از استاندارد طلایی تا ارز فیات

استاندارد طلا، خوب یا بد

در استاندارد طلای کلاسیک قرن نوزدهم، عرضه پول داخلی به طور مستقیم به موجودی طلای هر کشور گره می‌خورد.

در استاندارد طلای کلاسیک قرن نوزدهم، عرضه پول داخلی به طور مستقیم به موجودی طلای هر کشور گره می‌خورد. کشورهای با کسری تراز تجاری، کشورهایی هستند که پولی را که در خارج از کشور برای خرید کالاهای خارجی پرداخت می‌کنند نسبت به پولی که آنها از محل صادرات دریافت می‌کنند بیشتر است؛ این کشورها بعد از مدتی متوجه می‌شوند که عرضه پولشان به طور خودکار منقبض شده است که این خود قیمت‌های داخلی آنها را کاهش می‌دهد. با کاهش قیمت‌ها، صادرات این کشورها به سرعت برای کشورهای خارجی جذاب‌تر می‌شود، در حالی که واردات گران‌تر می‌شوند، که می‌تواند این کسری را از بین ببرد. بر اساس این سیستم ظریف، عدم توازن‌های جهانی به صورت خودکار به وسیله انبساط اعتباری در کشورهای دچار مازاد تجاری و انقباض اعتباری در کشورهای دچار کسری مهار می‌شود. نرخ‌های مبادلاتی (ارز) تثبیت می‌شود، و هر گونه انحرافی در قیمت‌های داخلی از قیمت جهانی طلا، ماشه صادرات و یا واردات طلای فیزیکی را می‌کشد. کشورهای دچار کسری تجاری از مصرف بخشی از تولیدات‌شان برای صادرات منع می‌شوند، که این خود می‌تواند مجدداً بازارهایشان را به توازن برساند.

استانداردهای طلا موضوعی است که بارها مطرح شده، با این حال تعداد کمی از آنها موفق به نظر می‌رسد. در قرن گذشته، صفوفی از استانداردهای طلا و استانداردهای تبادل طلا، در احیای چالش‌های جنگ جهانی اول، تلاطم‌های اقتصادی بین دو جنگ جهانی و ولخرجی‌های ایالات متحده در ویتنام با شکست مواجه شدند. استاندارد اخیر طلا، که در کنفرانس برتون وودز در سال 1944 ایجاد شده بود، در سال 1971 فرو ریخت. مشکلاتی از قبیل احتکار، کاهش ارزش ارز یک‌طرفه و کشورهایی که سراغ نرخ اشتباه می‌رفتند، مانع استقرار استانداردها می‌شوند. سیستم پولی فیات پس از سال 1971 مجدداً معرفی شد؛ این سیستم که به‌جای طلا مبتنی بر یادداشت‌های کاغذی است، مزایای چندی دارد. میلتون فریدمن (اقتصاددان)، به این نتیجه رسید که نگهداری و قانونی کردن یک استاندارد طلا، که به وسیله کنفرانس‌های بی‌پایان بین‌المللی صورت می‌گیرد، غیر‌ممکن بود. با اجازه دادن به بازار برای تعیین نرخ ارز، سیاست‌گذاران آزاد می‌شوند تا به‌جای کسری تجاری روی اهداف اقتصاد ملی متمرکز شوند، و تنها در زمان اختلال دست به دخالت بزنند. دیگران از ترس اینکه بعداً نتیجه این کار جریان فرار سرمایه باشد، در دیدگاه نرخ مبادلاتی (ارز) شناور فریدمن سهیم نمی‌شوند.

در حال حاضر بازگشت به استاندارد طلا به عنوان دارویی برای همه دردهای فزونی‌های اخیر پولی پیشنهاد می‌شود؛ این استاندارد به دلار امکان می‌دهد جایگاه خود را به عنوان ارز ذخیره بین‌المللی حفظ کند. یکی از مشکلات عملی این است که یک استاندارد طلا ممکن است نیاز به طلای بیشتر نسبت به حال حاضر داشته باشد. سایر موانع اجرایی یک استاندارد طلا شامل کسری تجاری قابل ملاحظه ایالات متحده، کوه موازی مازادهای چینی، ارزش‌گذاری کم ارز چین که با دلار میخکوب شده، تنزل ارزش رقابتی دلار در میان رقبای ارزی، و ظهور جناح‌های سیاسی منطقه‌ای مهم است. صادر‌کنندگان ارزهای ذخیره در ایجاد توازن میان اهداف سیاست پولی داخلی با تقاضای ارز ذخیره کشورهای دیگر با این مشکل مواجه می‌شوند؛ این مشکل «تناقض تریفینگ» نام گرفت. اگر از اعتماد دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی کاسته شود، ایده دیگر جلب نظر طرفداران است که اولین بار توسط جان مینارد کینز (اقتصاددان) در برتون وودز پیشنهاد شد که یک ارز برتر می‌تواند برای توازن‌بخشی به جریانات بین‌المللی سرمایه‌ای ایجاد شود. اما با وجود شور و شوق چینی، اجماع چندانی بر چنین تغییر بزرگی وجود ندارد. اما از سال 1971 طلا همواره بخش مهمی از پرتفوی ذخایر بانک‌های مرکزی بوده است؛ این بانک‌ها در حال حاضر مالک 29500 تن طلا هستند. از حدود ابتدای قرن جاری بسیاری از بانک‌های مرکزی بدهی‌های مستقل را ترجیح دادند و با فروش ارزان از شر دارایی‌های طلای خود خلاص شدند. اما اخیراً، بانک‌های مرکزی به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به خریداران عمده طلا تبدیل شده‌اند.

یک بحث این است که طلا در حال حاضر بیشتر شبیه چیزی همچون پول است، که حتی بدون یک استاندارد رسمی طلا نیز به عنوان منبعی از ارزش و واسطه‌ای در مبادلات مورد استفاده قرار می‌گیرد. بحث اینکه طلا همان پول است، نشان می‌دهد که قیمت‌ها زمانی که به طلا اندازه‌گیری می‌شوند، ثابت هستند. در مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که درباره طلا به عنوان سپری در برابر تورم مبالغه شده است. دیگران پیشنهاد کرده‌اند که قیمت طلا باید به مقدار کل پول در گردش مرتبط باشد؛ مقدار کل پول در گردش بر اندازه موجودی طلا تقسیم می‌شود و اندازه موجودی طلا نیز باعث می‌شود قیمت سایه‌ای طلا به حدود10هزار دلار در هر اونس برای ایالات متحده برسد. اما این معیارها اسیر تاریخ و سیاست هستند. به احتمال زیاد نرخی در عرضه پولی ثابت تحمل می‌شود که از غریزه ولخرجی طبیعی انسانی جلوگیری کند.

معرفی "استاندارد طلایی" کرایسلر با 300 جدید

فیات کرایسلر اتوموبیلی که آخرین بار 300 را در سال 2011 بازطراحی کرد، برای جذب خریداران خودروهای رقیب جدیدترین مدل این خودرو را در نمایشگاه لس آنجلس رونمایی کرد.

فیات کرایسلر اتوموبیلی که آخرین بار 300 را در سال 2011 بازطراحی کرد، برای جذب خریداران خودروهای رقیب جدیدترین مدل این خودرو را در نمایشگاه لس آنجلس رونمایی کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کرایسلر با رشد فروش در 55 ماه پیاپی، ورشکستگی سال 2009 را پشت سر گذاشته و در حال تبدیل شدن به خودروسازی با سریع‌ترین نرخ رشد در آمریکاست.

به گفته تحلیلگران کلی بلو بروک، خودروی 300 جدید فیات کرایسلر اتوموبیل در نمایشگاه امسال لس آنجلس باید با توروس فورد موتور، شورولت ایمپالای جنرال موتورز و آوالون تویوتا رقابت کند و با وجود اینکه پتانسیل رشد زیادی در این بخش دیده نمی‌شود اما وجود 300 مهم است زیرا یک سدان بزرگ پروفایل برند را کامل می‌کند.

بر اساس گزارش اوتودیتا کورپ، فروش کرایسلر از ابتدای سال جاری میلادی تا اکتبر 15 درصد افزایش داشته که بیشتر از هر خودروساز دیگری بجز میتسوبیشی موتورز و سوبارو بوده است. با اینهمه خودروهای سدان بزرگ تنها سه درصد از فروش خودروهای سبک آمریکا در این مدت را تشکیل دادند، در مقابل سهم شاسی بلندهای کامپکت و کراس اوورها در این بازار از هفت به 11 درصد رشد کرد.

فروش مدل کنونی 300 که از قیمت 31 هزار و 395 دلار آغاز می‌شود، سال گذشته 18 درصد کاهش یافت و از ابتدای سال 2014 تاکنون 8.6 درصد کاهش داشته و به 44 هزار و 519 دستگاه از استاندارد طلایی تا ارز فیات رسیده است.

خودروهای سدان بزرگ‌تر اگرچه پرفروش نیستند اما گران‌تر بوده و معمولا سودآورتر هستند. از این رو چنین خودرویی به فیات کرایسلر اتوموبیل که در نظر دارد با افزایش فروش در آمریکای شمالی، کسادی بازار در اروپا را جبران کند کمک می‌کند حاشیه سود خود را بهبود ببخشد.

ال گاردنر، رییس کرایسلر در کنفرانس مطبوعاتی ماه اکتبر پیش از نمایشگاه خودروی لس آنجلس اظهار کرد 300، «استاندارد طلایی» کرایسلر است.

خودروی مدرن 300 که در سال 2005 معرفی شد، بر مبنای E-Class مرسدس ساخته شد زیرا در آن زمان کرایسلر تحت کنترل شرکت دایملر کرایسلر بود. با اینهمه کرایسلر در سال 2011 این خودرو را به‌روز کرد و بیشتر آنچه از سوی آلمانی‌ها به آن اضافه شده بود را تعویض کرد.

بر اساس گزارش بلومبرگ، حتی اگر مصرف کنندگان از مدل به‌سازی شده جدید 300 استقبال کنند با اینهمه 300 احتمالا به اوج فروش یک دهه قبل بازنخواهد گشت.

ارز Fiat چیست؟ تفاوت پول فیات با ارزهای دیجیتال معمولی

اگر در هریک از بازارهای مالی جهانی قصد فعالیت داشته باشید به دانستن مفهوم ارز Fiat نیاز دارید.
در فارکس که با جفت ارزها سروکار دارد واژه فیات در مسائل بنیادی کاربرد زیادی دارد و یا اگر در بازار ارز دیجیتال کار کنید تفاوت فیات کارنسی با کریپتوکارنسی نکته است که راه سرمایه‌گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال را برای شما روشن می‌سازد.

وبینار مدیریت ریسک و سرمایه

وبینار انواع معاملات در بازارهای ارز دیجیتال

وبینار گیمینگ و ارزهای دیجیتال

پول چیست؟

قبل از پرداختن به ارز Fiat کمی به مفهوم پول صحبت کنیم اقتصادها باتکیه‌بر تبادل پول به‌ازای کالا و خدمات در حال کار هستند و این اقتصادها هستند که ارزش یک پول را مشخص می‌کنند.
قبل از ابداع یک ابزار برای معامله که امروزه به آن پول می‌گوییم معاملات به‌صورت پایاپای انجام می‌شد، اشکال اولیه دادوستد، قابلیت انتقال و تقسیم‌پذیری را فراهم نمی‌کردند و این دو جز برای کارآمد بودن معاملات بسیار کلیدی هستند. به‌عنوان‌مثال، اگر کسی گاو داشت اما به موز نیاز داشت، باید کسی را پیدا کند که نه‌تنها موز دارد، بلکه میل به گوشت نیز دارد. اگر آن فرد کسی را پیدا کند که به گوشت نیاز دارد اما موز ندارد و فقط می‌تواند سیب‌زمینی به‌ازای آن بدهد چه‌کار باید کرد؟ برای به‌دست‌آوردن گوشت، آن شخص باید کسی را پیدا کند که موز داشته باشد و سیب‌زمینی بخواهد و غیره …

اما این پایان مشکلات نبود، حتی اگر شخص کسی را پیدا کند که با او گوشت را با موز مبادله کند، سؤال مهم این است که ارزش آن‌ها چقدر است. چنین تجارتی مستلزم دستیابی به توافق و ابداع راهی برای تعیین ارزش چند عدد موز در برابر بخشی از گاو است.

پول کالایی چیست؟

پول کالایی این مشکلات را حل کرد. پول کالایی نوعی کالا از استاندارد طلایی تا ارز فیات است که به‌عنوان ارز عمل می‌کند. به‌عنوان‌مثال، در قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم، مستعمره‌نشینان آمریکایی از پوست و ذرت خشک در معاملات استفاده می‌کردند.
در مثال‌های پیشرفته‌تر این ارزها از طلا و دیگر فلزات گران‌بها ساخته می‌شدند و تا دهه 1970 میلادی پول‌های کاغذی نیز با پشتوانه طلا ارائه می‌شدند؛ یعنی برای مثال دولت آمریکا باتوجه‌به ذخایر طلایی که در اختیار دارد با ‌نرخی می‌توانست دلار چاپ کند و نکته قابل‌توجه این است که برخلاف دیگر پول‌های کالایی طلا خود استفاده مفیدی ندارد و صرفاً مردم برای آن تقاضا دارند و این نکته جایگزین خوبی برای دیگر پول‌های کالایی بود که موزد استفاده برای غذا لباس و.. بودند.

تاریخچه ارز Fiat

چین نخستیم کشوری بود که در قرن یازدهم میلادی تصمیم به چاپ پول‌های کاغذی گرفت، آن‌ها از این پول‌ها را برای خرید ابریشم، طلا و نقره استفاده می‌کردند.

سپس در دوره کو بلای خان یکی از نوادگان چنگیز مغول در قرن سیزده میلادی، سیستم ارز فیات در سرزمین‌های تحت سلطهٔ این پادشاه شروع بکار کرد. برخی از مورخان هزینه‌های بالای را‌ه‌اندازی این سیستم و ایجاد تورم پس از آن را، دلیل سقوط سلطنت کو بلای خان می‌دانند.

در قرن هفدهم برخی از کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، هلند و سوئد، تصمیم به استفاده از ارز فیات گرفتند. اما پول فیات در کشور سوئد موفقیت‌آمیز نبود و سیستم مالی این کشور به استاندار نقره روی آورد.
سرانجام در سال 1971 رئیس‌جمهور وقت امریکا پول فیات را جایگزین استاندارد طلا کرد و این استفاده از این سیستم نیز در تمام کشورهای دنیا متوقف شد.

پول فیات چیست؟

باتوجه‌به سیر تکاملی که درباره پول توضیح دادیم پس از پول‌های کالایی؛ ارز بدون پشتوانه ایجاد شد و این به معنی آن بود که دیگر نیازی نبود تا به‌ازای هر دلار آمریکا نرخی از طلا پشتوانه آن باشد و اصطلاحاً به پول‌های بدون پشتوانه فیات می‌گویند.

ارزش پول فیات فقط به‌واسطه این مسئله است که دو طرف معامله بر سر باارزش بودن آن توافق دارند و البته دولت‌ها هستند که ارزش آن را حفظ می‌کنند و آن هم فقط با اعتبار خود!
فیات کارنسی خطراتی نیز به همراه دارد، این ارزها به علت نداشتن پشتوانه و مرتبط نبودن با منبعی ارزشمند در برابر تورم ارزش خود را از دست می‌دهند و همچنین به علت سلطه دولت‌ها بر این ارز با چاپ بیشتر آن می‌توانند حباب ایجاد کنند و بدهی‌های خود را بپردازند.

تفاوت پول فیات با ارزهای دیجیتال

اغلب ارزهای دیجیتال نیز بدون پشتوانه هستند و در نگاه اول شاید؛ مانند ارزهای فیات فاقد ارزش باشند؛ اما برتری‌هایی نسبت به ارز فیات دارند که به آنها اشاره می‌کنیم
ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند و توسط دولت‌ها و حکومت‌ها کنترل نمی‌شوند
ارز دیجیتال‌های باارزش مانند بیت‌کوین دارای عرضه محدودی هستند و برخلاف فیات کارنسی این موضوع باعث افزایش ارزش آن‌ها می‌شود.
ارزهای دیجیتال جهانی هستند و مبادلات آن‌ها محدود به یک یا چند کشور خاص نمی‌شود.
به‌واسطه بلاک‌چین تراکنش‌های انجام شده روی شبکه ثبت خواهند شد البته چرایی انجام این تراکنش‌ها مخفی باقی می‌ماند که در مواردی برای پول‌شویی و کلاهبرداری نیز مورداستفاده قرار می‌گیرند؛ اما امکان تقلب و پرداخت ساختگی در معاملات به علت بی‌همتا بودن هر ارز در شبکه تقریباً صفر است.

البته به علت به بلوغ نرسیدن بازار ارزهای دیجیتال ایرادات زیادی در آن‌ها وجود دارد و بی‌اعتمادی نسبت به آن‌ها یکی از معضلات مهم است.
از دیگر نکاتی که باید به آن توجه داشت نوسانات زیاد این ارزهاست که نسبت به ارزهای فیات نکته منفی خواهد بود.
اما اگر مزایای این ارزهای دیجیتال از استاندارد طلایی تا ارز فیات بر معایبشان غلبه کند هنوز دچار مشکل بزرگی به نام عدم اعتماد هستند.

ارزهای دیجیتال در سرتاسر جهان به دنبال پذیرش هستند و این موضوع باتوجه‌به سقوط قیمتی اخیر آن‌ها دچار چالش شده؛ زیرا با بسیاری از مفاهیم اولیه خود که به‌واسطه آن علاقه‌مندان زیادی را در جامعه خود گسترش دادند دچار تعارض هستند، یکی از این مفاهیم مقابله با تورم و سپر تورمی بودن ارزهای دیجیتال و به‌خصوص بیت‌کوین بود که باتوجه‌به تورم جهانی اخیر در دنیا و رفتار قیمتی مشابه با بازار سهام آمریکا اعتماد و باور به ارزهای دیجیتال کاهش پیدا کرده است و این موضوع جدای از مشکلات داخلی مانند دیفای و قوانین و … است.

و شاید بتوان بزرگ‌ترین تفاوت پول‌های فیات و ارزهای دیجیتال را همین موضوع اعتماد نام برد.

استاندارد طلا، خوب یا بد

در استاندارد طلای کلاسیک قرن نوزدهم، عرضه پول داخلی به طور مستقیم به موجودی طلای هر کشور گره می‌خورد.

در استاندارد طلای کلاسیک قرن نوزدهم، عرضه پول داخلی به طور مستقیم به از استاندارد طلایی تا ارز فیات موجودی طلای هر کشور گره می‌خورد. کشورهای با کسری تراز تجاری، کشورهایی هستند که پولی را که در خارج از کشور برای خرید کالاهای خارجی پرداخت می‌کنند نسبت به پولی که آنها از محل صادرات دریافت می‌کنند بیشتر است؛ این کشورها بعد از مدتی متوجه می‌شوند که عرضه پولشان به طور خودکار منقبض شده است که این خود قیمت‌های داخلی آنها را کاهش می‌دهد. با کاهش قیمت‌ها، صادرات این کشورها به سرعت برای کشورهای خارجی جذاب‌تر می‌شود، در حالی که واردات گران‌تر می‌شوند، که می‌تواند این کسری را از بین ببرد. بر اساس این سیستم ظریف، عدم توازن‌های جهانی به صورت خودکار به وسیله انبساط اعتباری در کشورهای دچار مازاد تجاری و انقباض اعتباری در کشورهای دچار کسری مهار می‌شود. نرخ‌های مبادلاتی (ارز) تثبیت می‌شود، و هر گونه انحرافی در قیمت‌های داخلی از قیمت جهانی طلا، ماشه صادرات و یا واردات طلای فیزیکی را می‌کشد. کشورهای دچار کسری تجاری از مصرف بخشی از تولیدات‌شان برای صادرات منع می‌شوند، که این خود می‌تواند مجدداً بازارهایشان را به توازن برساند.

استانداردهای طلا موضوعی است که بارها مطرح شده، با این حال تعداد کمی از آنها موفق به نظر می‌رسد. در قرن گذشته، صفوفی از استانداردهای طلا و استانداردهای تبادل طلا، در احیای چالش‌های جنگ جهانی از استاندارد طلایی تا ارز فیات اول، تلاطم‌های اقتصادی بین دو جنگ جهانی و ولخرجی‌های ایالات متحده در ویتنام با شکست مواجه شدند. استاندارد اخیر طلا، که در کنفرانس برتون وودز در سال 1944 ایجاد شده بود، در سال 1971 فرو ریخت. مشکلاتی از قبیل احتکار، کاهش ارزش ارز یک‌طرفه و کشورهایی که سراغ نرخ اشتباه می‌رفتند، مانع استقرار استانداردها می‌شوند. سیستم پولی فیات پس از سال 1971 مجدداً معرفی شد؛ این سیستم که به‌جای طلا مبتنی بر یادداشت‌های کاغذی است، مزایای چندی دارد. میلتون فریدمن (اقتصاددان)، به این نتیجه رسید که نگهداری و قانونی کردن یک استاندارد طلا، که به وسیله کنفرانس‌های بی‌پایان بین‌المللی صورت می‌گیرد، غیر‌ممکن بود. با اجازه دادن به بازار برای تعیین نرخ ارز، سیاست‌گذاران آزاد می‌شوند تا به‌جای کسری تجاری روی اهداف اقتصاد ملی متمرکز شوند، و تنها در زمان اختلال دست به دخالت بزنند. دیگران از ترس اینکه بعداً نتیجه این کار جریان فرار سرمایه باشد، در دیدگاه نرخ مبادلاتی (ارز) شناور فریدمن سهیم نمی‌شوند.

در حال حاضر بازگشت به استاندارد طلا به عنوان دارویی برای همه دردهای فزونی‌های اخیر پولی پیشنهاد می‌شود؛ این استاندارد به دلار امکان می‌دهد جایگاه خود را به عنوان ارز ذخیره بین‌المللی حفظ کند. یکی از مشکلات عملی این است که یک استاندارد طلا ممکن است نیاز از استاندارد طلایی تا ارز فیات به طلای بیشتر نسبت به حال حاضر داشته باشد. سایر موانع اجرایی یک استاندارد طلا شامل کسری تجاری قابل ملاحظه ایالات متحده، کوه موازی مازادهای چینی، ارزش‌گذاری کم ارز چین که با دلار میخکوب شده، تنزل ارزش رقابتی دلار در از استاندارد طلایی تا ارز فیات میان رقبای ارزی، و ظهور جناح‌های سیاسی منطقه‌ای مهم است. صادر‌کنندگان ارزهای ذخیره در ایجاد توازن میان اهداف سیاست پولی داخلی با تقاضای ارز ذخیره کشورهای دیگر با این مشکل مواجه می‌شوند؛ این مشکل «تناقض تریفینگ» نام گرفت. اگر از اعتماد دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره جهانی کاسته شود، ایده دیگر جلب نظر طرفداران است که اولین بار توسط جان مینارد کینز (اقتصاددان) در برتون وودز پیشنهاد شد که یک ارز برتر می‌تواند برای توازن‌بخشی به جریانات بین‌المللی سرمایه‌ای ایجاد شود. اما با وجود شور و شوق چینی، اجماع چندانی بر چنین تغییر بزرگی وجود ندارد. اما از سال 1971 طلا همواره بخش مهمی از پرتفوی ذخایر بانک‌های مرکزی بوده است؛ این بانک‌ها در حال حاضر مالک 29500 تن طلا هستند. از حدود ابتدای قرن جاری بسیاری از بانک‌های مرکزی بدهی‌های مستقل را ترجیح دادند و با فروش ارزان از شر دارایی‌های طلای خود خلاص شدند. اما اخیراً، بانک‌های مرکزی به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به خریداران عمده طلا تبدیل از استاندارد طلایی تا ارز فیات شده‌اند.

یک بحث این است که طلا در حال حاضر بیشتر شبیه چیزی همچون پول است، که حتی بدون یک استاندارد رسمی طلا نیز به عنوان منبعی از ارزش و واسطه‌ای در مبادلات مورد استفاده قرار می‌گیرد. بحث اینکه طلا همان پول است، نشان می‌دهد که قیمت‌ها زمانی که به طلا اندازه‌گیری می‌شوند، ثابت هستند. در مطالعه‌ای به این نتیجه رسیدند که درباره طلا به عنوان سپری در برابر تورم مبالغه شده است. دیگران پیشنهاد کرده‌اند که قیمت طلا باید به مقدار کل پول در گردش مرتبط باشد؛ مقدار کل پول در گردش بر اندازه موجودی طلا تقسیم می‌شود و اندازه موجودی طلا نیز باعث می‌شود قیمت سایه‌ای طلا به حدود10هزار دلار در هر اونس برای ایالات متحده برسد. اما این معیارها اسیر تاریخ و سیاست هستند. به احتمال زیاد نرخی در عرضه پولی ثابت تحمل می‌شود که از غریزه ولخرجی طبیعی انسانی جلوگیری کند.

معرفی امن ترین کیف پول های ارز دیجیتال

در این مقاله امن ترین کیف پول ارز دیجیتال سخت افزاری و نرم افزاری را برای شما آورده ایم و آن ها را معرفی کرده ایم.ارز دیجیتال یک ابزار کاملا دیجیتالی برای ذخیره و انتقال ارزش است. با این حال، یک ویژگی بسیار مهم با ارز سنتی فیات مشترک است – مانند پول نقد، لازم است ارز دیجیتال خود را در یک کیف پول ذخیره کنید. در اکوسیستم ارزهای دیجیتال، اصطلاح «کیف پول» به نرم‌افزاری اطلاق می‌شود که به صورت آنلاین یا آفلاین به صاحب ارز دیجیتال اجازه می‌دهد به دارایی‌های ارز دیجیتال خود دسترسی داشته باشد. کیف‌پول‌ها معمولاً در سه رنگ مختلف عرضه می‌شوند: کیف‌پول‌های آنلاین یا «داغ» (کیف‌پول‌های نرم‌افزاری)، و کیف‌پول‌های سخت‌افزاری (دستگاه‌های اختصاصی شبیه درایو انگشت شست که بالاترین سطح امنیت را ارائه می‌دهند).

کیف پول ها می توانند تا حدودی پیچیده باشند. اگر ارز دیجیتال را در یک صرافی رمزنگاری معامله می کنید، یک کیف پول مستقیم در صرافی برای ارز دیجیتالی که برای معامله استفاده می کنید خواهید داشت. با این حال، کیف پول صرافی رمزنگاری با یک نرم افزار جداگانه و اختصاصی کیف پول رمزنگاری متفاوت است. اگر مطمئن نیستید که از کجا با کیف پول های کریپتو شروع کنید، با آموزش کیف پول ارز دیجیتال شما می‌توانید انتخاب خوبی داشته باشید پس ادامه مطلب را بخوانید – این مقاله همه چیزهایی را که باید در مورد کیف پول های کریپتو در سال 2022 بدانید توضیح می دهد.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

هنگامی که ارز دیجیتالی را ارسال یا دریافت می کنید، این کار را از استاندارد طلایی تا ارز فیات از استاندارد طلایی تا ارز فیات از یک کیف پول انجام خواهید داد. کیف پول رمزنگاری شما را می توان «آدرس» شما در شبکه بلاک چینی که یک ارز دیجیتال روی آن کار می کند در نظر گرفت. آدرس‌های کیف پول ارزهای دیجیتال در حوزه دیجیتال وجود دارند و از طریق نرم‌افزار یا سخت‌افزار کیف پول رمزنگاری قابل دسترسی هستند. کیف پول‌های ارزهای دیجیتال که توسط صرافی‌ها میزبانی می‌شوند، از نظر عملکردی شبیه به یک حساب بانکی هستند. یک کیف پول صرافی آنلاین کنترل کامل بر ارز دیجیتال خود را برای شما فراهم نمی کند، اما دسترسی، ارسال یا دریافت ارز دیجیتال را ساده می کند.

نرم افزار کیف پول کریپتوکارنسی معمولاً بر روی گوشی هوشمند یا رایانه ای نصب می شود که دسترسی کاربران به کلیدهای خصوصی آنها را فراهم می کند و بنابراین کنترل کامل کیف پول ارز دیجیتال و رمزنگاری موجود در آن را می دهد. سخت افزار کیف پول رمزنگاری از نظر عملکردی شبیه به کیف پول های نرم افزاری است که کاربران کنترل کامل از استاندارد طلایی تا ارز فیات بر ارز دیجیتال خود را حفظ می کنند، اما با یک مزیت دیگر – سخت افزار کیف پول کریپتو کاملا آفلاین است و به عنوان امن ترین وسیله برای ذخیره ارزهای دیجیتال در نظر گرفته می شود.

در کنار دغدغه انتخاب کیف پول ارز دیجیتال آموزش کیف پول ارز دیجیتال و این که چطور با آن کار کنید از اهمیت بالایی برخوردار هست. باید بیاموزید که چطور با شبکه های مختلف کار کنید تا ارز های دیجیتال خود را گم نکنید.

کیف پول های ارز دیجیتال چگونه کار می کنند؟

یک کیف پول رمزنگاری در ساده ترین شکل خود از دو عنصر تشکیل شده است: یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی. کلید خصوصی مرتبط با کیف پول «رمز عبور» است که برای دسترسی به آن استفاده می‌شود و از ترکیبی طولانی و پیچیده از حروف و اعداد تشکیل شده است. کلید عمومی آدرس عمومی کیف پول ارزهای دیجیتال است و برای دریافت یا ارسال ارز دیجیتال استفاده می شود. کلیدهای خصوصی باید به شیوه ای بسیار امن ذخیره شوند. هر کسی که به کلید خصوصی مرتبط با کیف پول دسترسی داشته باشد می تواند به ارز دیجیتالی که آن ذخیره می کند دسترسی داشته باشد، بنابراین بسیار مهم است که امنیت کلید خصوصی را جدی بگیریم.

کیف پول‌های رمزارز معمولاً به کاربران اجازه می‌دهند با استفاده از یک جفت کلید عمومی/خصوصی با یک بلاک چین تعامل داشته باشند. کیف پول های رمزنگاری که توسط صرافی هایی مانند Binance یا Coinbase میزبانی می شوند، دسترسی به کلید خصوصی شما را فراهم نمی کنند. آنها آنها را از طرف شما ذخیره می کنند. کریپتوکارنسی به کاربران اجازه می دهد تا کنترل کاملی بر سرمایه خود داشته باشند، اما امنیت را نیز بر عهده کاربر می گذارد. در حالی که جفت کلید خصوصی و عمومی ممکن است گیج کننده به نظر برسد، استفاده عملی از اکثر کیف پول های رمزنگاری نسبتاً ساده است. در اینجا نحوه عملکرد انواع کیف پول های رمزنگاری شده آمده است:

کیف پول ارز دیجیتال آنلاین

صرافی یا کیف پول های آنلاین معمولاً از طریق حساب های صرافی ارزهای دیجیتال قابل دسترسی هستند. دسترسی و استفاده از کیف‌ پول‌های آنلاین آسان است، اما کنترل کاملی بر وجوه کاربران ندارند و در معرض خطر هک قرار دارند. پس ای گزینه نمی تواند جزو امن ترین کیف پول ارز دیجیتال باشد. برای آموزش نخوه کار با کیف پول های آنلاین می‌توانید از تیم لجر نانو کمک بگیرید.

کیف پول های نرم افزاری ارز دیجیتال

کیف پول های نرم افزاری روی گوشی هوشمند یا رایانه شخصی نصب می شوند و کلیدهای خصوصی را از طرف کاربر ذخیره می کنند. کیف پول‌های نرم‌افزاری برای راه‌اندازی به چند مرحله اضافی نیاز دارند، اما پس از پیکربندی، به آسانی استفاده از کیف‌پول‌های صرافی – با لایه‌ای از امنیت و کنترل اضافه شده است. میزان امن بودن این کیف پول ها نسبت به کیف پول های آنلاین مثل صرافی ها بالا است اما کاملا امن نیستند.

کیف پول های سخت افزاری ارز دیجیتال

کیف پول‌های سخت‌افزاری دستگاه‌های سخت‌افزاری اختصاصی، مشابه درایوهای USB هستند که بالاترین سطح امنیت را ارائه می‌کنند. کاربران یک کیف پول سخت‌افزاری را به رایانه شخصی متصل می‌کنند تا به ارز دیجیتال خود دسترسی پیدا کنند – وقتی کیف پول به رایانه شخصی متصل نیست، کاملاً بی‌اثر است و عملاً غیرقابل هک است. کیف پول های سخت افزاری در دسته امن ترین کیف پول های راز دیجیتال قرار می‌گیرند. تیم متخصصین لجر نانو برای آموزش نحوه کار با این کیف پول ها در کنار شماست.

هنگام انتخاب کیف پول ارز دیجیتال چه نکاتی را باید در نظر گرفت

هنگام انتخاب کیف پول ارز دیجیتال مناسب برای نیازهای خود، مهمترین عاملی که باید در نظر بگیرید امنیت است. در حالی که دسترسی به کیف پول های آنلاین ممکن است آسان باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که امنیت هر کیف پول آنلاین بسیار کمتر از کیف پول آفلاین است. به زبان ساده، اگر کلیدهای خصوصی خود را کنترل نکنید، کنترل ارز دیجیتال خود را ندارید.