ریسک های استفاده از پول های فیات

ارز فیات

ارز فیات چیست؟تفاوت آن با رمزارزها و استاندارد طلا

به زبان ساده ، ارز فیات پول قانونی است که ارزش آن را بیشتر از کالای فیزیکی یا کالایی از دولت صادر کننده آن می گیرد. قدرت دولتی که ارزش پول فیات را تعیین می کند در این نوع پول کلیدی است. بیشتر کشورهای جهان از سیستم ارزی فیات برای خرید کالا و خدمات ، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده می کنند. ارز فیات در تعیین ارزش پول قانونی جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستم های مبتنی بر کالا شد.

ظهور ارز فیات

ارز فیات قرن ها پیش در چین نشات گرفته است. استان چکوان در طی قرن یازدهم اقدام به صدور پول کاغذی کرد. در ابتدا می توان آن را با ابریشم ، طلا یا نقره عوض کرد. اما سرانجام ، کوبلای خان به قدرت رسید و در طول قرن سیزدهم یک سیستم ارزی فیات ایجاد کرد. مورخان ادعا می کنند که این پول در سقوط امپراتوری مغول بسیار موثر بود ، ریشه ریزش و خرج بیش ریسک های استفاده از پول های فیات از حد و تورم بیش از حد.

پول فیات در قرن ۱۷ در اروپا نیز مورد استفاده قرار گرفت که توسط اسپانیا ، سوئد و هلند تصویب شد. این سیستم در سوئد یک شکست بود و دولت سرانجام آن را برای استاندارد نقره کنار گذاشت. طی دو قرن بعدی فرانسه و کانادا ، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالات متحده نیز با استفاده از پولهای آزمایشی نتایج ناخوشایند بدست آوردند.

در قرن بیستم ، ایالات متحده دوباره به استفاده از ارز مبتنی بر کالا تا حدودی محدود بازگشت. در سال ۱۹۳۳دولت به کار مبادله پول کاغذ به طلا خاتمه داد. در سال ۱۹۷۲ ، تحت ریاست جمهوری نیکسون ، ایالات متحده ریسک های استفاده از پول های فیات استاندارد طلا را به طور کامل کنار گذاشت ، و نابودی خود را در مقیاس بین المللی نهایی کرد و به سیستم Fiat Money روی آورد. این منجر به استفاده از ارز فیات در سراسر جهان شد.

ارز فیات در برابر استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا اجازه تبدیل اسکناس های کاغذی به طلا را می داد. در ریسک های استفاده از پول های فیات واقع ، تمام پول کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که در اختیار دولت بود ، پشتیبانی می شد. بر اساس یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا ، دولت ها و بانک ها تنها در صورت داشتن ارزش مساوی از فروشگاه های طلا می توانند ارز جدید را به اقتصاد وارد کنند. این سیستم توانایی دولت در ایجاد پول و افزایش ارزش پول آنها را صرفاً براساس عوامل اقتصادی محدود کرد.

از طرف دیگر ، تحت سیستم ارزی فیات ، پول ممکن است به چیز دیگری تبدیل نشود. با پول فیات ، مقامات می توانند به طور مستقیم بر ارزش پول خود تأثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند. دولت ها و بانک های مرکزی کشورهایشان کنترل بسیار بیشتری بر سیستم های ارزی دارند. آنها می توانند به رویدادهای مختلف مالی و بحران ها با ابزارهای مختلف مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و اجرای تسهیل کمی پاسخ دهند.

مدافعان استاندارد طلا معتقدند که یک سیستم ارزی مبتنی بر کالا از ثبات بیشتری برخوردار است زیرا توسط چیزی فیزیکی و ارزشمند پشتیبانی می شود. طرفداران ارز فیات معتقدند که قیمت طلا جز ثبات نبوده است. در این زمینه ، ارزش یا ارزش هر دو ارز مبتنی بر کالا و پول فیات می تواند نوسان داشته باشد. اما با وجود یک سیستم ارزی فیات ، دولت دارای انعطاف پذیری بیشتری برای اقدام در شرایط اضطراری اقتصادی است.

نکات مثبت و منفی استفاده از ارز فیات

اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات اتفاق نظر ندارند. مدافعان و مخالفان با شور و اشتیاق موافقان و مخالفان این سیستم ارزی را مطرح می کنند.

کمبود

پول فیات تحت تأثیر کمبود کالای فیزیکی مانند طلا تحت تأثیر قرار نمی گیرد.

هزینه

تولید پول فیات نسبت به پول مبتنی بر کالا مقرون به صرفه است.

پاسخگویی

ارز فیات به دولت ها و بانک های مرکزی آنها انعطاف پذیری در رسیدگی به بحران های اقتصادی را می دهد.

تجارت بین الملل

ارز فیات در کشورهای جهان مورد استفاده قرار می گیرد و آن را به یک نوع ارز قابل قبول برای تجارت بین الملل تبدیل می کند.

راحتی

برخلاف طلا ، پول فیات به ذخایر فیزیکی متکی نیست که به ذخیره سازی ، محافظت ، نظارت و سایر خواسته های پرهزینه احتیاج دارند.

بدون ارزش ذاتی

ارز فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد. این اجازه می دهد تا دولت ها از هیچ چیز پول خلق کنند ، که می تواند منجر به ریسک های استفاده از پول های فیات تورم فوق العاده شود و سیستم اقتصادی آنها را فروپاشاند.

از نظر تاریخی دارای ریسک

از نظر تاریخی ، اجرای سیستم های ارزی فیات به طور معمول منجر به سقوط مالی می شود ، که نشان می دهد این سیستم ها برخی از خطرات را دارند.

ارز فیات در مقابل ارز رمزنگاری شده

ارز فیات و ارز رمزپایه از این نظر مشترک هستند که هیچ یک از آنها توسط کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شوند – اما در اینجا شباهت به پایان می رسد. در حالی که پول فیات توسط دولت ها و بانک های مرکزی کنترل می شود ، ارزهای رمزپایه اساساً غیرمتمرکز هستند ، که بیشتر به دلیل یک دفتر توزیع شده دیجیتال به نام بلاکچین است.

تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم ارزی نحوه تولید هر یک از این اشکال پول است. بیت کوین ، مانند اکثر ارزهای رمزپایه ، یک منبع کنترل شده و محدود دارد. در مقابل ، با توجه به قضاوت خود درباره نیازهای اقتصادی یک کشور ، بانک ها می توانند از هیچ چیز پول ناچیزی ایجاد کنند.

ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک شکل دیجیتالی از پول ، هیچ همتای فیزیکی ندارند و بدون حاشیه هستند و باعث می شود محدودیت آنها در معاملات جهانی کمتر باشد. علاوه بر این ، معاملات برگشت پذیر نیستند و ماهیت ارزهای رمزنگاری شده در مقایسه با سیستم فیات ردیابی را بسیار دشوارتر می کند.

قابل ذکر است ، بازار ارزهای رمزپایه بسیار کوچکتر و در نتیجه بی ثبات تر از بازارهای سنتی است. این احتمالاً یکی از دلایلی است که ارزهای رمزپایه هنوز به طور جهانی پذیرفته نشده اند ، اما با رشد و بلوغ اقتصاد رمزنگاری ، نوسانات احتمالاً کاهش می یابد.

افکار پایانی

آینده هر دو شکل ارز به هیچ وجه قطعی نیست. در حالی که ارزهای رمزپایه هنوز راهی طولانی در پیش دارند و مطمئناً با چالش های بیشتری روبرو خواهند شد ، تاریخچه Fiat Money آسیب پذیری این شکل از پول را نشان می دهد. این دلیل بزرگی است که بسیاری از مردم در حال بررسی امکان حرکت به سمت سیستم رمز ارز برای معاملات مالی خود هستند – حداقل در برخی از موارد.

یکی از ایده های اصلی ایجاد Bitcoin و ارزهای رمزپایه ، کشف شکل جدیدی از پول است که در شبکه توزیع شده نظیر به نظیر ساخته می شود. احتمالاً بیت کوین برای جایگزینی کل سیستم ارزی فیات ایجاد نشده است بلکه برای ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین ایجاد شده است. هنوز هم مطمئناً این پتانسیل را دارد که بتواند یک سیستم مالی بهتر برای جامعه بهتر ایجاد کند.

تفاوت بیت کوین با ارز فیات

زمان مطالعه: 4 دقیقه بیت کوین با ارز فیات چه تفاوتی دارد؟ / ارز فیات چیست؟ / تاریخچه ی بیت کوین چیست؟ / نظر.

لینک کوتاه صفحه

بیت کوین با ارز فیات چه تفاوتی دارد؟ / ارز فیات چیست؟ / تاریخچه ی بیت کوین چیست؟ / نظر توسعه دهنده در رابطه با این موضوع

همگی ما با بیت کوین آشنایی داریم و می دانیم که امروزه چقدر این موضوع در بین افراد کره زمین جا افتاده و اکثر مردم در این راستا کسب در آمد می کنند و ساعاتی از زندگی خود را صرف در آمد زایی از طریق ارزهای دیجیتال می کنند.

در این مقاله می خواهیم تفاوت بیت کوین با ارز فیات را برای شما دوستان بیان کنیم.

در ابتدا باید با ارز فیات آشنا شویم و بدانیم که چگونه ارزی می باشد.

ارز فیات چیست ؟

ارز فیات همان پول کاغذی و سکه های فلزی است که همه ی ما روزانه برای خرید و فروش و انجام کار های روزمره از ان استفاده می کنیم و آن را به عنوان پول رایج هر کشور که واحد هر کدام از ان ها در کشور ها متفاوت می باشد، می شناسیم و با آن ها سر و کار داریم. چندین سال پیش پول ها فقط به شکل های سکه و اسکناس وجود داشتند و ماهیت فیزیکی داشتند. اما مدتی می شود که با پیدا شدن ارز دیجیتال شکل ارتباطات مالی تغییر کرده است.

ارز فیات یا همون پول بدون پشتوانه، واحد پولی کشور ها می باشد. ارز فیات بر خلاف باور عموم که تصور می کنند پشتوانه ی آن طلا و نقره ی موجود در خزانه ی دولت است؛ پشتوانه ای ندارد. فیات ( Fiat ) یک واژه با ریشه ی لاتین است که به معنای: باید شود و یا بگذار بشود، است.

اعتبار این پول بستگی به چه چیزی دارد؟

اعتبار این پول بستگی به ثبات اقتصادی هر کشور و میزان عرضه و تقاضای مردم دارد. این ارز ها اعتبار و ارزش خود را از دولت چاپ کننده می گیرند.

تنها مشکلی که این ارز ها دارند این است که …

داری امکان چاپ بدون محدودیت می باشند. که این کار باعث ایجاد تورم در کشور می شود.

تاریخچه و تفاوت بیت کوین با ارز فیات چیست؟

حال که با ارز فیات آشنا شدیم ابتدا در رابطه با تاریخچه ی بیت کوین آشنا می شویم.

بیت کوین یک ارز دیجیتال غیر متمرکز، بدون بانک مرکزی و بدون نیاز واسطه، از کاربر به کاربر دیگر از طریق شبکه بیت کوین تراکنش صورت می گیرد.

بیت کوین توسط گروهی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۰۹ اختراع شد.

در اینجا هم با ارز فیات و هم تاریخچه ی بیت کوین آشنا شدیم حال نوبت آن رسیده برخی از تفاوت های بیت کوین و ارز فیات را بیان کنیم …

1. ارز فیات توسط دولت یا همان حکومت هر کشور و بانک مرکزی آن کشور کنترل می شود اما در ارز دیجیتال هیچ کس این ارز ها را کنترل نمی کند. این بدین معناست که هرکس می تواند ارز دیجیتال را معامله کند و به هر مدلی که می خواهد با آن تراکنش داشته باشد. و جالبی این قضیه اینجاست که افراد در هنگام خرید در رابطه ارزش پول خود تصمیم بگیرند.
2. ارز فیات یا همان اسکناس و سکه را دولت یا همان حکومت از طریق بانک مرکزی تولید و چاپ می کند. اما در ارز دیجیتال یا همان بیت کوین افراد یا هویت های شخصی ان را استخراج می کنند. و تعداد ارزهایی که استخراج می کنند کوچک می باشد. البته که بانک های مرکزی برخی از کشور های خاص می توانند به هر مقدار که می خواهند ارز فیات را چاپ یا استخراج کنند.
3. یک مزیتی که ارز های دیجیتال دارند این است که توانایی پنهان کردن ثروت فرد را دارا می باشند و به پنهان کردن آن کمک می کنند زیرا هیچ کس از مقدار و موقعیت کیف پول شما اطلاع ندارد. در صورتی که اکثرا ارز فیات در بانک نگه داشته می شود و همین امر باعث می شود که دولت و بانک به اطلاعات مورد نظر و موجودی و ثروت شما دسترسی داشته باشد و به همین واسطه یک سری مالیاتی از شما گرفته شود.
4. در هنگامی که با ارز دیجیتال پرداختی انجام می دهید، تراکنش ها را کامل ثبت می کنید، و این تراکنش ها را به آسانی نمی توان برگرداند. اما در زمینه ی پول فیات دولت و بانک ها توانایی این را دارند که هر زمان صلاح بدانند تراکنش های شما را برگردانند.
5. یکی دیگر از تفاوت ها این است که ارز دیجیتال تراکنش های ناشناس و دیجیتال را فراهم می کند. یعنی اینکه نام فرستنده و گیرنده ناشناس می ماند و کسی قادر به دیدن آن نیست. در صورتی که ارز فیات فرستنده و گیرنده مشخص می باشد و به راحتی می توان آن را ردیابی کرد. این یک فرق بزرگ و خاص بین ارز دیجیتال و ارز فیات می باشد.
6. جالبی ارز دیجیتال این است که هیچ کس حتی حکومت ها نیز توانایی متوقف کردن تراکنش های شما با ارز دیجیتال را ندارند. در ارز فیات بانک ها قادر هستند هر زمان که می خواهند تراکنش های شما را متوقف کنند و شما نیز نمی توانید کار آن ها را زیر سوال ببرید مگر این که نفوذ عمیق و دلیل محکمی داشته باشید.
7. یکی دیگر از تفاوت ها در زمینه ذخیره و نگهداری آن ها می باشد. ارز دیجیتال به دلیل مجازی بودن آن، به صورت آنلاین در دسترس کاربران می باشد. بدین ترتیب آن ها را در کیف پول دیجیتالی ذخیره می کنند که عموما با نام کیف پول رمز ارز شناخته می شوند. در صورتی که اکثر کیف پول های دیجیتال ادعا دارند ذخیره سازی امنی را ارائه می دهند، اما برخی از آن ها هک شده اند و باعث شده است افراد دارایی های بسیاری را از دست بدهند.

از سوی دیگر تنوع های زیاد ارز فیات باعث شده که به صورت های مختلف بشود آن را ذخیره کرد.

به طور مثال فراهم کردن محیط ذخیره ساز مثل پی پال، به افراد اجازه ی ذخیره کردن پول فیات به صورت ارز دیجیتال را هم داده است. بانک ها نیز مسئول مراقبت از ارز فیات فیزیکی هستند.

با توجه به اینکه ارز های دیجیتال در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته و در دنیا رواج پیدا کرده است اما هنوز که هنوز است ارز فیات در بین افراد جوامع مختلف رایج تر بوده و مورد استفاده ی بیشتری قرار می گیرد و این بدین معناست که برای ارز دیجیتال هنوز زمان هست که به صورت کامل در بین مردم جا افتاده شود.

زیرا الان مهم ترین رکن اقتصادی و فعالیتی هر کشور ارز فیات می باشد.

به طور مثال دلار و پوند و یورو یکی از ارز های فیات قدرتمند در جهان امروزی می باشند.

در این مقاله به یک سری تفاوت ها در بین ارز دیجیتال و ارز فیات پرداختیم امیدواریم که مفید و مختصر بوده باشد.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست و ریسک های استفاده از پول های فیات چه کاربردی دارد؟

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (Central Bank Digital Currency) توکن‌هایی دیجیتالی هستند که بانک مرکزی آن‌ها را تولید و از آن‌ها پشتیبانی می‌کند. ارزش این ارزها به ارز فیات کشوری وابسته است که آن را صادر کرده است.

در‌حال‌حاضر، بسیاری از کشورها در‌ حال طراحی و ساخت CBDCها هستند و برخی دیگر نیز آن‌ها را به‌کار گرفته‌اند. از‌آن‌جاکه بسیاری از کشورها در حال تحقیق درباره راه‌های انتقال به ارزهای دیجیتال هستند، مهم است که بدانیم سازوکار این نوع از ارزهای دیجیتال و هدف از ساخت آن‌ها چیست. در مطلب حاضر، به این پرسش پاسخ می‌دهیم که ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست و چه کاربردی دارد؟ پس تا پایان با ما همراه باشید.

مهم‌ترین ویژگی‌های ارز دیجیتال ملی

• ارز دیجیتال بانک مرکزی شکل دیجیتالی ارز فیات یک کشور است.
• CBDC را سازمان‌های مالی یا بانک مرکزی کشور‌ها صادر و تنظیم می‌کنند.
• CBDC‌ فراگیری مالی با مفهوم برابری در استفاده از خدمات مالی برای همه مردم را ترویج و اجرای سیاست‌های پولی را ساده می‌کند.
• بسیاری از کشورها در حال بررسی چگونگی تأثیر CBDC بر اقتصاد و شبکه‌های مالی موجود و ثبات خود هستند.

پول فیات درمقابل ارز دیجیتال ملی

پول فیات ارزی است که دولت‌ها صادر می‌کنند و پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد. از این پول رایج برای مبادله کالا و خدمات استفاده می‌شود. ارز فیزیکی هنوز به‌طور‌گسترده مبادله و پذیرفته می‌شود. پول فیات در ابتدا به‌شکل سکه و اسکناس ایجاد شد؛ اما با پیشرفت تکنولوژی، دولت‌ها و مؤسسه‌های مالی توانستند به‌جای پول فیات فیزیکی، از مدل اعتباری آن استفاده کنند. در این مدل، موجودی و تراکنش‌ها به‌صورت دیجیتالی ذخیره می‌شود.

ظهور و تکامل فناوری ارزهای دیجیتال و بلاک چین باعث علاقه بیشتر جوامع بدون پول به رمزارزها شده است؛ بنابراین، دولت‌ها و بانک‌های مرکزی در سراسر جهان در حال بررسی امکان استفاده از ارزهای دیجیتال تحت‌حمایت دولت هستند. ازآن‌جاکه این ارزهای دیجیتال را دولت‌ها صادر و پشتیبانی می‌کنند، مانند پول‌های فیات می‌توان به آن‌ها اعتماد کرد. ارز دیجیتال بانک مرکزی برخلاف رمزارزهای غیرمتمرکزی چون بیت کوین در کنترل کامل صادر‌کننده‌های آن است.

هدف از ایجاد ارز دیجیتال بانک مرکزی

هدف اصلی CBDC ایجاد حریم خصوصی، قابلیت انتقال، راحتی، در‌دسترس‌بودن و امنیت مالی برای مشاغل و مصرف‌کنندگان است. همچنین، CBDCها می‌توانند هزینه‌های نگه‌داری سیستم مالی پیچیده و کارمزد تراکنش فرامرزی را کاهش دهند. کسانی که در‌حال‌حاضر از شیوه‌های جایگزین انتقال پول استفاده می‌کنند، به گزینه‌هایی با هزینه کمتر می‌توانند دسترسی داشته باشند. بانک مرکزی کشورها می‌توانند با استفاده از CBDC سیاست‌های پولی را اجرا و با ایجاد ثبات، رشد را کنترل کنند و بر تورم تأثیر بگذارند.

ارز دیجیتال بانک مرکزی می‌تواند ریسک‌های استفاده از رمزارزها را نیز کاهش دهد. ناگفته نماند رمزارزها نوسان زیادی دارند و قیمتشان مدام در حال افزایش و کاهش است. این نوسان باعث استرس شدید مالی افراد می‌شود و بر ثبات کلی اقتصاد نیز تأثیرگذار است. دولت‌ها از CBDC پشتیبانی و بانک مرکزی بر آن‌ها نظارت می‌کند؛ ازاین‌رو، اشخاص و مشاغل می‌توانند از شکل با‌ثبات ارز دیجیتال بهره بگیرند.

انواع ارز دیجیتال ملی

ارز دیجیتال ملی به دو دسته تقسیم می‌شود: خُرده‌فروشی (Retail CBDCs) و عمده‌فروشی (Wholesale CBDCs). در‌ادامه، هر‌کدام را بررسی می‌کنیم.

• ارز دیجیتال ملی خُرده‌فروشی: CBDC خُرده‌فروشی ارزهای دیجیتال با پشتوانه دولتی هستند و اشخاص و مشاغل از آن‌ها استفاده می‌کنند. این دسته از CBDCها ریسک واسطه را کاهش می‌دهند؛ ریسکی که در آن صادرکننده‌های ارز دیجیتال خصوصی ممکن است ورشکست شوند و دارایی مشتریان از بین برود.
• ارز دیجیتال ملی عمده‌فروشی: این ارز مشابه اوراق قرضه در بانک مرکزی است و مؤسسه‌های مالی می‌توانند با استفاده از آن‌ وجوه خود را سپرده‌گذاری یا از آن‌ برای تسویه نقل‌و‌انتقالات بین‌بانکی استفاده کنند. همچنین، بانک‌های مرکزی می‌توانند از ابزارهای سیاست پولی برای تأثیرگذاری بر وام‌دهی و تعیین نرخ بهره استفاده کنند.

مزایا و معایب CBDC

ارز دیجیتال بانک مرکزی راه‌حلی بی‌نقص برای وضعیت مالی فعلی کشوری نیست؛ اما بی‌شک مزایای انکارناپذیری دارد. در‌ادامه، به مزایا و معایب CBDCها اشاره می‌کنیم.

مزایای CBDC

• بهره‌وری: ارز دیجیتالی که ازطریق تکنولوژی بلاک چین توزیع شده، درمقایسه‌با سیستم مالی فعلی ارزان‌تر و سریع‌تر و در‌دسترس‌تر است. تمامی کسانی که به تلفن‌همراه دسترسی دارند، می‌توانند ریسک های استفاده از پول های فیات از CDBC استفاده کنند و ارزهای دیجیتال شرکت‌ها و شهروندهای منطقه‌ای را به‌هم متصل می‌کنند.

• دسترسی: ارز دیجیتال بانک مرکزی شهروندان را از داشتن حساب بانکی بی‌نیاز می‌کند. بانک‌ها اغلب به حداقل موجودی برای نگه‌داری حساب نیاز دارند و برای کارهای خاصی نیز کارمزد دریافت می‌کنند. بعضی از بانک‌ها نیز تا جایی پیش می‌روند که نقل‌‌وانتقال دارایی بعضی از مشتریان را مسدود می‌کنند. از‌آن‌جاکه CBDC به‌آسانی با دستگاه‌های دیجیتال مدیریت می‌شود، همه می‌توانند از پول‌هایی که دولت صادر می‌کند، بدون نگرانی استفاده کنند.

• حذف واسطه‌ها: به‌لطف تکنولوژی بلاک چین، شهروندان و مشاغل می‌توانند پول منتقل کنند. CBDC نیاز به بانک‌ها و مؤسسه‌های مالی برای انجام تراکنش‌ها و محدودیت در مقدار پول منتقل‌شده و محدودیت در مقصد تراکنش را از بین می‌برد.

• امنیت: شبکه CBDC در حالت ایدئال خود بر بستر بدون دست‌کاری بلاک چین ساخته می‌شود. این شبکه تاریخچه تمامی تراکنش‌ها را نگه‌داری و بانک مرکزی به آن اعتماد می‌کند. چنین رویکردی می‌تواند به بانک‌ها در مبارزه با فعالیت‌های غیرقانونی مانند پول‌شویی کمک کند و تراکنش‌های مشکوک را بیابد و اقدامات لازم را انجام دهد.

معایب CBDC

• کنترل دولت: علاقه‌مندان به بلاک چین می‌دانند شبکه‌ای که دولت کنترل کند، با هدف اصلی بلاک چین در تضاد است. CBDC قطعاً باعث کنترل بیشتر دولت بر پول شهروندان می‌شود؛ زیرا ماهیت دیجیتالی CBDC نظارت کامل بر تمامی تراکنش‌ها را به‌دنبال دارد. گفتنی است شهروندانی که خواهان دخالت کمتر دولت بر زندگی مالی‌شان هستند، روی خوشی به CBDC نشان نخواهند داد.

• حذف جایگزین‌های بانکی: شهروندانی که برای کارهای مالی خود به‌سمت بانک مرکزی و استفاده از CBDC می‌روند، خودشان را تنها به یک بانک محدود خواهند کرد. CBDC اگرچه نیاز به بانک محلی را از بین می‌برد، تمامی کنترل را در دستان بانک مرکزی قرار می‌دهد. کسانی که می‌خواهند همچنان از بانک‌های سنتی به‌جای بانک مرکزی استفاده کنند، در فرایند گذار دچار مشکل خواهند شد.

• ریسک: با وجود CBDC و کنترل بیشتری دارایی‌ها به‌دست دولت، مسئولیت کوچک‌ترین خطر یا خطا در سیستم برعهده بانک است. اگر یکی از کارکنان اطلاعاتی را به‌اشتباه وارد کند یا در سیستم خطایی وجود داشته باشد، اعتبار بانک مرکزی به‌خطر می‌افتد. نکته مهم دیگر اینکه بانک مرکزی باید خدمات وام‌دهی‌ای را پوشش دهد که بانک‌های سنتی انجام می‌دادند.

تفاوت ارز دیجیتال بانک مرکزی با رمزارزها

اکوسیستم‌های ارزهای دیجیتال فضایی را در سیستم ارزی ایجاد می‌کنند که در آن مقررات محدودکننده بر تراکنش‌ها حاکم نیست. نکته دیگر اینکه در این فضا، تکثیر یا جعل رمزارزها دشوار است و با مکانیسم‌های اجماعی محافظت می‌شود که از دست‌کاری جلوگیری می‌کنند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که شبیه رمزارزها باشند؛ اما ممکن است به فناوری بلاک چین یا مکانیسم‌های اجماع نیاز نداشته باشند.

علاوه‌بر‌این، ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند و تا‌کنون قانون مشخصی برایشان وضع نشده است و ارزش آن‌ها به‌واسطه احساسات سرمایه‌گذاران و استفاده و علاقه کاربران تعیین می‌شود. این در حالی است که CBDC ها ارزش ارز فیات را منعکس می‌کنند و برای ثبات و ایمنی طراحی شده‌اند.

آینده CBDC

اگرچه دولت‌ها در حال بررسی شیوه‌های به‌کارگیری CBDCها هستند، تا زمانی‌که نمونه‌ای موفق از آن ریسک های استفاده از پول های فیات ایجاد نشود، استفاده از ارز دیجیتال بانک مرکزی فراگیر نخواهد شد. حتی اگر CBDCها بتوانند از میان قوانین سخت‌گیرانه عبور کنند و به‌صورت جمعی نیز پذیرفته شوند، باز‌هم این سؤال پیش می‌آید که کشورهای خارجی می‌توانند این ارز را به‌کار گیرند و آیا مالیات‌ها بر‌اساس CBDC تغییر می‌کند؟

در واقعیت با هربار به‌کارگیری CBDC در کشورهای مختلف، پاسخ‌های متفاوتی به این پرسش‌ها داده خواهد شد. همان‌گونه که امروزه سیاست‌های مالی مختلفی در کشورهای جهان وجود دارد، مدل دیجیتالی آن نیز چهره‌های مختلفی خواهد داشت.

تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات چیست؟

اگر ده سال قبل به شما می‌گفتند که در آینده پول‌های کاغذی از رده خارج می‌شوند و سرمایه دیجیتال جای آن‌ها را خواهد گرفت، قطعا به صحت عقل گوینده شک می‌کردید. اما امروزه شاهد هستیم که تریدرها و سرمایه‌گذاران بازار ارز دیجیتال، به‌راحتی و بدون هیچ تردیدی در حال خرید و فروش رمز ارزها هستند. حضور فیات کارنسی‌هایی که به مرور و با گسترش تکنولوژی و زندگی دیجیتال کم‌رنگ‌تر شده و جای خود را به مفهوم جدیدی از سرمایه داده است. برای پی بردن به تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات حتما تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

ارز فیات چیست؟؛ آشنایی با انواع ارز فیات و تاریخچه آن

برای مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال باید به تعریف هریک از این موارد پردازیم. با وجود اینکه در دوره ارز دیجیتال درباره هریک از این مفاهیم توضیحات کلی داده می‌شود، اما در این مطلب نیز برای آشنایی بهتر شما عزیزان تعاریفی آورده ایم.

ارز فیات یا Fiat Currency که به پول بدون پشتوانه اطلاق می‌شود، وجه رایج هر مملکت است. ارزهایی مانند دلار، یورو، پوند، ریال، درهم و کلیه واحدهای پولی کشورهای مختلف در گروه ارز فیات قرار دارند. ارزش ارزهای فیات توسط دولت هرکشور تعیین می‌شود. کشور چین اولین‌بار در قرن یازدهم میلادی ابداع کننده سیستم Fiat Currency است. جایگزین شدن این سیستم به‌جای استفاده از طلا، نقره، ابریشم و سنگ‌های قیمتی، تحولی بزرگ در اقتصاد این کشور به‌وجود آورد.

خرید و فروش ارز فیات؛ مزایا و معایب

فیات کارنسی همان سیستم پرداخت با پول‌های کاغذی است و جایگزین مناسبی برای تبادل سنگ‌ها و فلزات قیمتی بوده است. در دوره مقدماتی ارز دیجیتال و پس از آشنایی با کریپتو کارنسی، خودتان به‌راحتی قادر به تشخیص تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات خواهید بود .

از جمله مزایای استفاده از ارزهای فیات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• فیات کارنسی مقرون‌به‌صرفه تر از پرداخت با کالا است.
• ارز فیات مانند طلا معدنی ندارد که روزی تمام شود. پس کمبود و محدودتی شامل آن نمی‌شود.
• پول Fiat در کلیه کشورهای جهان به‌رسمیت شناخته می‌شود.

کلیه موارد فوق برای ارزهای بدون پشتوانه صدق می‌کنند. تفاوتی ندارد از ریال صحبت کنیم یا دلار! هرگونه پول کاغذی که توسط دولت‌ها به رسمیت شناخته می‌شوند ارز فیات هستند.

با وجود اینکه هرکشور مستقلی واحد پولی مخصوص به‌خود را دارد، اما لازم است برخی معایب استفاده از فیات کارنسی‌ها را نیز در نظر بگیریم:

• پول‌های کاغذی به‌خودی خود بی ارزشند. همین موضوع موجب ایجاد تورم و فروپاشی سیستم اقتصادی هر کشور می‌شود.
• سیستم‌های مالی مبتنی بر فیات کارنسی، به‌سادگی قابل فروپاشی هستند. همین موضوع پرریسک بودن استفاده از آن‌ها را تأیید می‌کند.

فراموش نکنید که ارزهای Fiat توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شوند و از سیستمی متمرکز پیروی می‌کنند. درصورتی‌که کشوری گرفتار تورم و مشکلات اقتصادی شود، پول فیات آن به‌راحتی سقوط می‌کند و مشکلاتش دامن‌گیر مردمش خواهد شد.

آشنایی با رمز ارزها؛ ارز دیجیتال در ایران چه جایگاهی دارد؟

در ادامه بررسی تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات، نوبت به تعریف Crypto Currency می‌رسد. در دوره های آموزش و تدریس خصوصی ارز دیجیتال، مفاهیم ابتدایی و مهم مرتبط با رمز ارزها توسط اساتید عنوان می‌شوند. اما در این مقاله نیز به معرفی این ارزها می‌پردازیم.

کریپتو ریسک های استفاده از پول های فیات کارنسی یا رمز ارز به سرمایه‌هایی گفته می‌شود که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده‌است. به‌دلیل غیرمتمرکز بودن، شفافیت و عدم تغییر، افراد مشهور و سرمایه‌گذاران به‌نام دنیا به خرید و فروش این نوع ارزها روی آورده‌اند.امروزه مردم کشورمان نیز به ترید و ماینینگ ارزهای دیجیتال مشغولند.

مزایا و معایب رمز ارزها؛ تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات

غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال به‌این معنی است که هیچ کشور، سازمان یا نهادی سرمایه‌های دیجیتال را کنترل نمی‌کند. بیت‌کوین، تتر، اتریوم، داج کوین و کلیه ارزهای دیجیتال معروف و غیرمعروف، از فناوری بلاک‌چین استفاده می‌کنند. افرادی که به پاسخ سیگنال ارز دیجیتال چیست می‌رسند، از قبل با سیستم BlockChain آشنایی دارند. در این فناوری کلیه اطلاعات اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود و امکان تغییر و حذف آن‌ها وجود ندارد.

از مزایای مهم کریپتو کارنسی‌ها نسبت به ارز فیات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دسترسی جهانی و عدم نیاز به تبدیل ارز دیجیتال؛ برخلاف ارز فیات که باید در صرافی‌های هرکشور تبدیل شوند، رمز ارزها نیازی به تبدیل ندارند.
• حمل و جابه‌جایی راحت‌تر ارز دیجیتال؛ با داشتن یک کیف پول سخت‌افزاری امکان ذخیره هزاران رمز ارز وجود دارد. برخلاف ارزهای فیات که با بیشتر شدن وجوه، حجم آن‌ها نیز بیشتر می‌شود.
• امنیت کریپتو کارنسی‌ها؛ اگر رمز و seed کیف پول دیجیتال‌تان را در اختیار کسی قرار ندهید، امکان هک یا دزدی سرمایه دیجیتال شما صفر درصد است.

ارزهای فیات نیاز به نگهداری در گاوصندوق و بانک‌ها دارند. با ذخیره پول‌های کاغذی در منزل، دزدها به‌راحتی آن‌ها را سرقت می‌کنند. اما هیچ دزد یا هکری توانایی دسترسی به کوین‌های دیجیتال شما را ندارد.

برتری خرید انواع ارز دیجیتال نسبت به ارز فیات

با دانستن مفاهیم مرتبط، مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال کاری بسیار آسان خواهد بود. پس از آشنایی با مفاهیم موردنیاز و شروع تحلیل تکنیکال، ابزارهایی مانند نمودار لگاریتمی بیت کوین به پیش‌بینی رفتار بازار و اطلاع از سود و زیان سرمایه‌تان کمک شایانی می‌کند.

خرید و فروش کریپتوکارنسی‌ها با ورود به دنیای دیجیتال و تغییر سبک زندگی‌ها، به یکی از اولویت‌های سرمایه‌گذاران مشهور دنیا تبدیل شده است.

مقایسه ارز فیات و ارز دیجیتال در یک نگاه

هر یک از دارایی‌های وابسته به پول‌های Fiat و Crypto Cyrrencyها طرفداران خودشان را دارند. چنانچه شما هم در یک دوراهی برای انتخاب بین این دو ارز گیر کرده‌اید، جدول زیر را مطالعه کنید:

ریسک های استفاده از پول های فیات

ویژگی‌ها	ارز دیجیتال	ارز فیات
امنیت بالا	دارد	ندارد
قابلیت حمل آسان	دارد	ندارد
نیاز دسترسی جهانی	دارد	ندارد
نیاز به دانش و تخصص	دارد	ندارد
قابلیت تراکنش ناشناس	دارد	ندارد
قابلیت کنترل توسط حکومت	ندارد	دارد
استفاده در همه فروشگاه‌ها	ندارد	دارد
نوسان و ریسک بالا(سود و ضرر)	دارد	ندارد

از آن‌جایی که تبحر در حوزه ارز دیجیتال به زمان و دانش کافی نیاز دارد، بهترین کار شرکت در دوره‌ها و وبینارهای آموزشی است. از این طریق امکان رشد دانش و سرمایه شما در کنار هم وجود دارد. پیشنهاد ما این است که با مطالعه آلت کوین چیست اطلاعات و دانش خود را در زمینه رمز ارزها افزایش دهید.

آموزش ارز دیجیتال با دوره‌های داجکس

در این مقاله به تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات پرداختیم. ویژگی‌ها و تعاریف هریک از این مفاهیم را شرح دادیم و به‌این نتیجه رسیدیم که استفاده و خرید و فروش ارز دیجیتال نسبت به ارزهای فیات پرسودتر است.

کسب اطلاعات تخصصی برای سرمایه‌گذاری در دنیای کریپتو یکی از قدم‌های اصلی است. کسب دانش مورد نیاز این حوزه با شرکت در دوره‌های آموزشی داجکس به‌راحتی قابل دست یابی است. با بررسی پکیج‌های آموزشی، وبینارها و دوره‌های تخصصی Dogex، به یک تریدر موفق و سرمایه‌گذار معروف در دنیای دیجیتال تبدیل شوید. در کنار آموزش‌های تئوریک، انجام معاملات آنلاین در پلتفورم لایوترید داجکس باعث کسب تجربه بیشتر شما خواهد شد. در صورتی که هرگونه سوال یا راهنمایی در زمینه رمز ارزها دارید، از طریق شماره ۰۰۹۷۱۴۵۶۵۶۸۷۱ با کارشناسان خبره ما تماس بگیرید.

تفاوت ارز دیجیتال با ارز فیات – ارز دیجیتال چیست؟

ارز فیات و ارز دیجیتال دو مورد از مهم ترین و معروف ترین ارزهای جهان می باشند که در کل جهان و تقریباً در تمامی کشورهای جهان از آن استفاده می شود. مردم جهان ، مخصوصاً تاجران کشورها جهت نقل و انتقالات مالی خود مجبورند یکی از این دو ارز را جهت تجارت و نقل و انتقالات خود استفاده کنند. سایت آموزشی ایتسکا با آموزش بازارهای سرمایه گذاری و معامله در این بازار ها قصد دارد بر علم و دانش هم وطنانمان افزوده و آنها را جهت کسب سود در این راه یاری رساند.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency) همان پول دولتی می باشد که هیچ پشتوانه ای مانند طلا ، نقره و … نداشته و فقط از طرف دولت و بانک مرکزی آن کشور پشتیبانی می شود. ارزهای کاغذی مهم مانند دلار ، یورو و … از نوع فیات بوده و هیچ پشتوانه ای جز دولت ندارند. چاپ ارز های کاغذی فیات دست دولت ، بانک مرکزی و اقتصاد دانان کشور می باشد . چون هیچ پشتوانه ای ندارد دولت ها معمولاً در زمان کسری بودجه و … اقدام به چاپ فیات کرده و در صورت نظارت نادرست ، بجای بهتر شدن اوضاع کشور باعث افزایش تورم می شود. چون فیات بدون پشتوانه می باشد ، زمانی که کشور دچار تورم می شود ارزش پول فیات پایین می آید.

با ارز فیات دولتمردان راحتتر می تواند بر اوضاع اقتصادی کشور تاثیر بگذارند و در شرایط بد اقتصادی با اقدام های به موقع می توانند به بحران اقتصادی کشور کمک کرده و از تورم و بیکاری جلوگیری کنند. ارزهای مهم جهان مخصوصاً دلار و یورو از نوع فیات می باشند و به دلیل فیات بودنشان در سراسر جهان از آنها استفاده می شود. ولی اقتصاد دانان با توجه به اینکه می دانند چاپ بیش از حد فیات باعث سقوط اقتصادی کشورها و تورم شدید خواهد شد ؛ از چاپ بی رویه جلوگیری می کنند. از نمونه های تورم شدید در اثر پول فیات می توان به سال مالی دولت زیمبابوه توجه کرد که باعث تورم اقتصادی شدید شد.

ارز فیات

تاریخچه ارز دیجیتال

ارز دیجیتالی (Digital currency) با نام ارز های مجازی و رمز ارز ها (Cryptocurrency) نیز شناخته می شوند. از معروف ترین ارز های دیجیتال می توان بیت کوین (Bitcoin) و آتریوم (Atrium) را نام برد که به عنوان پول غیر متمرکز دیجیتال استفاده می شوند. یکی از اولین ارزهای دیجیتال در سال ۱۹۹۶ با پشتوانه طلا به وجود آمد. بعد از آن بسیاری از تاجران و افراد که در مبادله پول مشکل داشتند ، تصمیم به استفاده از ارز مشترکی بین خود گرفتند تا با تبدیل پول خود از دلار و یورو به آن ارز ، با پرداخت کارمزد ناچیزی اقدام به معامله و تبادل کالا با یک ارز مشترک کنند. این ارز دیجیتال مشترک ، رزرو آزادی (Liberty Reserve) نامیده شد. متأسفانه این دو ارز دیجیتال متمرکز بوده و امکان پولشویی در آن وجود داشت ولی به دلیل راحتی مبادله بسیار مورد استقبال قرار گرفته بود . پس جهت جلوگیری از این مشکلات ارز غیر متمرکز دیجیتال با نام بیت کوین توسط گروه ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو ارائه شد. در این مقاله تأکید بر استفاده از نظام ارزی غیرمتمرکز بود.

سه اصل مهم در ارز دیجیتال

اصل اول : در این نظام ارزی بر این اصل تأکید می شود که غیر متمرکز باشد ، یعنی هیچ نظارتی بر آن وجود نداشته و بالا و پایین رفتن قیمت آن فقط توسط مشترکین و استفاده کنندگان آن مشخص شده و تحت کنترل هیچ کشور و یا مقامی نمی باشد.

اصل دوم : در استفاده از ارزهای دیجیتال نیاز به اعتماد سازی نمی باشد و در چون دقت و شفافیت خاصی در ارز های دیجیتال وجود دارد که که نیازی به اعتماد و سپس استفاده از آن نمی باشد. در صورتی که مثلاً زمانی که از سیستم بانکی جهت نگهداری و نقل و انتقال پول های خود استفاده می کنیم ، ابتدا باید به بانک مورد نظر از لحاظ اینکه پول های ما از دست نرفته و در بانک محفوظ خواهد بود ، اعتماد کرده و سپس اقدام به سپرده گذاری کنیم. در صورتی که این اعتماد در ارز های دیجیتال نیاز نمی باشد.

اصل سوم: استفاده از ارز دیجیتال باعث از بین رفتن واسطه ها در معاملات شده و تاجران و سایر افراد بدون پول واسطه و مستقیماً اقدام به رد و بدل پول می کنند. ظهور ارزهای دیجیتال در ابتدا نیز به دلیل از بین بردن واسطه ها در مبادلات به وجود آمدند.

ارز دیجیتال

شباهت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارز دیجیتال و ارز فیات یک ویژگی مشترک بسیار مهم دارند. بر اساس این ویژگی هیچ کدام از این دو ارز دارای پشتوانه خاصی نمی باشند. و هیچ کالا و یا طلا و نقره و … از لحاظ پشتوانه ندارند. ارز فیات با تشخیص دولت و بدون پشتوانه چاپ شده و به خزانه و اقتصاد با مهارت خاصی تزریق می شود. ارز دیجیتال نیز با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری تولید شده و هیچ پشتوانه ای ندارد. مبادلات ارز فیات با استفاده از اینترنت نیز صورت می گیرد به این دلیل بسیاری از افراد به اشتباه این دو را یکی می دانند. ولی ارز دیجیتال با فیات تفاوت های بسیار زیادی داشته و اصل و بنیاد هردو کاملاً متفاوت از هم می باشد.