مهم‌ترین روش‌های تعیین حد ضرر

سیگنال های اندیکاتور ATR | آکادمی آینده

آموزش تعیین حد ضرر و حد سود با فیبوناچی در فارکس

فیبوناچی و ابزارهای آن یکی از بهترین ابزارهای تحلیل در بازار فارکس می‌باشد که کاربرد خوبی در انجام تحلیل های جفت ارزهای فارکس دارد. فیبوناچی دارای سطوحی بوده که به عنوان محدوده های حمایت و مقاومت از آنها می‌توان استفاده کرد. اغلب معامله گران حرفه ای در فارکس از سطوح فیبوناچی برای تعیین حد ضرر استفاده می‌کنند که در این مقاله آموزشی فارکس قصد داریم نحوه تعیین حد ضرر و حد سود را به وسیله فیبوناچی به شما عزیزان آموزش دهیم.

سطوح فیبوناچی بازگشتی چیست؟

قبل از پرداختن به سطوح فیبوناچی و تعیین حد ضرر توسط آن می‌توانید از طریق مقاله فیبوناچی چیست به صورت کامل با این ابزار آشنا شده و نکات تکمیلی آن را بیاموزید. فیبوناچی بازگشتی دارای سطوحی بوده که به عنوان نقاط حمایت و مقاومت شناخته می‌شود. این نقاط شامل درصدهای : 23.6% و 38.2% و 61.8% و 78.6 می‌باشد. اگر مقاله فیبوناچی را مطالعه کرده اید حتما با نحوه شکل گیری فیبوناچی آشنا شده اید و با فرمول آن آشنا هستید. کاربرد فیبوناچی برای تشخیص میزان اصلاح قیمت ها در روندها بوده و به صورت درصدی نمایش داده می‌شود.

نحوه تعیین حد سود با فیبوناچی در فارکس

یکی از روش های کاربردی برای تعیین حد سود، استفاده از سطوح فیبوناچی می‌باشد. این ابزار به معامله گران این امکان را می‌دهد تا بهترین نقاطی که احتمال برگشت قیمت و کاهش سود در آنها وجود دارد را شناسایی کرده و به عنوان حد سود قرار دهند. در اینجا به دو روش از سطوح فیبوناچی برای تعیین حد سود در فارکس استفاده می‌کنیم. در اولین روش از سفارشات شرطی فارکس برای این منظور استفاده می‌کنیم. در این روش سفارش فروش یا خرید خود را در محدود سطوح فیبوناچی قرار داده و منتظر واکنش قیمت در این سطوح می‌شویم. نکته مهم هنگام رسیدن قیمت به این سطوح این است که سریعا پس از رسیدن به این سطوح وارد معامله نمی‌شویم. با رسیدن قیمت به این سطوح در ابتدا منتظر واکنش قیمت در این سطوح هستیم و از تاییدیه های کندل استیک برای این محدوده استفاده می‌کنیم.

نحوه تعیین حد ضرر با فیبوناچی در فارکس

یکی از مهمترین نکات قبل از ورود به هر معامله، قرار دادن حد ضرر می‌باشد که یکی از اصول اولیه مدیریت سرمایه در فارکس می‌باشد. هر چند قرار دادن حد ضرر بسیار مهم است اما نحوه تعیین آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. همان طور که می‌دانید بازار فارکس یک بازار پرنوسان بوده و همیشه ریسک فعال شدن حد ضررهای شما وجود داد. برای این منظور باید با روش های مناسبی حد ضررهای خود را در نقاطی قرار دهیم که در کنار موثر بودن آن، کمترین برخوردار قیمت با آنها وجود داشته باشد.

به طور کلی نقطه و محدوده برای تعیین حد ضرر یا استاپ لاس مناسب است که در صورت برخورد قیمت با آن، عملا تحلیلی که انجام داده اید از بین برود. اغلب معامله گران فارکس حد ضرر خود را در نقطه ای قرار می‌دهند که به راحتی قیمت به آن نقطه رسیده و معامله آنها را بسته و مجددا موافق تحلیل آنها حرکت کرده است. اینجا مشکل از تحلیل شما نبود و تنها با قرار اشتباه حد ضرر در معامله خود، عملا از یک موقعیت مناسب برای کسب سود خارج شده اید.

حد ضرر یا استاپ لاس چیست و فرمول محاسبه آن چگونه است؟

انجام هر معامله‌ای با ریسک‌پذیری همراه است و فردی در بازار موفق خواهد شد که این ریسک را در معاملات به حداقل برساند. بازار سهام و رمزارز نیز از این قاعده مستثنی نیست و تریدرهای موفق همواره اقداماتی را انجام می‌دهند که خطر از دست دادن سرمایه‌شان به حداقل برسد. یک‌سری ترفندها برای کاهش خطر سرمایه‌گذاری وجود دارد و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تعیین حد ضرر یا استاپ لاس اشاره کرد. با تعیین حد ضرر معامله‌گر مشخص خواهد کرد که اگر شرایط بازار برخلاف پیش‌بینی‌ها پیش رفت، او بتواند با حداقل ضرر ممکن از بازار خارج شود و سرمایه خود را نجات دهد. در ادامه به طور کامل توضیح خواهیم داد که حد ضرر چیست و چگونه می‌توان یک حدضرر معقول برای همه‌ی معاملات در نظر گرفت.

فهرست عناوین مقاله :

دستور حد ضرر چیست؟

حد ضرر یا استاپ لاس یعنی که یک نقطه یا یک بازه قیمتی را مشخص کرده و در صورت سقوط ارزش سهام یا ارز خریداری شده به آن قیمت، دستور فروش صادر شود تا معامله‌گران درگیر ضرر‌های احتمالی بیشتر نشوند. رعایت استاپ لاس بسیار کلیدی و حائز اهمیت است و بدون رعایت آن در معاملات خود بدون شک با ضرر و زیان روبرو خواهید شد.

بنابراین به طور خلاصه می‌توان گفت که حد ضرر یا استاپ لاس یعنی تعیین یک قیمت فروش برای جلوگیری کردن از ضرر بیشتر در معاملات. البته این دستور فقط منحصر به معاملات ضررده نیست و گاهی ممکن است از این دستور برای سیو سود به دست آمده استفاده کرد.

تعیین قیمت مناسب برای حد ضرر

این که از لحاظ تئوری بدانیم حد ضرر چیست، کمک چندانی به ما نخواهد کرد، به همین منظور قصد داریم مصادیق عملی تعیین حد ضرر را به صورت روش‌های رایج موجود در بازار برای شما توضیح دهیم. به طور کلی سه روش برای اعمال حد ضرر وجود دارد که هر کدام به زیرشاخه‌هایی تقسیم می‌شوند. این روش‌ها عبارتند از:

تعیین حد ضرر ثابت

1. تعیین یک قیمت ثابت برای حد ضرر: در این روش بر اساس محاسباتی که معامله‌گر انجام می‌دهد، یک قیمت به عنوان حداکثر میزان ضرر تعیین خواهد شد. برای مثال فرد تعیین می‌کند که در صورت افت قیمت هر واحد سهام به اندازه ۱۰ هزار تومان، وارد پوزیشن فروش شود. بهتر است که پیش از تعیین حد ضرر به این روش از تحلیل تکنیکال کمک بگیریم که ادامه آن را نیز توضیح خواهیم داد.
2. تعیین درصدی از قیمت خرید به عنوان حد ضرر: در این روش تریدر پس از خرید سهم مورد نظر، با استفاده از ابزار‌هایی که در اختیار دارد، تعیین می‌کند که در صورت افت قیمت سهام به میزان درصدی مشخص، سهم خود را در صف فروش قرار دهد. برای مثال فردی که هر سهم را ۱۰۰۰ تومان خریداری کرده است می‌تواند حد ضرری ۱۰ درصدی برای خود تعیین کند و در صورت افت مهم‌ترین روش‌های تعیین حد ضرر قیمت تا ۹۰۰ تومن، سهام خود را در صف فروش قرار دهد. این روش در میان تریدرها از محبوبیت بیشتری برخوردار است.

تعیین حدضرر متحرک

1. تعیین حد ضرر با استفاده از میانگین متحرک: ‌آشنایی با اندیکاتورها و مفاهیم بازار کمک زیادی می‌کند که درک کنیم حد ضرر چیست. میانگین متحرک یکی از جذاب‌ترین پارامترهای بازار سرمایه برای معامله‌گران است. میانگین متحرک در واقع میانگین قیمت ارزش هر واحد از سهم مورد نظر را در دوره‌های مختلف به نمایش می‌گذارد و به پیش‌بینی روند بازار نیز تا حدی کمک می‌کند. معمولا عبور قیمت از سقف میانگین متحرک نشانه تشکیل روند صعودی و عبور آن از کف قیمت نشان‌دهنده به وجود آمدن روندی نزولی است. به همین ترتیب می‌توان نقاط و محدوده‌هایی را که در آن احتمال سقوط قیمت داریم را به عنوان حد ضرر در نظر بگیریم.
2. استفاده از اندیکاتورSARبرای تعیین حد ضرر‌: این اندیکاتور می‌تواند به میزان خوبی روندهای موجود در بازار را نمایان کند. در صورتی که نقاط معروف آن در بالای نمودار قرار گرفتند و به ما سیگنال فروش دادند، بهتر است در یک فاصله مناسب از کف قیمت حد ضرر خود را تعیین کنیم. استفاده از این اندیکاتور به همراه اندیکاتور بولینگر برای تعیین روند بازار توصیه می‌شود.

تعیین حد ضرر به وسیله ابزارهای تکنیکال

یکی از الزامات انجام معامله در بازار سرمایه، آشنایی شما با ابزارهای تکنیکال است. به منظور تعیین حد ضرر شما حتما باید به وسیله خطوط ترید کف قیمت را مشخص کنید و حد ضرر را در ناحیه‌ای مشخص در زیر آن قرار دهید. همچنین باید الگوهای بازار را بشناسید و بدانید حد ضرر چیست، برای مثال در صورت مشاهده الگوی سر و شانه توقع تغییر روند بازار را داشته باشید. ابزارهای تکنیکال بسیار متنوعند و توضیح کامل آن‌ها در این مقاله نمی‌گنجد، اما به خاطر داشته باشید که هرگز بدون استفاده از این ابزارها اقدام به تعیین حد ضرر نکنید.

تفاوت استاپ لیمیت با حد ضرر چیست؟

اجرای دستور حد ضرر را در واقع استاپ اُردر (Stop Order) می‌گویند، یک مفهوم مشابه نیز در بازار سرمایه با نام استاپ لیمیت وجود دارد. بیشتر معامله‌گران ممکن است از تفاوت میان این دو آگاه نباشند و هنگام انجام معاملات دچار سردرگمی شده یا دستوری را به اشتباه اعمال کنند. به همین منظور در این بخش توضیح خواهیم داد که تفاوت میان استاپ لیمیت و حد ضرر چیست.

عملیات Stop Loss

هنگام تعیین حد ضرر باید یک دستور توقف یا استاپ اُردر صادر کنیم. مطابق این دستور شما پس از خرید یک سهم برای سیستم معاملاتی تعیین می‌کنید که در صورتی که قیمت به عدد مشخصی رسید، عملیات فروش در آن قیمت انجام شود. برای مثال در صورتی که شما یک سهم با ارزش ۵۰۰ تومن خریداری کرده باشید، با اعمال دستور استاپ اُردر و تعیین یک حد ضرر در قیمت ۴۵۰ تومان، برای سیستم تعیین می‌کنید که در صورت افت قیمت و رسیدن آن به۴۵۰ تومان، سهم شما را بفروشد. پس از آن تفاوتی ندارد که قیمت بر روی ۴۵۰ تومان بماند، بالاتر رفته و یا بیشتر سقوط کند، در هر صورت سهم شما در ۴۵۰ تومان به فروش می‌رود.

دستور Stop-limit

برای آن که درک کنیم که تفاوت استاپ لیمیت با حد ضرر چیست باید بدانیم که در واقع استاپ لیمیت یک دستور ترکیبی و شرطی است. مطابق این دستور شما فروش یا خرید یک سهم را به عبور قیمت آن از محدوده خاصی مشروط می‌کنید. برای مثال شما یک سهم را ۵۰۰ تومان خریداری می‌کنید و با استفاده از ابزارهای تکنیکال می‌دانید که مقاومت آن در محدوده ۴۸۰ تومان قرار دارد. همچنین شما مطلع هستید که در صورت شکستن این مقاومت، سهم ریزش شدیدی خواهد کرد. بنابراین یک دستور استاپ لیمیت به این صورت صادر می‌کنید: در صورت شکست مقاومت در ناحیه ۴۸۰، تمام سهام را بر روی قیمت ۴۵۰ به فروش بگذار. حال ممکن است که این مقاومت هرگز شکسته نشود، اما در صورتی که شکسته شود شما با اعمال این دستور از یک ضرر بزرگ جلوگیری کرده‌اید.

چه زمانی از حد ضرر استفاده کنیم؟

حال که پی بردیم که حد ضرر چیست و چه فوایدی دارد، به راحتی می‌توان اذعان کرد رعایت استاپ لاس باید در همه‌ی معاملات ما به صورت یک اصل درآمده و همواره از آن استفاده کنیم. این موضوع حتی در جزئی‌ترین معاملات نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

به عنوان یک تریدر یا تحلیل‌گر بزار سرمایه شما باید بتوانید در کمترین زمان ممکن و با دقت مناسب حد ضرر معاملات مدنظرتان را تعیین کنید، در غیر این صورت به طور حتم از سایر رقبا در بازار عقب خواهید ماند. در همه معاملات _چه مارجینی و چه غیرمارجینی_ باید بتوانید حدضرر را به صورت دستی یا اتوماتیک محاسبه کرده و به کار برید. با توجه به زیاد بودن نوسان‌های بازار، بستن حد ضرر به صورت دستی می‌تواند وقت‌گیر و یا با خطای زیادی همراه باشد، بنابراین پیشنهاد اکید ما این است که حتما در سیستم معاملاتی خود در کارگزار فارکس یا هر کارگزاری دیگری، حتما در تنظیمات مربوطه حد ضرر یا استاپ لاس را اعمال کنید تا به صورت خودکار در معاملات انجام شود.

روش محاسبه حد ضرر چیست؟

حال که می‌دانید حد ضرر چیست، بگذارید در ابتدا یک پاسخ کلی به این سوال دهیم. در واقع یک روش واحد برای تعیین حد ضرر در تمام معاملات وجود ندارد. نکته اولی که در هنگام تعیین حد ضرر باید در نظر بگیریم حجم معامله است، طبیعی است که هر چه حجم معامله بالاتر باشد، ریسک‌پذیری کاهش می‌یابد و لازم است که حد ضررهای کوتاه‌تری تعیین کنید؛ به مهم‌ترین روش‌های تعیین حد ضرر مهم‌ترین روش‌های تعیین حد ضرر آن معنی که فاصله کمتری از قیمت خرید داشته باشند.

نکته دوم این است که همواره میزانی که ضرر خواهید کرد را در ابتدا محاسبه کنید و فقط به تعیین درصد بسنده نکنید. چراکه گاهی در ابتدا حجم معاملات به چشم نمی‌آید و فرد پس از یک ضرر سنگین در بازار به اشتباه خود پی خواهد برد.

معامله‌گران معمولا حد ضرر خود را چیزی مابین ۸ تا ۱۰ درصد قیمت خرید در نظر می‌گیرند. اگرچه همانطور که گفتیم این یک قاعده کلی نیست و طبیعتا هنگامی که حجم معاملات بالاتر می‌رود ممکن است حد ضرر چیزی حدود ۵ درصد تعیین شود و پایین بیاید. همه‌ی این کارها برای کاهش ریسک معاملات است.

نکته‌ی دیگری که باید در محاسبات خود لحاظ کنیم روند بازار است. تحلیل تکنیکال در این زمینه به ما کمک بسیاری خواهد کرد. قطعا تعیین حد ضرر در یک بازار رو به نزول با یک بازار مثبت متفاوت خواهد بود. بنابراین پیش از تعیین حد ضرر همه جوانب را به خوبی در نظر گرفته و سپس آن را اعمال کنید.

دلیل عمل نکردن حد ضرر چیست؟

آیا ممکن است دستور حد ضرر اعمال نشود؟ بله، یک دستور استاپ اُردر همیشه عمل نخواهد کرد و این یکی از مشکلات بازار فارکس است. در سایر بازارهای مالی هم ممکن است این اتفاق به ندرت رخ دهد. معمولا این اتفاق هنگامی که تغییرات بازار بسیار سریع است و یا یک خبر مهم بازار را به لرزه درآورده است رخ می‌دهد. اگرچه به ندرت هم پیش می‌آید که بازار راکد باشد و خرید و فروشی در آن صورت نگیرد. در هر صورت در این هنگام بروکر دستور استاپ لاس شما را اجرا نخواهد کرد.

اگر هنوز سردرگمید و نمی‌دانید که علت اجرا نشدن دستور حد ضرر چیست نگران نباشید. در بازار به فاصله به وجود آمده میان عرضه و تقاضا، گپ قیمتی می‌گویند. اگرچه در بازار فارکس برخلاف بورس داخلی کشورها، معمولا این گپ قیمتی رخ نمی‌دهد. مهم‌ترین علت آن تعداد بالای تریدرها و نقدشوندگی بالای این بازار است. محتمل‌ترین زمان برای وقوع این رویداد در فارکس اواخر و اوایل هفته است. برخی اخبار مهم مانند انتخابات، اجلاس سران و کنفرانس‌های مهم می‌توانند بازارهای مالی را دچار شوک کنند و طبیعتا بازار ارز و فارکس نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

هنگام وقوع گپ معاملاتی، سفارش استاپ لاس شما اجرا نمی‌شود و بروکر در عوض سفارش‌تان را هنگام برقراری مجدد بازار اجرا خواهد کرد؛ یعنی سهام شما را در بالاترین قیمتی که بتواند خواهد فروخت، اگرچه این قیمت ممکن است از قیمت ثبت شده شما به عنوان استاپ لاس کمتر باشد.

لازم به ذکر است که در حالت عادی و نرمال، تنها زمانی که ممکن است گپ قیمتی در فارکس مشاهده شود، صبح دوشنبه و در زمان بازگشایی بازار است، در غیر این صورت وقوع این اتفاق امری نادر است.

تکنیک تعیین حدضرر با استفاده از فیبوناچی

همان طور که دانستن این نکته مهم است که کجا وارد معامله شویم تا سود بیشتری کنیم، دانستن حدضرر هم اهمیت بالایی دارد.

نمی‌توانید فقط بر اساس سطح فیبو و بدون داشتن علامتی برای خروج از معامله، وارد معامله شوید. حساب کاربری شما در شعله‌های آتش فرو خواهد رفت و شما همیشه فیبوناچی را لعن و نفرین خواهید نمود.

در این درس، چندین تکنیک برای تنظیم حد ضرر هنگامیکه تصمیم می‌گیرید از سطوح قابل اعتماد فیبوناچی استفاده نمایید، یاد می‌گیرید.

این‌ها راه‌های ساده‌ای برای تنظیم ضرر و منطق نهفته پشت هر روشی هستند.

روش اول: حدضرر را بعد از فیبو بعدی قرار دهید

روش اول این است که حد ضرر خود را بعد از سطح بعدی فیبوناچی تنظیم نمایید.

اگر شما برنامه‌ریزی کرده‌اید که در سطح فیبو 38.2% وارد معامله شوید، حد ضرر را آن بعد از سطح 50% قرار می‌دهید.

اگر احساس کردید که سطح 50% مایل است قیمت را نگه دارد، پس می‌توانید حد ضرر را ماقبل از سطح 61.8% قرار می‌دهید و به همین ترتیب عمل می‌کنید.

اجازه دهید نگاه دیگری به نمودار ۴ ساعته EUR / USD که به شما در درس فیبوناچی اصلاحی نشان داشتیم، بیاندازیم.

اگر شما در سطح 50٪ فروش کرده بودید، می‌توانستید حد ضرر خود را بعد از سطح فیبو 61.8٪ قرار دهید.

استدلال پشت این روش تنظیم این است که شما معتقدید که سطح 50٪ به عنوان نقطه مقاومت، قیمت را نگه می‌دارد. بنابراین، اگر قیمت برخلاف تصور ما از این نقطه بالاتر رفت، فرضیه معاملاتی شما عملا شکست خورده است.

مشکل با این روش تنظیم حد ضرر این است که کاملاً وابسته به این است که ورود خوبی داشته باشید.

تنظیم حد ضرر بعد از سطح فیبوناچی اصلاحی بعدی، فرض می‌کند که واقعاً اطمینان دارید که ناحیه حمایت یا مقاومت قیمت را باز می‌دارد و همان طور که زودتر اشاره کردیم، استفاده از ابزارهای طراحی دقیق نیست.

اما ممکن است اتفاقی بیفتد و باعث شود بازار یک دفعه دیوانه شود، حدضررتان را بزند و بعد به جهتی که دلخواه شماست ادامه دهد. در این زمان به گوشه‌ای خواهید رفت و سر خود را به دیوار می‌کوبید.

فقط به شما هشدار می‌دهیم که این امر ممکن است گاهی چندین رخ دهد، بنابراین مطمئن شوید که حد ضرر خود را تعیین کرده‌اید و اجازه دهید موقعیت‌های برنده شما در امتداد این روند حرکت کنند.

بهترین حالت ممکن استفاده از این نوع روش حد ضرر برای کوتاه مدت (معاملات کوتاه‌مدت و چندساعته) است.

روش دوم: حدضرر را بعد از نوسان کف/ سقف اخیر قرار دهید

حال، اگر می‌خواهید که کمی امن‌تر باشید، راه دیگر برای تعیین حد ضرر، چیدن آن بعد از کف نوسان (سویینگ کف) و سقف نوسان (سویینگ سقف) اخیر می‌باشد.

برای مثال وقتی که روند رو به بالا است و می‌توانید خرید انجام دهید، حدضرر را دقیقا زیر آخرین کف نوسان تعیین کنید که به عنوان یک سطح حمایت احتمالی عمل می‌کند.

و وقتی که قیمت رو به پایین است و می‌خواهید فروش انجام دهید، حدضرر را دقیقا بالاتر از سقف نوسان تعیین کنید که به عنوان سطح مقاوت احتمالی عمل می‌کند.

این نوع از جایگذاری حدضرر فضای بیشتری برای تنفس به تجارت شما می‌دهد و به شما شانس بهتری خواهد داد تا بازار در جهت منفعت شما گام بردارد.

اگر قیمت بازار از نوسان سقف و نوسان کف بالاتر رفت، ممکن است اشاره به آن باشد که تغییر روند قبلاً رخ داده است. این بدین معناست که ایده یا چیدمان معامله شما باطل شده است و برای ورود به بازار خیلی دیر شده است.

تنظیم حد ضررهای بزرگ‌تر احتمالاً بهترین حالت برای معاملات دراز مدت و نوسان‌گیری باشد. همچنین می‌توانید این کار را با روش «مقیاس‌دهی موقعیت، که بعداً توضیح داده خواهد شد، ترکیب نمایید. همچنین باید به یاد داشته باشید که با حد ضرر بزرگ‌تر، اندازه موقعیت خود را باید متناسب با آن تنظیم کنید.

اگر تمایل دارید با همان اندازه موقعیت خرید و فروش انجام دهید، ممکن است زیان زیادی متحمل شوید، به خصوص اگر در یکی از سطوح فیبو قبلی وارد شوید.

این نیز می‌تواند منجر به نسبت‌های سود به ضرر نامطلوبی شود، همان طور که ممکن است حد ضرر گسترده‌ای داشته باشید که با سود احتمالی شما متناسب نباشد.

پس راه بهتر کدام است؟

حقیقت این است که درست مانند ترکیب ابزار فیبوناچی اصلاحی با حمایت و مقاومت، خطوط روند، و الگوهای شمعی برای پیدا کردن ورود بهتر، این امر می‌تواند بهترین استفاده از دانش شما از این ابزارها برای تجزیه و تحلیل محیط فعلی به منظور کمک به شما برای برگزیدن نقطه خوب حد ضرر باشد.

تا آنجا که ممکن است، نباید فقط منحصر به نقاط حمایت و مقاومت سطوح فیبوناچی به عنوان پایه‌ای برای تعیین حد ضرر تکیه نمایید.

به یاد داشته باشید، جایگذاری حد ضرر چیز مطمئنی نیست، اما اگر بتوانید احتمالات را با ترکیب چندین ابزار بیشتر کنید، می‌تواند به شما در تعیین نقطه خروج بهتر، فضای معاملاتی بیشتر برای نفس کشیدن، و احتمالاً نسبت سود به زیان بهتر کمک کند.

خلاصه‌ای از ابزار فیبوناچی

سطوح اصلاحی فیبوناچی کلیدی که چشم‌ها باید همواره به آن خیره باشند، این مواردند:

به نظر می‌رسد بیشترین ورزن را سطوح 38.2٪، 50.0٪ و 61.8٪ دارند.

به طور معمول اینها سطوح در تنظیمات پیش فرض هر نرم افزار فیبوناچی گنجانده می‌شوند. اگر نرم افزار تجاری شما دارای ابزار فیبو نباشد (جای نگرانی نیست) ماشین حساب فیبوناچی داریم که تمام کارها را برای شما انجام می‌دهد.

معامله‌گران از سطوح اصلاحی فیبوناچی به عنوان حمایت و مقاومت احتمالی استفاده می‌کنند. از آنجایی که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را شدیدا زیرنظر دارند و سفارش‌های خرید و فروش خود را روی آنها برای وارد کردن تجارت یا جایگذاری حد ضرر انجام می‌دهند، این سطوح حمایت و مقاومت ممکن است خود به خود عمل کنند.

سطوح حمایت و مقاومت ممکن است به پیشگویی تبدیل شوند. سطوح فیبوناچی گسترشی کلیدی 38.2٪، 50٪، 61.8٪، 100٪، 138.2٪ و 161.8٪ هستند.

معامله‌گران از سطوح گسترش فیبوناچی به عنوان مناطق احتمالی حمایت و مقاومت برای تعیین اهداف سود استفاده می‌کنند.

تکرار می‌کنم، از آنجا که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را زیرنظر دارند و سفارشات خرید و فروش را برای کسب سود روی آنها قرار می‌دهند، این سطوح به خاطر توقعات خیلی از معامله‌گران اکثرا ممکن است به انتهای حرکت روند تبدیل شوند.

به منظور استفاده از سطوح فیبوناچی روی نمودارتان، نیاز به شناسایی نقاط کف نوسان یا سویینگ کف و سقف نوسان یا سویینگ سقف دارید. نوسان سقف (swing high) شمعی با حداقل دو سقف پایین‌تر در چپ و راست در طرفینش است. سویینگ کف (swing low) شمعی با حداقل دو کف شمع چپ و راست بالاتر در طرفینش است.

از آنجا که بسیاری از معامله‌گران از ابزار فیبوناچی استفاده می‌کنند، این سطوح تمایل به تبدیل به سطوح حمایتی و مقاومتی قابل اطمینان یا نواحی مورد علاقه می‌شوند.

هنگام استفاده از ابزار فیبوناچی، اگر این ابزار را با دیگر سطوح حمایت و مقاومت، خطوط روند و الگوهای شمعی (جهت تعیین نقاط ورود و حدضرر) ترکیب کنید، احتمال موفقیتتان در معاملات بالاتر می‌رود.

اندیکاتور ATR؛ میانبر تعیین بهتر سیگنال و حد ضرر

اندیکاتور ATR اندیکاتوری برای تعیین قیمت مناسب حد ضرر در معاملات.

برای بسیاری از معامله گران در بازار اتفاق افتاده است که هنگامی که در بازار، نمودارهای قیمتی رنج یا نوسانی و پرهیجان می‌شوند، در تعیین حد ضررهای خود دچار اشتباه شوند و دارایی خود را درست قبل از زمان شروع رشد قیمتی بفروشند.

بله این همان اشتباهی هست که بسیاری از فرصت‌هایی را که معامله گران به درستی پیدا کرده‌اند را از بین می‌برد. مسئله از دست رفتن فرصت کسب سود به همین نقطه ختم نمی‌شود. از طرفی در اکثر اوقات دیده شده است که معامله‌گران پس از رشد قیمت، نتوانسته‌اند عدد مناسبی را برای سیو سود انتخاب کنند و در نتیجه از مقدار زیاد رشد قیمت تنها درصد کمی سود نصیب آن‌ها می‌شود.

این موارد از جمله مواردی هستند که می‌توانند تحلیل‌های تکنیکالی موفق هر تکنیکالیستی را به خطر بیندازد. و به نوعی هر معامله‌ی حرفه‌ای دارای حد سود و حد ضرر را به خطر می‌اندازد.

اندیکاتور ATR ابزاری است که بسیاری از معامله‌گران برای رفع اشتباهات خود در تعیین محدوده مناسب جایگذاری حد سود و حد ضرر از آن استفاده می‌کنند.

شما نیز اگر قصد دارید اطلاعات بیشتری در خصوص اندیکاتور ATR کسب کنید و نحوه استفاده از آن را بیاموزید، مقاله اندیکاتور ATR آکادمی آینده را از دست ندهید.

در این مقاله می‌آموزید:

1. اندیکاتور ATR چیست؟
2. فرمول محاسبه اندیکاتور ATR چیست؟
3. نحوه استفاده از اندیکاتور ATR چگونه است؟
4. چگونه به وسیله ATR حدضرر مناسب تعیین کنیم؟

این مقاله برای چه کسانی مناسب است؟

1. کسانی که علاقه‌مند به معاملات نوسانی در بازار هستند.
2. افرادی که بیشتر علم تکنیکال مبنای معاملات آن‌هاست.
3. افرادی که به حد ضررهای خود پایبند هستند و به آن‌ها اهمیت می‌دهند.
4. افرادی که به دنبال روشی برای تعیین حد سود و حد ضرر مناسب برای معاملاتشان هستند.

تاریخچه اندیکاتور ATR

قبل از اینکه بخش‌های مختلف اندیکاتور ATR را بررسی کنیم بهتر است بدانیم که اصلا این اندیکاتور توسط چه کسی و در چه سالی ایجاد شده است. اندیکاتور ATR در سال 1978 توسط Average True Range به وجود آمده است.

Average True Range این اندیکاتور را در کتاب ((مفاهیم جدید در سیستم‌های تحلیل تکنیکال)) بیان کرد. البته باید بدانید ولز وایدر شخصی است که، به او لقب مادر اندیکاتورها را نسبت داده‌اند. مادر اندیکاتورها به جز اندیکاتور ATR اندیکاتورهای دیگری مانند: Relative Strength Index یا RSI (شاخص قدرت نسبی)، Parabolic Sar یا PSAR (پارابولیک سار) و Average Directional Index یا ADX (میانگین جهت‌دار) را به وجود آورده است.

اندیکاتور ATR چیست؟

اندیکاتور ATR چیست | آکادمی آینده

اکنون که می‌دانیم این اندیکاتور توسط چه کسی به وجود آمده است، بیایید بررسی کنیم اندیکاتور ATR چیست و چه کاری انجام می‌دهد.

در ابتدا گذری کوتاه بر اندیکاتورها خالی از لطف نیست. اندیکاتورها به طور کل به دو بخش اندیکاتورها یا روندگرنماها و اسیلاتورها یا نوسان‌گرنماها تقسیم می‌شوند. اندیکاتور ATR جزء دسته اسیلاتورها یا همان نوسان‌گرنماها می‌باشد.

درواقع کلمه ATR مخفف و کوتاه شده کلمه Average True Range به معنای برد واقعی میانگین است. در ابتدا اندیکاتور ATR فقط برای استفاده در بازار اوراق بهادار به وجود آمد؛ اما به طور کل از این اندیکاتور در تمام بازارها می‌توان استفاده نمود. این اندیکاتور همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد بیشتر برای بازارهای نوسانی یا هیجانی که نوسانات در آن‌ها زیاد می‌باشد مورد استفاده قرار می‌گیرد. درواقع این اندیکاتور می‌تواند به ما نشان دهد که چه زمانی نوسانات بازار زیاد؟ و چه زمانی نوسانات بازار کم است؟

به کمک همین کم یا زیاد بودن نوسان یا فراریت می‌توان نقاط ورود و خروج به بازار را مشخص نمود. در ادامه بیشتر در خصوص نحوه استفاده از اندیکاتور ATR صحبت خواهیم کرد.

فرمول محاسبه اندیکاتور ATR چیست؟

برای اجرای اندیکاتور ATR در هر پلتفرمی مانند تردینگ ویو یا مفیدتریدر یا هر پلتفرم تکنیکالی دیگر، کافیست ATR را در بخش اندیکاتورها جست‌وجو و انتخاب کنید تا برای شما نمایش داده شود. و این اندیکاتور را برای تایم فریم‌های مختلف می‌توانید اجرایی کنید. در حقیقت برای تحلیل یا اجرا و… نیازی به فرمول این اندیکاتور نخواهید داشت.

اما برای درک بهتر اندیکاتور ATR فرمول آن را با یک دیگر بررسی می‌کنیم.

فرمول اندیکاتور ATR

1. TR: محدوده واقعی
2. HIGH: قیمت بالای تایم فریم انتخابی توسط شما
3. LOW: قیمت پایین تایم فریم انتخابی توسط شما
4. Closeprev: قیمت بسته شدن در تایم فریم انتخابی شما

به نوعی تعریف فرمول ATR برابر است با: اختلاف بالاترین قیمت کندل و قیمت بسته شدن با اختلاف پایین‌ترین قیمت کندل و قیمت بسته شدن.

و در نهایت TR را باید بر تعداد دوره تقسیم کنیم. که در این صورت فرمولی دیگر داریم که برابر است با:

1. TR: محدوده تشکیل شده
2. N: تعداد دوره‌ها (یا همان میانگین تعداد کندل‌های انتخابی)

انتخاب تعداد دوره مناسب در اندیکاتور ATR

دوره مناسب اندیکاتور ATR | آکادمی آینده

در هر پلتفرمی که قصد داشته باشید اندیکاتور ATR را در آن به اجرا دربیاورید، امکاناتی برای ایجاد تغییراتی بر روی آن در اختیار شما قرار می‌دهد. در پلتفرم‌های مختلف این عدد یا دوره یا به اختصار تناوب به طور پیش‌فرض بر روی 14 قرار دارد. خود ولز وایدر برای بهره‌وری بهتر، عدد 7 یا 14 را پیشنهاد کرده است. اما به طور کلی هر چه عدد تناوب کمتر گرفته شود اندیکاتور سریع‌تری به دست خواهید آورد و در نتیجه، سیگنال‌های ورود و خروج بیشتری را را نیز دریافت خواهید کرد.

اما در هر صورت توجه داشته باشید بهتر است ابتدا از عدد 14 استفاده شود سپس اگر قصد دارید نوسانات بیشتری از ATR دریافت کنید؛ بهتر است از عدد 7 استفاده کنید. زیرا سیگنال‌های دریافتی از اندیکاتورها زمانی اعتبار دارند که، اعداد به کار رفته در آن، همان اعدادی باشند که عموم معامله گران از آن استفاده می‌کنند.

چگونه از اندیکاتور ATR سیگنال دریافت کنیم

سیگنال های اندیکاتور ATR | آکادمی آینده

به طور کلی اندیکاتور ATR نمودارهای قیمتی را که دارای نوسانات زیاد هستند با مقدار بالاتری و نمودارهای قیمتی را که دارای نوسانات کمی هستند، با مقداری اندک نمایش می‌دهد. این اندیکاتور معیاری برای تuیین جهت حرکت قیمت نیست بلکه برای اندازه‌گیری نوسانات ایجاد شده به واسطه حرکت قیمت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سیگنال‌ها و تحلیل‌هایی که هر معامله‌گر ممکن است از این اندیکاتور دریافت کند متفاوت است. اما به طور کل در نوع اول و معمول آن، می‌توان زمانی که اندیکاتور در سطوح پایینی قرار دارد را فرصت خرید و زمانی که اندیکاتور در سطوح بالایی قرار دارد فرصت فروش درنظر گرفت. و اما نوسان گیران بازار بهتر است برای دریافت سیگنال‌های بیشتر از تایم فریم‌های پایین‌تر یا تناوب و دوره‌های کمتر استفاده کنند.

در نوع دوم می‌تواند در تأیید حد ضرر تأثیرگذار باشد. همان‌طور که گفته شد نمودار قیمتی که نوسانات زیادی را تجربه می‌کند ATR بالاتری را تجربه می‌کند و نمودار قیمتی که نوسانات کمتری را در خود دارد ATR پایین‌تری را دارا است. پس زمانی که ATR در حالت صعودی قرار دارد، معامله گران حد ضرر خود را در قیمت‌های پایین‌تر در نظر می‌گیرند. همچنین زمانی که ATR در حالت نزولی قرار دارد حد ضرر خود را در قیمت‌های بالاتر در نظر می‌گیرند.

در نوع دیگری زمانی که سهم در اوج قیمتی قرار داشته باشد و اندیکاتور ATR در مقادیر بالا قرار داشته باشد؛ این مسئله می‌تواند نشان از پایان روند داشته باشد و بهتر است که سیو سود انجام پذیرد.

به هرحال این اندیکاتور نوعی اندیکاتور نظری است و هر معامله‌گر می‌تواند سیگنال‌های متعددی از آن دریافت نماید. در ادامه به بحث نظری بودن این اندیکاتور خواهیم پرداخت.

نمونه تاثیرگذاری اندیکاتور ART در حد ضرر

به طور مثال فرض کنید رمز ارزی را در قیمت 400 دلار خریداری کرده‌اید و حدضرر ((STOP LOSS خود را 5 درصد پایین‌تر روی قیمت 380 قرار داده‌اید. قیمت به 375 می‌رسد و حد ضرر شما فعال می‌شود، در نهایت شما از معامله خارج می‌شوید. اما حقیقت این است که رمز ارز زمانی که به قیمت 375 رسید؛ مجددا شروع به رشد کرده و سود خوبی را نسیب خریداران خود می‌کند. در این شرایط به دلیل انتخاب حدضرر نادرست شما سود خوبی را از دست می‌دهید.

اما به کمک اندیکاتور ATR معامله گران قادر خواهند بود مقادیر مناسب حد ضرر را انتخاب کنند. تا درصورت بالا بودن ATR حد ضرری با درصد بالاتر یا اعداد پایین‌تر تعیین کنند.

اندیکاتور ATR مطلق به چه معنا است؟

گاهی مشاهده می‌شود که به طور مثال در بازار، نمودار RSI رمز ارزی یا سهامی از بازار اوراق بهادار را با رمز ارزی دیگر یا سهامی دیگر مقایسه می‌کنند. و اعلام می‌کنند که فلان رمز ارز RSI بالاتری نسبت به رمز ارز دیگر دارد، و نتایج یا تحلیل‌هایی را در همین راستا به دست می‌آورند.

اما در اندیکاتور ATR مقادیر به دست آمده را طبق فرمول به صورت مطلق اعلام می‌کند. پس درنتیجه این مقادیر، درصدی از قیمت‌های حال حاضر نمودار نیستند. به طور مثال رمز ارزی که قیمت آن بین 600 تا 700 دلار است، ATR بالاتری نسبت به رمز ارزی که قیمت آن بین 200 تا 300 دلار است، دارد. پس در نتیجه مقادیر به دست آمده در اندیکاتور ATR هر نمودار مختص خود آن می‌باشد. و نمی‌توان آن‌ها را با یکدیگر مقایسه کرد.

محدودیت‌ های اندیکاتور ATR

کسانی که قصد آشنایی یا کار کردن با اندیکاتور ATR را دارند ممکن است با دو محدودیت یا چالش روبه‌رو باشند.

برداشت‌های متفاوت

مقادیر مشخصی برای ATR وجود ندارد و هر معامله‌گری ممکن است برداشت‌های متفاوتی از برگشت روند یا حرکت روند با ATR داشته باشد.

نوسانات زیاد

اندیکاتور ATR جهت قیمت را مشخص نمی‌کند، بلکه نوسانات را مشخص می‌کند. به همین دلیل ممکن است مثلا اگر نمودار قیمت بر خلاف روند نوساناتی را انجام دهد ATR نیز افزایش یابد. و معامله‌گر گمان کند که ATR روند قبلی را تأیید می‌کند. در صورتی که این چنین نیست و احتمال اتفاق افتادن یا نیفتادن آن برابر است.

کلام پایانی

در این مقاله در خصوص اندیکاتور ATR سخن گفته شد. که در نمودارهای قیمت می‌توان از آن برای اندازه‌گیری نوسانات قیمت استفاده کرد.

به واسطه این این اندیکاتور شما می‌توانید سیگنال‌های ورود و خروج و حد ضرر مناسبی را انتخاب کنید. همچنین برای دریافت سیگنال‌های بیشتر می‌توان تناوب یا تعداد دوره‌ها را در آن کاهش دهید. هر چند کماکان پیشنهاد می‌کنیم تناوب را در ATR به همان حالت پیش‌فرض گذاشته و استفاده کنید.

همچنین از مقایسه ATR دو نمودار قیمت صرف‌نظر کنید زیرا نموداری که قیمت بالاتری داشته باشد دارای ATR بالاتری است. همچنین پیشنهاد می‌کنیم برای دریافت سیگنال، به تنهایی از اندیکاتور ATR استفاده نکنید و سایر آیتم‌های معاملاتی مانند رفتار شناسی را با آن ترکیب نمایید.

تکنیک تعیین حدضرر با استفاده از فیبوناچی

همان طور که دانستن این نکته مهم است که کجا وارد معامله شویم تا سود بیشتری کنیم، دانستن حدضرر هم اهمیت بالایی دارد.

نمی‌توانید فقط بر اساس سطح فیبو و بدون داشتن علامتی برای خروج از معامله، وارد معامله شوید. حساب کاربری شما در شعله‌های آتش فرو خواهد رفت و شما همیشه فیبوناچی را لعن و نفرین خواهید نمود.

در این درس، چندین تکنیک برای تنظیم حد ضرر هنگامیکه تصمیم می‌گیرید از سطوح قابل اعتماد فیبوناچی استفاده نمایید، یاد می‌گیرید.

این‌ها راه‌های ساده‌ای برای تنظیم ضرر و منطق نهفته پشت هر روشی هستند.

روش اول: حدضرر را بعد از فیبو بعدی قرار دهید

روش اول این است که حد ضرر خود را بعد از سطح بعدی فیبوناچی تنظیم نمایید.

اگر شما برنامه‌ریزی کرده‌اید که در سطح فیبو 38.2% وارد معامله شوید، حد ضرر را آن بعد از سطح 50% قرار می‌دهید.

اگر احساس کردید که سطح 50% مایل است قیمت را نگه دارد، پس می‌توانید حد ضرر را ماقبل از سطح 61.8% قرار می‌دهید و به همین ترتیب عمل می‌کنید.

اجازه دهید نگاه دیگری به نمودار ۴ ساعته EUR / USD که به شما در درس فیبوناچی اصلاحی نشان داشتیم، بیاندازیم.

اگر شما در سطح 50٪ فروش کرده بودید، می‌توانستید حد ضرر خود را بعد از سطح فیبو 61.8٪ قرار دهید.

استدلال پشت این روش تنظیم این است که شما معتقدید که سطح 50٪ به عنوان نقطه مقاومت، قیمت را نگه می‌دارد. بنابراین، اگر قیمت برخلاف تصور ما از این نقطه بالاتر رفت، فرضیه معاملاتی شما عملا شکست خورده است.

مشکل با این روش تنظیم حد ضرر این است که کاملاً وابسته به این است که ورود خوبی داشته باشید.

تنظیم حد ضرر بعد از سطح فیبوناچی اصلاحی بعدی، فرض می‌کند که واقعاً اطمینان دارید که ناحیه حمایت یا مقاومت قیمت را باز می‌دارد و همان طور که زودتر اشاره کردیم، استفاده از ابزارهای طراحی دقیق نیست.

اما ممکن است اتفاقی بیفتد و باعث شود بازار یک دفعه دیوانه شود، حدضررتان را بزند و بعد به جهتی که دلخواه شماست ادامه دهد. در این زمان به گوشه‌ای خواهید رفت و سر خود را به دیوار می‌کوبید.

فقط به شما هشدار می‌دهیم که این امر ممکن است گاهی چندین رخ دهد، بنابراین مطمئن شوید که حد ضرر خود را تعیین کرده‌اید و اجازه دهید موقعیت‌های برنده شما در امتداد این روند حرکت کنند.

بهترین حالت ممکن استفاده از این نوع روش حد ضرر برای کوتاه مدت (معاملات کوتاه‌مدت و چندساعته) است.

روش دوم: حدضرر را بعد از نوسان کف/ سقف اخیر قرار دهید

حال، اگر می‌خواهید که کمی امن‌تر باشید، راه دیگر برای تعیین حد ضرر، چیدن آن بعد از کف نوسان (سویینگ کف) و سقف نوسان (سویینگ سقف) اخیر می‌باشد.

برای مثال وقتی که روند رو به بالا است و می‌توانید خرید انجام دهید، حدضرر را دقیقا زیر آخرین کف نوسان تعیین کنید که به عنوان یک سطح حمایت احتمالی عمل می‌کند.

و وقتی که قیمت رو به پایین است و می‌خواهید فروش انجام دهید، حدضرر را دقیقا بالاتر از سقف نوسان تعیین کنید که به عنوان سطح مقاوت احتمالی عمل می‌کند.

این نوع از جایگذاری حدضرر فضای بیشتری برای تنفس به تجارت شما می‌دهد و به شما شانس بهتری خواهد داد تا بازار در جهت منفعت شما گام بردارد.

اگر قیمت بازار از نوسان سقف و نوسان کف بالاتر رفت، ممکن است اشاره به آن باشد که تغییر روند قبلاً رخ داده است. این بدین معناست که ایده یا چیدمان معامله شما باطل شده است و برای ورود به بازار خیلی دیر شده است.

تنظیم حد ضررهای بزرگ‌تر احتمالاً بهترین حالت برای معاملات دراز مدت و نوسان‌گیری باشد. همچنین می‌توانید این کار را با روش «مقیاس‌دهی موقعیت، که بعداً توضیح داده خواهد شد، ترکیب نمایید. همچنین باید به یاد داشته باشید که با حد ضرر بزرگ‌تر، اندازه موقعیت خود را باید متناسب با آن تنظیم کنید.

اگر تمایل دارید با همان اندازه موقعیت خرید و فروش انجام دهید، ممکن است زیان زیادی متحمل شوید، به خصوص اگر در یکی از سطوح فیبو قبلی وارد شوید.

این نیز می‌تواند منجر به نسبت‌های سود به ضرر نامطلوبی شود، همان طور که ممکن است حد ضرر گسترده‌ای داشته باشید که با سود احتمالی شما متناسب نباشد.

پس راه بهتر کدام است؟

حقیقت این است که درست مانند ترکیب ابزار فیبوناچی اصلاحی با حمایت و مقاومت، خطوط روند، و الگوهای شمعی برای پیدا کردن ورود بهتر، این امر می‌تواند بهترین استفاده از دانش شما از این ابزارها برای تجزیه و تحلیل محیط فعلی به منظور کمک به شما برای برگزیدن نقطه خوب حد ضرر باشد.

تا آنجا که ممکن است، نباید فقط منحصر به نقاط حمایت و مقاومت سطوح فیبوناچی به عنوان پایه‌ای برای تعیین حد ضرر تکیه نمایید.

به یاد داشته باشید، جایگذاری حد ضرر چیز مطمئنی نیست، اما اگر بتوانید احتمالات را با ترکیب چندین ابزار بیشتر کنید، می‌تواند به شما در تعیین نقطه خروج بهتر، فضای معاملاتی بیشتر برای نفس کشیدن، و احتمالاً نسبت سود به زیان بهتر کمک کند.

خلاصه‌ای از ابزار فیبوناچی

سطوح اصلاحی فیبوناچی کلیدی که چشم‌ها باید همواره به آن خیره باشند، این مواردند:

به نظر می‌رسد بیشترین ورزن را سطوح 38.2٪، 50.0٪ و 61.8٪ دارند.

به طور معمول اینها سطوح در تنظیمات پیش فرض هر نرم افزار فیبوناچی گنجانده می‌شوند. اگر نرم افزار تجاری شما دارای ابزار فیبو نباشد (جای نگرانی نیست) ماشین حساب فیبوناچی داریم که تمام کارها را برای شما انجام می‌دهد.

معامله‌گران از سطوح اصلاحی فیبوناچی به عنوان حمایت و مقاومت احتمالی استفاده می‌کنند. از آنجایی که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را شدیدا زیرنظر دارند و سفارش‌های خرید و فروش خود را روی آنها برای وارد کردن تجارت یا جایگذاری حد ضرر انجام می‌دهند، این سطوح حمایت و مقاومت ممکن است خود به خود عمل کنند.

سطوح حمایت و مقاومت ممکن است به پیشگویی تبدیل شوند. سطوح فیبوناچی گسترشی کلیدی 38.2٪، 50٪، 61.8٪، 100٪، 138.2٪ و 161.8٪ هستند.

معامله‌گران از سطوح گسترش فیبوناچی به عنوان مناطق احتمالی حمایت و مقاومت برای تعیین اهداف سود استفاده می‌کنند.

تکرار می‌کنم، از آنجا که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را زیرنظر دارند و سفارشات خرید و فروش را برای کسب سود روی آنها قرار می‌دهند، این سطوح به خاطر توقعات خیلی از معامله‌گران اکثرا ممکن است به انتهای حرکت روند تبدیل شوند.

به منظور استفاده از سطوح فیبوناچی روی نمودارتان، نیاز به شناسایی نقاط کف نوسان یا سویینگ کف و سقف نوسان یا سویینگ سقف دارید. نوسان سقف (swing high) شمعی با حداقل دو سقف پایین‌تر در چپ و راست در طرفینش است. سویینگ کف (swing low) شمعی با حداقل دو کف شمع چپ و راست بالاتر در طرفینش است.

از آنجا که بسیاری از معامله‌گران از ابزار فیبوناچی استفاده می‌کنند، این سطوح تمایل به تبدیل به سطوح حمایتی و مقاومتی قابل اطمینان یا نواحی مورد علاقه می‌شوند.

هنگام استفاده از ابزار فیبوناچی، اگر این ابزار را با دیگر سطوح حمایت و مقاومت، خطوط روند و الگوهای شمعی (جهت تعیین نقاط ورود و حدضرر) ترکیب کنید، احتمال موفقیتتان در معاملات بالاتر می‌رود.