و سیاسی اخیر دغدغه بسیاری از افراد تعیین تکلیف آینده شبکه های اجتماعی است. این یادداشت سعی می کند با بررسی جوانب مختلف مساله به این فرضیه بپردازد که «ساده انگاری سیاستگذار در حوزه شبکه های اجتماعی پیامدهای جبران ناپذیری خواهد داشت».
۱- محدودیت موقت شبکه های اجتماعی در فضای رادیکال شدن سیاست منطقی است، فرض کنید ساختمانی بزرگ در مرکز شهر دچار حریق شود و کار امدادرسانی به آن بدون ایجاد محدودیت در رفت وآمد عادی مردم در آن منطقه امکان نداشته باشد. فرض بدیهی این است که حتی اگر در یک بازه زمانی ۱۰روزه محدودیت ایجادشده خللی در زندگی معمول ساکنان منطقه به وجود آورده باشد، میان همه گزینه های «بد» باید بهترین آنها را انتخاب کرد؛ یعنی «محدودیت». وضعیت کشور در هفته های اخیر شبیه به این وضعیت است.
اخبار جعلی فیک نیوزها و قدرت انتقال پیام و سازماندهی امنیتی در ایام خاصی مثل این روزها راهی جز ایجاد محدودیت برای سیاستگذار نمی گذارد. این محدودیت البته خسارت بار است، روند عادی اقتصاد را به هم می ریزد و ارتباطات معمول افراد که احتمالا اکثریت نزدیک به مطلق اشتباهات رایج تازهواردان به بورس آن در این پلتفرم ها سامان گرفته بود، مختل می شود. اما این بهترین «بد» موجود است.
۲- دو پلتفرم آمریکایی اینستاگرام و واتس اپ در طول هشت سال اخیر به زندگی اکثر ایرانی ها وارد شده اند. غلبه آنها در فضای عمومی ما آنقدر روشن است که نیاز به هیچ ارجاع عددی نداریم. البته قابلیت هر کدام از این دو متفاوت است.
اینستاگرام شاید مهم ترین بستر عمومی و موثر در سبک زندگی افراد و البته کسب خبر و تبلیغ کسب و کار و خریدوفروش اجناس است. فیلترینگ تلگرام در ماجراهای سال ۹۶ انرژی زیادی برای جذب مخاطب اینستاگرام ایجاد و آن را به پلتفرم اثرگذاری در جامعه ایران تبدیل کرد. قلب های قرمز کوچک اینستاگرام معنادارترین رسانه عمومی در ایران در ۵ سال اخیر بودند.
تعداد آنها شأن اجتماعی می آورد و جنگ رسانه ای که در این سال ها تبدیل به مد روز شده را ترجمه عینی می کرد. برای فهم اهمیت اینستاگرام شاید اشاره به اظهارات سیدابراهیم رئیسی در جریان انتخابات سال ۱۴۰۰ درباره آن جالب باشد.
او که به طور واضحی مهم ترین کاندیدای انتخابات بود در مستند تلویزیونی اش صریحا اعلام کرد خودش و اعضای خانواده و نزدیکانش از این شبکه اجتماعی استفاده می کنند و چنین جای مهمی را محدود نمی کند. رئیسی حتی در چند جای دیگر مثل یکی از مناظره ها به ۲ میلیون دنبال کننده صفحه اش بدون نام اینستاگرام اشاره می کرد و آن را مهم می دانست. بعضی منابع می گویند تا حدودا ۴۴ درصد پهنای باند اینترنت دیتا در ایران به اینستاگرام می رسید و اگر این عدد یا حدود آن درست باشد حکایت از اهمیت فوق العاده این پلتفرم در جامعه ایران است.
۳ -با تغییرات شگفت انگیز و سریع تکنولوژیک یک دهه اخیر، مساله تاثیرگذاری در افکار عمومی دچار تحولاتی عمیق شده است. یعنی اگر اصحاب کهف بعد از ۳۰۰ سال خوابیدن در آن قصه اعجاب انگیز دچار بهت شدند چون مثلا آدم ها غریبه شده بودند و سکه های رایج ناآشنا؛ سیر تحول شبکه های اجتماعی در هشت سال اخیر تفاوت زمین تا آسمان داشته اند. ما کجا بودیم؟ تماشاگر و منفعل! واقعیت، وابستگی شدید مردم به شبکه های اجتماعی پرقدرتی مثل اینستاگرام، واتس اپ و تلگرام است.
آخری با وجود فیلترینگ همچنان پرمخاطب و مهم است. از سال ۹۶ نام های زیادی از پلتفرم های داخلی به عنوان جایگزین خارجی ها معرفی شده اند. تلاش ۵ سال پیش برای میزبانی آنها از کاربران ایرانی شکست خورد. از نظر فنی آنها قدرت پذیرش این همه میهمان را نداشتند، یک سالن ۵۰۰ نفره هیچ وقت نمی تواند میزبان ۵ هزار نفر به صورت همزمان باشد.
از نظر محتوایی مخاطبان زیادی به پلتفرم های داخلی اعتماد نکردند، با تصور اینکه هر پیام و عکسی که ردوبدل می کنیم به صورت زنده در حال رصد است و چیزهایی شبیه به این! از نظر فرمی و ریخت و قیافه هم کمتر کسی انگیزه کوچ به پلتفرم های داخلی پیدا می کند. هزینه های انجام شده برای این نام های داخلی برای ما روشن نیست. برخی منابع اعداد بزرگی را گمانه زنی می کنند که قابل صحت سنجی نیست. حالا سوال مهم این روزها این است که آیا شبکه های اجتماعی داخلی بعد از سال ها مانور آماده ورود به جنگ واقعی هستند؟ منصفانه بگوییم خیر!
۴- برخی از تصمیم سازان می گویند چون اینستاگرام و دیگران از نظر سیاسی و فرهنگی به ما آسیب می زنند باید به هر ترتیبی فیلتر شوند و کوچ به داخلی ها اجباری است. آنها می گویند مسئولان در دوره های قبلی خیانت کرده اند و باید از همان ابتدا مانع بزرگ شدن تعداد مخاطبان شان می شدند.
اینستاگرام اما پلتفرمی خاص با امکاناتی رو به پیشرفت است. اشتراک گذاری میلیاردها عکس و فیلم و ساخت دنیایی از اطلاعات ویژگی منحصربه فرد اینستاگرام است. الگوریتم محتوایی اینستاگرام به صورت روشنی مدیریت محتوا، سانسور، بایکوت و سرکوب مخالف را عملیاتی می کند. در چند سال اخیر سوال جدی در ایران و محافل سیاسی و دانشگاهی این است که با این پدیده باید چه کار کنیم؟
فیلترینگ راه اول است. گزینه ای که به نظر می رسد فعلا محتمل ترین سناریوی آینده آن است. چرا؟ اینستاگرام قابل مذاکره نیست، اینکه محتوای متناسب با عرف جامعه ایران چیست و اقدامات خلاف امنیت ملی ایران از طریق آن انجام نشود، قابل حل نیست.
ظاهرا تلاش هایی برای حل این مشکل شده ولی مدیران اینستاگرام پیام را «سین» می کنند و جواب نمی دهند! پس چه راهی غیر از بستن آن وجود دارد. از این دیدگاه هزینه وجود اینستاگرام بیشتر از مزایای آن است. برخی مدافعان معتدل این دیدگاه قبول دارند فیلترینگ اینستاگرام اشتباهات رایج تازهواردان به بورس هزینه زاست ولی چون برای باز بودنش مضرات بیشتری قائل هستند، مدافع پرداخت این هزینه شده اند.
به طور کلی مدافعان فیلترینگ می گویند ابزارهای داخلی جوابگوی نیازهای مردم هستند. برای اثبات این ادعا ابتدا زیرآب اهمیت اقتصادی اینستاگرام را می زنند. مثلا معاون وزیر صمت اخیرا گفته فقط ۳ درصد کسب وکارها در این پلتفرم کاسب می شدند. این آمار برای تضعیف عدد وابستگی ۹ میلیونی شغل ها به اینستاگرام رونمایی شد.
پذیرش حرف معاون وزیر سخت است. هم با آمار مراکز تخصصی کسب وکارها نمی خواند و هم با عقل خود آدم! مرحله بعد این است که ابزارهای داخلی مثل روبینو را قوی و موثر معرفی می کنند. این هم قابل قبول نیست، بالاخره در شعاع ۱۰ کیلومتری ما باید کسی پیدا شود که از این طریق کار کرده باشد، گشتیم و کسی نبود. شاید گفته شود تا وقتی این نماینده شیطان باز باشد، پلتفرم های حلال زاده داخلی فرصت خودنمایی پیدا نمی کنند.
مثال اقتصاد و واردات بی رویه محصولات مشابه داخلی را می زنند. همین جا به آن مدیران قبلی که به اینستاگرام و. کولی داده اند، فحش و نفرینی نثار می کنند. اما رجوع به تجربه سال ۹۶ ناامیدکننده است. آدم عاقل از یک سوراخ نباید مکرر گزیده شود! همان طور که مشاهده می کنید چالش، فاصله واقعیت و چیزی است که می خواهیم.
همان دعوای آرمان و واقعیت قدیم. وابستگی به پلتفرم آمریکایی که زور می گوید و سانسور را با تمام قوا عملیاتی می کند قابل قبول نیست ولی واقعیت، نیاز جدی جامعه به این پلفترم ها در زندگی روزمره، ضعف نمونه های داخلی در تامین این نیازها، شک درباره عملی بودن جایگزینی و. است.
۵- من نمی دانم از نظر فنی آیا راهی برای کنترل مضرات اینستاگرام وجود دارد یا خیر. این را اما می دانم که این پلتفرم به هیچ وجه تا اطلاع ثانوی تن به همکاری با ایران نخواهد داد. اساسا موجودیت آن برای استفاده در چنین روزگاری است؛ حاکمیتی درون حاکمیت رسمی کشورها بدون همکاری و اجازه آنها. ابزار قدرتمند سیاستمداران غربی و پیچیده کردن کنش سیاسی.
انکار این واقعیات پشت کردن به عقلانیت است. اما آیا سیاست چیزی جز انتخاب های سخت و قدم زدن روی طنابی باریک در دره ای عمیق است؟ اگر مثل تفاوت سیاه و سفید، گزینه های پیش روی سیاستگذاران روشن بودند، تاریخ سیاست از معنا تهی بود. سنگینی تصمیم های تاریخی به این پیچیدگی سیاست مربوط است.
پیچیدگی تصمیم درباره اینستاگرام و. در وضعیت کنونی ما و خطر مشاوران «ساده انگار» به ابعاد متنوع اشتباهات رایج تازهواردان به بورس موضع از منظر سیاسی-امنیتی، اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی برمی گردد. کسانی که فکر می کنند با نادیده گرفتن اهمیت اجتماعی پلتفرم های مرجع به اسم مدیریت فضای مجازی به جامعه خدمت می کنند، درواقع چه چیزهایی را نمی بینند؟
اقتصاد ضعیف شده ایران در یک دهه اخیر و تلاش جامعه برای بازسازی خودش وابستگی زیادی به شبکه های اجتماعی پیدا کرده، ما نمی توانیم میلیون ها انسان را زیر فشار اقتصادی موجود رها کنیم.
حتی اگر عدد ساده انگارانه دو گیگی درست باشد حدودا ۲ میلیون فرد وابسته به اینستاگرام هستند. این که وضعیت معیشتی تقصیر برجام است یا ۶ سال پایانی دولت احمدی نژاد علی الحساب مهم نیست، مهم استفاده اقتصاد ایران از ابزار قدرتمند شبکه های اجتماعی برای فعالیت است. ابزارهای داخلی نمی توانند آن نیاز را برطرف کنند.
چرا؟ چون وسعت دربرگیری اینستاگرام بسیار بالاست، ما در وضعیت فعلی نمی توانیم امیدوار باشیم که عموم کاربران داخلی به پلتفرم های داخلی کوچ کنند. و اتصال جهانی که دیگر هیچ! از نظر فنی هم که با گذشت ۵ سال شبکه های اجتماعی داخلی بیشتر خرج کردند تا پیشرفت! خدا قبول کند.
از نظر سیاسی نیز معنای محدودیت دسترسی به شبکه های اجتماعی پرمخاطب به تشدید فضای دوقطبی می انجامد. نوعی حصارکشی دور خودمان که برای افکارعمومی قابل توجیه نیست. نیازهای اقتصادی بر زمین مانده و محدودیت جدید. این محدودیت ها قبل از روی کارآمدن مجلس و دولت فعلی به عنوان اتهام مطرح می شد و حالا واقعا می خواهد عملی شود.
محدودیت هایی که جامعه را تحت فشار قرار می دهد و ذهنیت درباره کسانی که حرف از عمل انقلابی می زنند را این گونه ترجمه می کند: «ما فضای زندگی شما را محدود می کنیم.» احتمالا دست اندرکاران می گویند برای مصلحت جامعه حاضریم تصویر منفی از خودمان بسازیم. همان مفهوم «هزینه دادن برای آرمان ها». مشکلی با این ندارم که برخی داروها با وجود تلخی مفید است و می دانم برای ساختن باید زحمت کشید ولی اگر نسخه اشتباهی باشد، تلخی دارو مثبت که نیست، اثر منفی هم می گذارد.
وقتی می دانیم جاده ای نساخته ایم نباید کاروان را به بیراهه ببریم. نمی توانیم آرمان ها را روی کول تصورات خیالی واقعی کنیم، چه آنکه این خیانت به آرمان است. همان گونه که تبدیل موضوع حجاب به پوست موز جلوی پای نظام به اسم دین مداری دست کم ساده انگاری بود. همان طور که به جای عمل فعالانه «توافق خوب» هسته ای که هم ممکن باشد و هم قابل دفاع، به کنش منفعلانه تقابل با هرگونه توافق رفتیم و شد آنچه شد.
دولت محترم و شخص رئیس جمهور جناب آقای رئیسی که در طول ۱۴ ماه اخیر تلاش زیادی کرده اند تا کمبودهای گذشته را جبران کنند به نظر در محاصره ایده های واپس گرایانه ای در حوزه شبکه های اجتماعی گیر کرده اند. تبدیل وزارت ارتباطات به وزارت صیانت اشتباهی تاریخی برای دولت سیزدهم است. کاش قبل از واقعه علاج شود.
۹ اشتباهات رایج در دکوراسیون خانه
ممکن است در چیدن وسایل خانه و تعیین دکوراسیون آن اشتباهاتی را مرتکب شویم که حتی از وجودشان بی اطلاع باشیم ولی در عین حال به ظاهر خانه لطمه بزنند در اینجا لیستی از رایج ترین اشتباهات را به شما معرفی می کنیم
ممکن است در چیدن وسایل خانه و تعیین دکوراسیون آن اشتباهاتی را مرتکب شویم که حتی از وجودشان بی اطلاع باشیم ولی در عین حال به ظاهر خانه لطمه بزنند. در اینجا لیستی از رایج ترین اشتباهات را به شما معرفی می کنیم
۱. بی توجهی به پس زمینه
اگردیوارها و کف اتاق جلوه خوبی نداشته باشد، مثلاً کهنه به نظر برسند اشتباهات رایج تازهواردان به بورس یا رنگ مناسبی نداشته باشند، به آسانی زیبایی قسمت های دیگر را خنثی می کنند. حتی اگر مبل ها، میزها و تابلوهای نقاشی زیبایی در اتاق شما وجود داشته باشد. در یک کلام، اگر دیوارها و کفپوش ها بد باشند، همه چیز بد خواهد بود.
۲. ار تفاع بیش از حد تابلوها و وسایل تزیینی
این اشتباه را در خیلی از خانه ها می توان مشاهده کرد، چون خیلی ها این تصور اشتباه را دارند که اگر دیوارها بلند باشند، اجسام تزیینی هم باید در ارتفاع بالا قرار بگیرند. اما خوب است بدانید که این اشیا باید روبروی چشم افراد قرار بگیرند، مگر در صورتی که در بالای یک وسیله بلند، مانند یک پنجره یا کتابخانه ، قرار گرفته باشند.
۳. تابلوها، مبل ها، لوسترها و فرش های خارج از مقیاس
این اشتباه یکی از بزرگ ترین اشتباهات چیدمان منزل است. مقیاس از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر آن را رعایت نکنید، اتاقی نامتعادل خواهید داشت. به عنوان مثال لوستری که نسبت به اندازه اتاق بیش از حد کوچک باشد، مثل گوشواره ای به نظر می رسد که بر فراز یک زمین فوتبال آویزان شده باشد!
۴. تلویزیون بیش از حد بزرگ
معمولاً در هر خانه ای که مردی وجود داشته باشد، تعدادی وسایل و تجهیزات الکترونیکی هم پیدا می شود. شاید خیلی ها فکر کنند "هرچه بزرگتر بهتر"، اما بهتر است واقع بین باشیم و قبل از خریدن تلویزیون ابعاد اتاق را هم در نظر بگیریم.
۵.نقاشی های تقلبی
تا جایی که می توانید به چیزهای مصنوعی نه بگویید. هیچ چیز به اندازه تابلوهای جعلی خانه شما را بدمنظره نمی کنند. اگر دیوارهای شما چیزی را وانمود کنند که واقعیت ندارد، خانه تان تبدیل به یک کاریکاتور واقعی می شود.
۶. نور فلورسنت
لامپ های فلورسنت و LED، اگرچه کارآمدتر هستند و باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شوند، ولی نوری سفید و تند دارند که به اتاق جلوه ای نازیبا می دهد و حتی زیبایی رنگ های به کار رفته در اتاق را کم می کنند.
۷. تعداد بیش از اندازه طرح ها
وقتی می خواهیم طرح فرش، رومبلی، پرده، کاغذدیواری و غیره را انتخاب کنیم، با گزینه های مختلفی روبرو می شویم که هر کدام زیبایی خود را دارند. مشکل اینجاست که اگر تعداد این طرح ها از حد خاصی بیشتر شود، اتاق شلوغ به نظر خواهد رسید و سبکی که در ذهن داشته ایم در میان آن همه طرح و رنگ گم می شود و دیگر جلب توجه نمی کند.
۸. پیروی بیش از حد از مد
منظور ما این نیست که به مد روز توجه نکنید، ولی بهتر است میانه رو باشید و چیزی نخرید که فقط در بازه زمانی خاصی جالب به نظر برسد و بعد از مدتی شما را خسته کند. مثلاً یک تخت مستطیلی با چوب های قهوه ای تیره هیچ وقت از مدافتاده به نظر نمی رسد، اما آیا یک تخت شش ضلعی قرمز هم همیشه زیبا به نظر می رسد؟!
۹. سِت کردن همیشه بهترین روش نیست
دوست دارید ایده های خلاقانه دکوراسیون را خراب کنید؟ بسیار خوب، می توانید برای رنگ، سایه، طرح و. همه وسایل را یکسان انتخاب کنید! اتاقی که تنوع کافی نداشته باشد، بعد از مدتی کسل کننده و تکراری خواهد شد. مسلماً لازم است رنگ ها و طرح ها با هم هارمونی داشته باشند، اما این لزوماً به معنی انتخاب رنگ ها و طرح های مشابه نیست.
اشتباهات رایج عروسها پیش از مراسم عروسی: ۵ نکته اساسی
به گزارش مجله خبری نگار، برای بسیاری از زنان (و البته مردان) شب عروسی بزرگترین و مهمترین شب زندگی به حساب میآید، اما امکان بروز اشتباه در چنین موقعیتهای مهمی هم معمولا بیشتر از مواقع عادی است.
رویای یک زن جوان برای مراسم عروسی داشتن جشنی پر احساس با فرد موردعلاقهاش در شبی فراموشنشدنی است و از جمله مسلمترین خواستههایش این است که زیبا و چه بسا در زیباترین حالت خود، جلوه کند.
فشارها و استرس برپایی یک مهمانی پرزرقوبرق یا حتی ساده، اما صمیمی، هر زن یا مردی را مضطرب میکند. حالا اگر در کنار استرس انتخاب مکان عروسی، موسیقی آن، نوع نوشیدنی، غذا و میوه، نحوه چیدمان و دعوت مهمانان، انتخاب بهترین نوع آرایش و آرایشگر را هم اضافه کنیم، این فشار چندبرابر میشود و همین شرایط است که باعث میشود بسیاری از نوعروسها درست یک هفته پیش از مراسم، اشتباههایی را نظیر آنچه در ادامه میآید، مرتکب میشوند.
۱- پاکسازی پوست
از پاکسازی پوست خود درست چندروزمانده به یک روز مهم، همواره پرهیز کنید؛ بهویژه اگر آن روز مهم، عروسی شما باشد. دلیل آن هم روشن است: پاکسازی پوست که معمولا با لایهبرداری و یکی از موارد میکرونیدلینگ یا میکرودرمابریژن همراه است، هرچند بعد از گذشت چند روز آثار بسیار خوبی روی پوست شما دارد، در روزهای اول که ممکن است برای برخی تا یک هفته یا ۱۰ روز هم طول بکشد، پوست را دچار ساییدگی، قرمزی، التهاب یا پوستهپوستهشدن میکند و آن را در شرایطی حساستر از همیشه قرار میدهد.
البته شدت این واکنش پوستی ممکن است برای هرکسی متفاوت باشد و حتی برای برخی اتفاق نیفتد؛ بنابراین هرکس با شناختی که از پوست خود دارد، میتواند آنچه را برایش مناسب است، پیشبینی کند.
۲- وکس کردن
وکس کردن نیز مانند پاکسازی برای قبل از مراسم عروسی، گزینه خوبی نیست. چون ممکن است پس از استفاده از موم و در صورت بروز جوشهای قرمز روی پوست و زخم و کبودی بعد از آن، آرزو کنید که کاش در شب عروسی صورتی پرمو داشتید.
برای از بین بردن موهای زائد صورت بهتر است از گزینههای دیگری مانند بند انداختن یا لیزر استفاده کنید. البته باید از زمان آخرین جلسه لیزرتان هم مدتی گذشته باشد تا نتیجه خوبی بگیرید. این موارد هم به مراقبتهای پوستی خود نیاز دارند.
۳- کوتاه کردن مو
بهتر است این کار را به وقت دیگری موکول کنید. توصیه میکنیم بین همه کارهای دیگری که معطل ماندهاند، اضافه شدن نارضایتی از مدل مو و بعد فکر اکستنشن و پیدا کردن بهترین آرایشگاه با کمترین هزینه آنهم در کوتاهترین زمان را به جان نخرید؛ فقط بیخیال این موضوع شوید.
۴- فر کردن موها
این کار هم مانند گزینه پیشین معمولا نتیجه خوبی ندارد؛ پس بهتر است در برابر هوس داشتن موهایی موجدار مانند بازیگران سریالها تسلیم نشوید و به حالت دادن موقت موهایتان بسنده کنید.
مویی که مصنوعی فر شده، اشتباهات رایج تازهواردان به بورس ممکن است در موقعیتهایی غیر از عروسی، شما را بسیار زیبا و دلفریب نشان دهد، اما در شب عروسی که همهچیز قرار است شکلی بهتر یا بهترین شکل را داشته باشد، تنها باعث میشود ظاهری آشفته و درهمریخته پیدا کنید و همین روی احساس درونی شما هم تاثیر میگذارد.
یادتان باشد که پوست و موی شما در روزهای نزدیک به عروسی، بیش از هر چیز به آرامش و ثبات نیاز دارند؛ بنابراین شاید گرفتن یک ماساژ حرفهای برای پوست سر، صورت و بدن ایده جالبتری باشد.
۵- برنزه کردن پوست با اسپری
استفاده از سولاریوم در مواقع عادی هم پیشنهاد نمیشود، چون برای پوست بسیار ضرر دارد؛ اما درباره استفاده کردن از اسپریهای برنزهکننده در روزهای نزدیک به عروسی، تنها یک نکته را یادآوری میکنیم؛ شما که دلتان نمیخواهد لباس سفید عروسیتان که مبلغ هنگفتی برای کرایه یا خرید آن پرداختهاید، با پوست اسپریشده شما لکهدار و رنگی شود؟
۶- قرار بود پنج گزینه داشته باشیم، اما شاید پرهیز از این مورد هم ضروری باشد: گرفتن رژیمهای فشرده و سخت برای اشتباهات رایج تازهواردان به بورس کاهش وزن
اگر به هر دلیل میخواهید وزن خود را کاهش دهید، بهتر است با یک برنامه سبک و متعادل برای مدتی طولانی، دستکم یک سال، پیش بروید و مانند کیم کارداشیان که اصلا الگوی مناسبی برای زنان نیست، این کار را در مدتی کوتاه انجام ندهید.
رژیمهای سخت کاهش وزن نه برای بدن شما و نه برای ذهن و فکر شما، جنبه مثبتی ندارند. تازه اغلب هم بینتیجهاند.
دیدگاه شما