شفافیت تصویر Sharpness چیست؟

دیافراگم بازتر : عدد f کوچک‌تر : عمق میدان کم‌تر دیافراگم بسته‌تر : عدد f بزرگ‌تر : عمق میدان بیش‌تر

بهداشت حرفه ای شمیرانات

اطلاعات واحد های بهداشت حرفه ای مرکز بهداشت شمیرانات

CVS چيست؟

VS مجموعه‌اي از علائم چشمي و بينايي است كه بر اثر كار با كامپيوتر ( Computer Vision Syndrome ) ايجاد مي‌شوند. تقريبا ٤/٣ درصد كساني كه زياد با كامپيوتر كار مي‌كنند گرفتار اين علائم هستند.

به نظر مي‌رسد با فراگيرتر شدن بكارگيري كامپيوتر در محل‌هاي كار و حتی در خانه‌ها تعداد كساني كه از CVS رنج مي‌برند رو به افزايش باشد.

علائم CVS : مهم‌ترين علائم CVS عبارتند از: خستگي چشم، خشكي چشم، سوزش، اشك ريزش و تاري ديد. CVS همچنين ممكن است سبب درد در گردن و شانه‌ها نيز بشود. چشم انسان حروف چاپي را بهتر از حروف نمايش داده شده بر روي مانيتور مي‌بيند. علت اين امر اين است كه حروف چاپي كنتراست بيشتري با صفحه سفيد زمينه داشته و لبه‌هاي آنها واضح‌تر است حال آنكه در مورد صفحۀ مانيتور چنين نيست و لبه‌ها به وضوح حروف چاپي نيستند بلكه حروف از يك مركز با كنتراست بالا شروع شده و به تدريج كم رنگ‌تر مي‌شوند و پس از تبديل به خاكستري كمرنگ ناپديد مي‌گردند.

بنابراين لبه‌هاي حروف بر روي صفحه مانيتور وضوح حروف چاپي را ندارد. يكي از مهم‌ترين دلايل خشكي و سوزش چشم هنگام كار با كامپيوتر كاهش ميزان پلك زدن است به طوري كه افراد، هنگام كار با كامپيوتر تقريبا يك پنجم حالت عادي پلك مي‌زنند. اين مسأله به همراه خيره شدن به صفحه مانيتور و تمركز بر روي موضوع كار سبب مي‌شود تا پلك‌ها مدت بيشتري باز بمانند و در نتيجه اشك روي سطح چشم سريع‌تر تبخير مي‌شود.

١٠ توصيه براي كاهش علائم CVS :

١) سعي كنيد به طور ارادي پلك بزنيد. اين كار سبب مي‌شود سطح چشم شما با اشك آغشته شده و خشك نشود. در صورتي كه مشكل شما شديد باشد مي‌توانيد از قطره‌هاي اشك مصنوعي استفاده كنيد.

٢) مركز مانيتور بايد حدود ١٠ تا ٢٠ سانتي‌متر پايين‌تر از چشمان شما باشد. اين وضعيت علاوه بر اينكه باعث مي‌شود پلك‌ها پايين‌تر قرار گيرند و سطح كمتري از چشم در معرض هوا باشد. از خستگي گردن و شانه‌ها نيز مي‌كاهد. در اين موارد هم بايد مانيتور را در ارتفاع مناسب قرار داد و هم ارتفاع صندلي را نسبت به ميزكار تنظيم كرد به طوري كه ساعد شما هنگام كار با صفحه کیبورد موازي با سطح زمين باشد.

٣) مانيتور خود را طوري قرار دهيد كه نور پنجره يا روشنايي اتاق به آن نتابد. هنگام كار با كامپيوتر سعي كنيد پرده‌ها را بكشيد و روشنايي اتاق را نيز به نصف وضعيت معمولي كاهش دهيد. اگر از چراغ مطالعه بر روي ميز خود استفاده مي‌كنيد، آن را طوري قرار دهيد كه به صفحه مانيتور يا چشم شما نتابد. همچنين مي‌توانيد از صفحه‌هاي فيلتر نيز بر روي صفحه مانيتور استفاده كنيد. تابش نور به صفحه مانيتور سبب كاهش كنتراست و خستگي چشم مي‌شود. اين مسأله بخصوص زماني كه زمينه صفحه تيره باشد شديدتر خواهد بود.

٤) به چشمان خود استراحت دهيد. سعي كنيد هر ٥ تا ١٠ دقيقه چشم خود را از مانيتور برداشته و به مدت ٥ تا ١٠ ثانيه به نقطه‌اي دور نگاه كنيد.. اين كار سبب استراحت عضلات چشم مي‌شود. همچنين به شما وقت مي‌دهد پلك بزنيد و سطح چشم شما مرطوب شود.

٥) اگر مجبوريد كه متناوباً و پشت سر هم به يك صفحه نوشته و مانيتور نگاه كنيد (خصوصاً در مورد تايپيست‌ها) ممكن است چشم شما خسته شود، زيرا بايد تطابق خود را تغيير دهد. براي جلوگيري از اين مسأله سعي كنيد صفحه نوشته شده را در حداقل فاصله و هم سطح با مانيتور قرار دهيد. براي اينكار مي‌توانيد شفافیت تصویر Sharpness چیست؟ از Copyholder استفاده كنيد.

٦) فاصله مانيتور با چشمان شما بايد ٥٠ تا ٦٠ سانتي‌متر باشد.

٧) روشنايي و كنتراست مانيتور خود را تنظيم كنيد. ميزان روشنايي مانيتور بايد با روشنايي اتاق هماهنگي داشته باشد. يك روش براي تنظيم روشنايي مانيتور اين است كه به يك صفحه وب با زمينه سفيد (مثل اين صفحه) نگاه كنيد. اگر سفيدي صفحه براي شما مثل يك منبع نور است روشنايي مانيتور زياد است و بايد آن را كم كنيد. در مقابل، اگر صفحه كمي خاكستري به نظر مي‌رسد روشنايي را زياد كنيد. در مجموع روشنايي بايد در حدي باشد كه چشمان شما احساس راحتي كنند. كنتراست مانيتور بايد حداكثر باشد تا لبه‌هاي حروف بيشترين كنتراست را با نوشته خود پيدا كند.

٨) مشخصات ديگر مانيتور خود را تنظيم كنيد. كيفيت نمايش تصاوير بر روي مانيتور به سه عامل بستگي دارد: Resolution ، Refresh Rate و Dot Pitch Refresh . Dot Pitch نشاندهنده فركانس تجديد تصوير بر روي مانيتور است. فركانس پايين مي‌تواند براي چشم خسته كننده باشد و فركانس‌هاي خيلي پايين سبب پرش تصوير مي‌شوند. بهترين Refresh Rate حدود ٧٠ هرتز يا بيشتر است. Resolution يا وضوح تصوير كه به Refresh Rate نيز بستگي دارد، به تراكم پيكسل‌هاي تصوير بر روي مانيتور گفته مي‌شود. هرچه تعداد پيكسل‌ها بيشتر باشد جزئيات بيشتري از تصويز ديده مي‌شود. بطوركلي هر چه Resolution بيشتر باشد بهتر است ولي بايد به Refresh Rate نيز توجه داشت.

گاهي Resolution بالا، Refresh Rate پائین دارند، بنابراين بايد وضعيتي را انتخاب كرد كه هر دو بيشترين تعداد را داشته باشند. Dot Pitch بر Sharpness تصوير مؤثر است و هر چه عدد آن كمتر باشد تصوير sharp تر است. بيشتر مانيتورها Dot Pitch بین ٢٥/٠ تا ٢٨/٠ ميلي‌متر دارند. ٢٨/٠ ميلي‌متر يا كمتر عدد مطلوب است. Refresh Rate و Resolution را در ويندوز مي‌توانيد در Display properties تنظيم كنيد ولي Dot Pitch قابل تنظيم نيست.

٩) اگر علی رغم رعايت توصيه‌هاي گفته شده باز هم دچار علائم CVS هستيد مي‌توانيد از عينك‌هاي مخصوص استفاده كنيد، زيرا گاهي مشكل در ديد متوسط است. ما به طور معمول كمتر از ديد متوسط استفاده مي‌كنيم. زيرا بيشتر اوقات يا اشياء دور را نگاه مي‌كنيم و يا اشياء نزديك. ولي مانيتور كامپيوتر دقيقاً در فاصله‌اي از چشم قرار مي‌گيرد كه مربوط به ديد متوسط است. اگر شما عينكي هستيد عينك شما به احتمال زياد براي كار با كامپيوتر مناسب نيست زيرا ديد متوسط را اصلاح نمي‌كند. براي دريافت عينك مناسب كامپيوتر، به چشم پزشك مراجعه كنيد.

١٠) هنگام كار با كامپيوتر سعي كنيد گردن خود را راست نگهداشته و شانه را عقب بدهيد. قوز كردن هنگام كار طولاني با كامپيوتر سبب دردهاي گردن و شانه‌ها مي‌شود. اگر پشتي صندلي شما قابل تنظيم است آن را طوري تنظيم كنيد كه كاملا به پشت شما بچسبد. همچنين ارتفاع صندلي خود را طوري تنظيم كنيد كه كف پاها روي زمين قرار داشته و زانوي شما در زاویه ٩٠ درجه قرار داشته باشد. صفحه کیبورد و ماوس بايد پايين‌تر از آرنج و نزديك دستان شما قرار داشته باشد

بهترین تنظیمات تلویزیون یا مانیتور برای بازی

شاید متوجه شده باشید که تنظیمات زیادی برای تلویزیون و یا مانیتور شما وجود دارد. حال کدام تنظیمات برای کاری که انجام می دهید مناسب تر است؟ وقتی نوبت به بازی می رسد -مخصوصاً بازی های آنلاین- تفاوت برد و باخت می تواند کسری از ثانیه باشد و این گاهی به دلیل تنظیمات نادرست نمایشگر شما است. جهت فهمیدن بهترین تنظیمات تلویزیون یا مانیتور برای بازی با ترنجی همراه باشید.

بهترین تنظیمات تلویزیون یا مانیتور برای بازی و رفع Input lag

Input lag یا «تأخیر ورودی» تأخیر اندکی است که نمایشگر شما برای دریافت سیگنال تصویر ایجاد می کند و سپس آن را روی صفحه نشان می دهد. اکثر نمایشگر ها امکان انتخاب چند تنظیمات از پیش تعیین شده را دارند و یکی از این حالت ها Game Mode یا حالت بازی است.

بسته به شرکت سازنده نمایشگر، حالت بازی می تواند قسمتهای مختلف تصویر را تغییر دهد. برخی از آنها برای اطمینان از حداقل تأخیر ورودی، هرگونه تنظیمات سنگین را خاموش می کنند، در حالی که برخی فقط ممکن است تنظیمات رنگ را تغییر دهند. اگرچه این تنظیمات رنگ ممکن است جذاب تر به نظر برسند، اما در واقع هیچ کاری برای تأخیر ورودی انجام نمی دهد. بنابراین ممکن است مجبور شوید برخی تنظیمات دیگر را به صورت دستی تغییر دهید.

وقتی Game mode تنظیمات را تغییر دهد، ممکن است کیفیت تصاویر نیز کاهش یابد. برای بازی های سریع مثل فورتنایت که سرعت از کیفیت تصویر مهم تر است، این تنظیمات عالی است. اما برای بازی های دیگر می توانید از تنظیمات دلخواه خود استفاده کنید.

در صورت وجود نداشتن Game mode چکار کنیم

همه نمایشگر ها دارای حالت بازی نیستند بعلاوه گاهی اوقات نمایشگر ها تنها کاری که می کنند تغییر مشخصات رنگ است. در این صورت، می توانید برخی از تنظیمات رایجی که در اکثر نمایشگر ها وجود دارند را پیدا کرده و خودتان آنها را تنظیم کنید:

• Backlight:100% (نور پس زمینه)

اگر نمایشگر شما از تنظیمات پیشرفته تری نیز برخوردار است می توانید هرچه برای پردازش سنگین است را خاموش کنید تا تأخیر ورودی را کاهش دهید. تولیدکنندگان مختلف تنظیمات را به روش خود انجام می دهند، بنابراین در اینجا باید به دنبال سازنده نمایشگر خود باشید:

Samsung:

Sony:

LG:

تنظیمات خروجی را فراموش نکنید

علاوه بر تنظیمات نمایشگر، می توانید موارد موجود در کنسول یا PC خود را نیز بررسی کنید. برای تغییر این تنظیمات می توانید به بخش output settings در کنسول یا PC خود بروید. اطمینان حاصل کنید که رزلوشن روی بالاترین حالت ممکن تنظیم شده باشد.

برای عکاسان تازه‌کار: عمق میدان چیست؟

در تعریف کلی عمق میدان وضوح می‌گوییم : محدوده‌ای از عکس که دارای وضوح (sharpness) قابل توجهی بوده و فوکوس شده‌باشد. در همه عکس‌ها این محدوده، قسمتی از جلو تا عقب نقطه‌ای که بر روی آن فوکوس شده‌است را شامل می‌شود.

عمق میدان در عکس‌های مختلف متفاوت است. در برخی از عکس‌ها این محدوده بسیار کم و کوتاه است و در برخی از عکس‌ها این محدوده بسیار بزرگ و طولانی است. سه عاملی که بر عمق میدان تاثیر مستقیم می‌گذارند عبارتند از : دهانه دیافراگم (f-stop) ، فاصله سوژه تا دوربین و فاصله کانونی لنز.در ادامه به توضیح بیش‌تر و پاسخ به سولات رایج درباره عمق میدان می‌پردازیم.

چگونه با دیافراگم عمق میدان را کنترل کنیم؟

دیافراگم به نور اجازه می‌دهد تا از لنز عبور کرده و به سنسور برخورد کند. اندازه دیافراگم (قطر دهانه دیافراگم که جازه ورود نور را می‌دهد) میزان نور عبوری از لنز را کنترل می‌کند. استفاده از دیافرگم یکی از ساده‌ترین راه‌های کنترل عمق میدان است.

دیافراگم بازتر : عدد f کوچک‌تر : عمق میدان کم‌تر

دیافراگم بسته‌تر : عدد f بزرگ‌تر : عمق میدان بیش‌تر

فکر می‌کنم عبارت «عدد f کمتر، عمق میدان کمتر» راحت‌تر به خاطر سپرده می‌شود. طبیعتاً قرینه این عبارت نیز صدق می‌کند : «عدد f بزرگ‌تر، عمق میدان بیش‌تر» . به طور مثال وقتی تنظیمات دوربین را به گونه‌ای قرار دهیم که دیافراگم بر روی f/2.8 قرار داشته‌باشد، عمق میدان بسیار کمتری از زمانی خواهیم داشت که دیافرگم را بر روی f/11 قرار دهیم.

در نمونه بالا، عکس سمت چپ با سرعت شاتر 1/250 و دیافراگم f/5 ثبت شده‌است که نتیجه آن عمق میدان بسیار کم است. همانطور که می‌بینید، سوژه اصلی کاملاً واضح بوده و پس زمینه او محو ثبت شده‌است که این مساله باعث شده‌است تا سوژه از پس زمینه جدا شود و برجسته به نظر برسد. اما در عکس سمت راست از سرعت شاتر 1/5 ثانیه و دیافراگم f/32 استفاده شده‌است و بسته‌تر بودن دیافرگم باعث شده‌است که تقریباً اجزای تصویر، از پس زمینه تا پیش زمینه در وضوح کامل باشد.

چگونه با کنترل «فاصله سوژه تا دوربین» عمق میدان را کنترل کنیم؟

هرقدر سوژه اصلی به لنز نزدیک‌تر باشد عمق میدان کم‌تر شده و هر قدر از لنز فاصله بگیرد، عمق میدان بیش‌تر می‌شود.

چگونه با تغییر فاصله کانونی لنز، عمق میدان را کنترل کنیم؟

به طور خلاصه فاصله کانونی، توانایی لنز در بزرگنمایی سوژه‌های دورتر است. این مقوله پیچیدگی‌های زیادی داشته و توضیح آن در این مجال نمی‌گنجد. اما به طور خلاصه می‌توان گفت که هرقدر فاصله کانونی لنز بیش‌تر باشد، عمق میدان کاهش می‌یابد.

در اینجا مثالی درباره موارد گفته شده می‌آورم:

سوژه مورد نظر در فاصله ۱۰ متری لنز قرار دارد. با لنزی به فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر از آن عکاسی می‌کنیم. از فاصله ۷.۵ تا ۱۴.۷ متری لنز واضح ثبت شده و در محدوده عمق میدان قرار دارد. این محدوده حدود ۷.۲ متر است. حال اگر زوم کرده و فاصله کانونی لنز را به ۱۰۰ میلی‌متر تغییر دهیم، از فاصله ۹.۲ تا ۱۰.۹ متری لنز در محدوده عمق میدان قرار می‌گیرد که در اینصورت مجموع محدوده عمق میدان حدود ۱.۷ متر می‌شود. حالا اگر فاصله خود را از ۱۰ متری سوژه به ۲۰ متری آن تغییر دهیم و همچنان با لنز ۱۰۰ میلی‌متری عکاسی کنیم، عمق میدان ما به همان اندازه‌ای می‌شود که از ۱۰ متری سوژه و با لنز ۵۰ میلی‌متری عکاسی کردیم.

عکسی که در بالا می‌بینید از فاصله ۵ متری قو و با لنزی با فاصله کانونی ۳۰۰ میلی‌متر ثبت شده‌است. فاصله کانونی زیاد لنز و فاصله کم با سوژه باعث به وجود آمدن عمق میدانی بسیار کم و در حدود ۵ سانتی‌متر شده‌است.

اگر دوربین من تنظیمات دستی نداشته‌باشد و یا من قادر به تغییر آنها نباشم، چگونه می‌توانم عمق میدان را تغییر دهم؟

حتی اگر دوربین اتوماتیکی داشته‌باشید که تنظیمات آن غیرقابل تغییر باشد، بازهم با روش‌هایی می‌توانید عمق میدان را کنترل کنید. در حالت‌های عکاسی دوربین خود، دنبال حالتی باشید که با شکل سر یک انسان مشخص شده‌است که حالت عکاسی از چهره یا همان پرتره است. تنظیمات این حالت معمولاً به گونه‌ای است که باعث کم شدن عمق میدان می‌شود. در همان‌جا تنظمیات دیگری نیز وجود دارد که معمولاً با شکل یک کوه مشخص می‌شود و مخصوص عکاسی از منظره است که استفاده از این حالت باعث افزایش عمق میدان می‌شود.

اگر از دوربین‌های DSLR استفاده می‌کنید، اما هنوز آشنایی کامل جهت کارکردن با حالت دستی آن را ندارید، حالت‌های خودکاری وجود دارد که می‌توانید با عکاسی در این حالت‌ها، عمق میدان را به کنترل خود درآورید. از جمله این حالت‌ها، حالت «اولویت دیافرگم» یا همان «Aperture Priority mode» که در آن مقدار دیافرگم توسط شما اعمال شده، ولی در عین حال دوربین با کنترل مقادیر دیگر میزان نوردهی را کنترل می‌کند.

آیا می‌توانم از یک عمق میدان ثابت در همه شرایط استفاده کنم؟

جواب این سوال بله است، اما در نظر داشته‌باشید که به طور مثال استفاده از دیافرگم بسته در برخی شرایط شما را ملزم می‌کند که از سرعت شاتر‌های پایین و کند استفاده کنید که این مساله باعث می‌شود سوژه‌های متحرک شما به درستی ثبت نشوند.

آیا محدوده عمق میدان در جلو و عقب سوژه فوکوس شده به یک اندازه است؟

خیر، در واقع به صورت تقریبی، یک سوم محدوده عمق میدان در جلوی سوژه و دو‌سوم آن در عقب سوژه است. البته با افزایش فاصله کانونی این نسبت به برابر نزدیک‌تر می‌شود.

درک مساله عمق میدان چه تاثیری بر روی عکس‌های من دارد؟

مدیریت عمق میدان یکی از مهم‌ترین ابزار‌هایی است که در اختیار عکاس است، زیرا وضوح یکی از مسائلی است که به بهتر شدن و زیباتر شدن عکس کمک فراوانی می‌کند. اینکه بتوانید قسمت‌‌هایی از عکس را واضح و قسمت‌هایی را غیرواضح ثبت کنید، برای خلق یک اثر هنرمندانه می‌توانید خلاقیت بیشتری خرج کنید.

استفاده درست از عمق میدان تاثیر بسزایی بر روی عکس شما خواهد گذاشت.

چه زمانی باید از عمق میدان کم استفاده کنم؟

استفاده از عمق میدان کم راه بسیار مناسبی برای جدا کردن سوژه اصلی از پس زمینه و برجسته کردن آن است، که این می‌تواند در عکاسی پرتره بسیار کارآمد باشد. عمق میدان کم همچنین می‌هواند در عکاسی حیات وحش بسیار کارآمد باشد،‌ جایی که شما شفافیت تصویر Sharpness چیست؟ می‌خواهید سوژ را از محیط پیرامونش جدا کرده و برجسته نمایش دهید. از سویی دیگر عکاسی از حیات وحش معمولاً در شرایط نوری کم و محدود است و استفاده از دیافراگم بازتر، باعث بالا بردن سرعت شاتر و در نتیجه امکان تسلط بیش‌تر بر سوژه و دوربین می‌شود. عمق میدان کم در عکاسی ورزشی هم بسیار کارآمد است؛ هنگامی که قصد تمرکز بر روی ورزشکار و جداکردن وی از محیط اطرافش را داریم. این مساله همچنین باعث بالاتر رفتن سرعت شاتر و در نتیجه توانایی ثبت دقیق‌تر حرکات سریع ورزشکار می‌شود.

عکس بالا با لنزی با فاصله کانونی ۳۰۰ میلی‌متر و دیافراگم f/5.6 ثبت شده‌است که حاصل کار عمق میدانی بسیار کم است. به همین دلیل است که اکیداً توصیه می‌شود که نقطه فوکوس حتماً بر روی چشم سوژه قرار داشته باشد. جدا شدن سوژه از پس زمینه در این عکس خیره‌کننده است.

چه زمانی باید از عمق میدان بیش‌تر استفاده کنم؟

یکی از مسائل مهم در عکاسی از منظره این است که تا جایی که ممکن است سوژه‌‌ها در محدوده عمق میدان قرار داشته‌باشند. برای نیل به این مقصود می‌توانید از لنز‌های واید (فاصله کانونی کم) و دیافراگم‌های بسته‌تر استفاده کنید.

عکس بالا با لنزی با فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر و دیافراگم f/16 ثبت شده‌است. نقطه فوکوس در ۸ متری لنز قرار دارد که از ۴ متری لنز تا بی‌نهایت در محدوده عمق میدان قرار گرفته است.

چگونه می‌توان عمق میدان را محاسبه کرد؟

وبسایت‌های فراوانی بر روی اینترنت قرار دارند که جدول‌های مختلفی برای دوربین‌ها و لنزهای متفاوت به منظور محاسبه عمق میدان در اختیار کاربران قرار می‌دهند. علاوه بر این اپلیکیشن‌هایی برای اسمارت‌فون‌ها وجود دارد که با استفاده از آنها می‌توانید عمق میدان را محاسبه کنید. اما بهترین، ساده‌ترین و در دسترس‌ترین روش برای محاسبه عمق میدان، استفاده از دکمه DOF در دوربین‌‌های DSLR است که با فشردن آن پیش نمایشی از صحنه و مقدار عمق میدان آن در اختیار خواهید داشت. به خاطر داشته باشید که با فشردن این دکمه تصویر ظاهر شده در منظره یاب اندکی تاریک‌تر از تصویر معملی است، اما این به معنی تاریک‌ ثبت شدن عکس نیست. زمانی که نورسنجی را درست انجام داده باشید، نباید از این بابت نگرانی داشته باشید.

آیا می‌‌توان دوربین را طوری تنظیم کرد که همه اجزای موجود در قاب در محدوده عمق میدان ثبت شوند؟

اصطلاحی در عکاسی با عنوان «hyperfocal distance» یا «فاصله اَبَرکانونی» وجود دارد. وقتی شما در نقطه فاصله ابرکانونی فوکوس می‌کنید، سوژه‌هایی که در فاصله نصف این مسافت تا بی‌نهایت قرار دارند به صورت واضح ثبت خواهند شد. از یک محاسبه گر عمق میدان جهت پیدا کردن فاصله ابرکانونی استفاده کنید. اگر چنین امکانی برای شما محیا نبود، بر روی نزدیک‌ترین سوژه‌ای که لنز قادر به فکوس بر روی آن است فوکس کرده و از بسته ترین دیافرگم و کم‌ترین فاصله کانونی لنز استفاده کنید.

در عکاسی ماکرو چه عمق میدانی را اعمال کنیم؟

عکس‌های ماکرو اغلب در نور کم و با لنزهایی با فاصله کانونی بالا ثبت می‌شوند که این‌ها باعث کم شدن عمق میدان می‌شوند. در صورتی که می‌خواهید عمق میدان بیش‌تری داشته باشید، باید از حساسیت‌های بالا و سرعت‌ شاتر‌های پایین استفاده کنید. در صورت امکان باید شرایطی را فراهم کنید که نور بیش‌تری بر سوژه شما بتابد. این‌ها بعث می‌شوند که بتوانید از دیافراگم‌ بسته‌تر استفاده کرده و در نتیجه عمق میدان بیش‌تری داشته باشید.

عکس بالا با لنزی با فاصله کانونی ۱۲۰ میلی‌متری گرفته شده است و با وجود اینکه دیافراگم بکار رفته در آن f/8 است، همچنان عمق میدان بسیار کمی دارد.

بوکه چیست؟

بوکه از واژه ژاپنی boh-ke که به معنی محو یا همان Blur است برداشت شده‌است. این جلوه بر روی سوژه‌هایی که خارج از عمق میدان قرار دارند اتفاق می‌افتد. به صورت کلی بوکه به دایره‌هایی گفته می‌شود که در محدوده خارج از عمق میدان و به دلیل شکل دهانه دیافراگم تشکیل می‌شوند. بوکه معمولاً با دیافراگم‌ f/2.8 و بازتر از آ شکل می‌گیرد. اما اگر فاصله پس زمینه را از نقطه فوکوس بیش‌تر کنید، امکان ایجاد بوکه در دیافراگم‌های بسته‌تر نیز به وجود می‌آید.

در عکس بالا بوکه به دلیل فاصله زیاد پس زمینه از سوژه به وجود آمده است.

خلاصه‌ای از روش‌های کنترل عمق میدان

افزایش عمق میدان:

فاصله گرفتن از سوژه

استفاده از لنزهایی با فاصله کانونی کم‌تر

کاهش عمق میدان:

نزدیک شدن به سوژه

استفاده از لنزهایی با فاصله کانونی زیاد

با کنترل عمق میدان در عکس‌های خود، قطعاً بر عکسی که می‌گیرید مسلط‌تر شده و به نتایج بهتری دست پیدا خواهید کرد. امیدوارم مطالب بالا برای شما مفید واقع شده‌باشد. در صورتی که درباره این متن و این مقوله نظر خاصی دارید، در قسمت نظرات با ما و دیگر خوانندگان فارنت در میان بگذارید.

تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی

برای آشنایی با تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی و گزینه های مختلفی که در منوی این بخش وجود دارد، ادامه مطلب را از دست ندهید. در این مقاله ضمن تشریح نحوه تنظیمات تصویر در تلویزیون های ال جی، به شما کمک کنیم که فرایند تنظیمات این محصول را به شکل صحیح انجام دهید. برای کسی که برای اولین بار کار با تلویزیون های هوشمند را تجربه می کند، مواجهه با تعداد زیادی منو و قابلیت های متعدد، کمی گیج کننده است. اگر بدانید که هر یک از این گزینه ها برای چه منظوری تعبیه شده اند و چه کاری انجام می دهند، راحت تر می توانید با تلویزیون خود کار کنید. تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی شامل گزینه های متعددی است که در ادامه، مهم ترین آنها را به شما آموزش می دهیم.

تنظیم رنگ در تلویزیون ال جی

یکی از گزینه های تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی، مربوط به تنظیم رنگ است. برای تنظیم رنگ، گزینه تنظیمات را انتخاب کرده و وارد منوی Picture Mode شوید. در این بخش می توانید گزینه های مربوط به نور پس زمینه، کنتراست، روشنایی و وضوح را مطابق میل خود تغییر دهید. به جز گزینه های Backlight و Brightness دو گزینه به عنوان Contrast و Shrapness وجود دارد. گزینه Shrapness هم محو بودن اشیا در تصویر را تنظیم می کند که مقدار آن بستگی به سلیقه شما دارد.

تنظیم وضوح تصویر در تلویزیون ال جی

یکی دیگر از گزینه های تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی، به وضوح تصویر اختصاص داده شده است. برای پیدا کردن این گزینه باید وارد بخش حالت تصویر شوید. معمولا کیفیت تصاویر کانال ها پایین است؛ اما تلویزیون‌ هایی با رزولوشن FHD و UHD قابلیت نمایش این تصاویر با وضوح بالاتر را دارند. اما در این حالت، ممکن است تصور کنید که تلویزیون شما تصاویر را با کیفیت بسیار پایین نشان می دهد؛ در حالی که اینطور نیست! وقتی شما وضوح تصویر تلویزیون را کمی پایین‌تر از حالت پیش فرض انتخاب می کنید، دستگاه از نظر وضوح با تصاویر کانال‌ ها همخوانی بیشتری پیدا می کند؛ در نتیجه تصاویر کانال ها با کیفیت بهتری پخش می شوند.

تنظیم ته رنگ در تلویزیون lg

منظور از ته رنگ، رنگی در بخش زمینه است که به صورت پیش فرض، روی بهترین حالت تنظیم شده است. توصیه تکنسین های تعمیر تلویزیون ال جی این است که این گزینه را ثابت نگه داشته و تغییری در آن ایجاد نکنید. زیرا با تغییر این گزینه، زمینه‌ تصویر به یک رنگ خاص متمایل شده و ممکن است رنگ‌ها به شکل واقعی نمایان نشوند.

تنظیم Tru Motion در تلویزیون ال جی

تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی در برخی از مدل ها، دارای گزینه ای به نام تنظیم Tru Motion است. با انتخاب و تنظیم این گزینه، می توانید سرعت تصویر تلویزیون را بهبود بخشید. جالب تر این که در این منو می‌ توانید یکی از حالت های ملایم، واضح و کاربر را به دلخواه انتخاب کنید تا میزان سرعت و نرمی تغییر سکانس‌ ها آنطور که مد نظر دارید تنظیم و نمایش داده شود.

دلیل انجام تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی

تغییر تنظیمات تصویر تلویزیون lg کمک می کند تا تصویر دریافتی شما به خوبی بهینه سازی شود. توجه داشته باشید بهترین کیفیت، لزوما به معنای روشن ترین یا پررنگ ترین تصاویر نیست. برخی فروشندگان با تغییر میزان نور یا کنتراست در هنگام کالیبره کردن تصویر تلویزیون، این حس را به شما القا می کنند که کیفیت نمایشگر بسیار خوب است و شما با مقایسه با تصاویر عادی و واقعی دچار تردید یا اشتباه در انتخاب خود می شوید.

هم چنین این تنظیمات در بلند مدت به نمایشگر و چشمان شما آسیب می رساند و به مرور دچار ضعف بینایی می شوید. از طرف دیگر، عدم آشنایی برخی کاربران با شدت رنگ، روشنایی، کنتراست و موارد دیگر باعث می شود آنها تمام تصاویر دریافتی را فقط با یک الگوی کالیبراسیون مشاهده کنند و در نتیجه از کیفیت برخی بازی ها، فیلم ها و فایل های قابل نمایش احساس نارضایتی کنند.

آموزش کالیبره کردن تصویر تلویزیون LG

تنظیم روی حالت فیلم یا Movie یا Film Preset

برای انجام تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی ، اولین مرحله قرار دادن تنظیمات تصویر روی حالت فیلم یا Movie است. برای این کار به قسمت Menu رفته و در قسمت تنظیمات تصاویر با گزینه Image Setting قسمتی با عنوان Picture Preset می بینید. برخی مدل های تلویزیون ال جی نیز راه را برای کاربران آسان کرده و این قسمت را مستقیما بر روی ریموت کنترل خود تعبیه کرده اند.

در ادامه باید این نکته را در ذهن خود داشته باشید که تنظیمات Movie یا همان Film Preset مختص فضای کم نور است و اگر شما از جزو معدود کاربرانی هستید که بیشتر در طول روز مشغول تماشای تلویزیون می شوید یا محل قرار دادن تلویزیونتان در یک اتاق پر نور است، به شما توصیه می کنیم کالیبره کردن تصویر تلویزیون LG را طوری انجام دهید که میزان روشنایی تصویر یا Brightness کمی کاهش یابد. در پایان یادآور می شویم که در برخی تلویزیون ها حالت Movie یا Cinema میزان نور تصاویر را کاهش می دهد و دیگر نیازی به تنظیمات روشنایی یا همان Backlight نیست.

تنظیمات دمای رنگ های تصاویر

قبل از انجام تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی بد نیست بدانید اگر رنگ های ساطع شده از نمایشگر شما به سمت قرمزی متمایل می شود یعنی دمای رنگ های تلویزیون شما پایین تر از حد استاندارد است و اگر به آبی تمایل دارد یعنی دمای رنگ ها بالاتر از حد معمول هستند. ممکن است شما با تصور اینکه تلویزیون های HD در پشت ویترین ها رنگ هایی به سمت آبی و سرد دارند، هنگام کالیبره کردن تصویر تلویزیون LG تنظیمات دمای رنگ خود را بالا ببرید اما باید بدانید این محدوده دمایی برای منزل اصلا مناسب نیست.

از این رو توصیه می شود به تنظیمات تلویزیون خود رفته و دمای تصاویر را در محدوده 6500 کلوین تنظیم نمایید. تغییر دمای رنگ در حالت نرمال به طور عمومی موجب به نمایش درآمدن رنگ ها با کیفیت واقعی و مناسب تا حدود 90% می شود. در آخر نیز دانستن این نکته خالی از لطف نیست که در صورتی که تنظیمات تصاویر تلویزیون خود را در حالت Movie یا فیلم قرار داده اید، نیازی به تغییر رنگ نیست چرا که در این حالت رنگ به صورت عادی و گرم است.

تنظیم روشنایی تصاویر نمایشگر

یکی دیگر از نکات مربوط به تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی، تنظیم نور صفحه نمایشگر است. به طور کلی تلویزیون های HD دارای نور صفحه زیادی هستند. در چنین حالتی می توان با کاهش روشنایی تصاویر یا همان Brightness تصاویر را با وضوح مناسب تر و کیفیتی واقعی تر دید به طوری که به چشمان شما نیز آسیبی نرساند. این کار موجب طولانی تر شدن عمر صفحه نمایشگر و کاهش مصرف برق نیز می شود.

شرکت ال جی برای آسان تر شدن کالیبره کردن تصویر تلویزیون LG ، در تلویزیون های جدید خود از حسگر روشنایی تصویر اتوماتیک استفاده نموده که موجب تنظیم خود به خودی نور تلویزیون در حالات مختلف شده و کاربر را از انجام تنظیمات دستی بی نیاز کرده است.

خاموش کردن کنتراست داینامیک

هنگام انجام تنظیمات تصویر تلویزیون ال جی، این کار منجر به کاهش یافتن نور تصویر نمایش داده شده می شود و در پی آن نویز تصویر نیز کاهش می یابد که در نهایت موجب واقعی تر شدن تصاویر و افزایش عمر مفید صفحه نمایش دستگاه شما می شود.

نوع دیگری از شفافیت تصویر را با لغت Sharpness بیان می کنند که میزان برجستگی و روشنایی تصاویر را نشان می دهد. هنگام کالیبره کردن تصویر تلویزیون LG با غیر فعال سازی کنتراست دینامیک، تصاویر به واقعیت نزدیک تر شده و میزان وضوح و شفافیت تصاویر بهبود می یابد.

Rmx Profile چیست؟

Profile به مجموعه ای از تنظیمات گفته می شود. یک اطاق کنفرانس بر اساس این تنظیمات شکل می گیرد. اگر برای تشکیل هر جلسه ناگزیر بودیم همه شفافیت تصویر Sharpness چیست؟ تنظیمات را کنترل و یا تغییر دهیم، روند ایجاد اطاق کنفرانس طولانی و پر اشتباه می شد. Rmx Profile این مسئله را به شکل مناسبی ساده کرده است.

تنظیماتی که ماهیت و رفتار جلسه را مشخص می کنند مثل پهنای باند هر شرکت کننده، کیفیت تصاویر و Presentation، چینش تصاویر، سطح امنیت و غیره تحت یک نام در Profile ذخیره می شود. در تشکیل یک اطاق کنفرانس، تنها با انتخاب Profile مورد نظر همه تنظیمات مورد نیاز به اطاق کنفرانس پیوند می خورد. تنظیماتی مثل شرکت کنندگان، زمان جلسه و غیره که با هر جلسه ای اصولا باید متفاوت باشد، به تنظیمات اطاق جلسه اضاقه و اطاق تشکیل می شود.

اپراتورهای Polycom RMX ابتدا باید مشخص کنند چند مدل جلسه را در مجموعه خود خواهند داشت. به عنوان مثال جلسه مدیران که نیاز به کیفیت بالاتر دارد و جلسه عمومی که به دلیل تعداد بالای شرکت کنندگان نیاز است پهنای باند کمتر به هر شرکت کننده اختصاص یابد و الی آخر. سپس برای هر یک از سناریوهای موجود یک Profile تشکیل دهد.

برای مشاهده، تعریف Profile جدید، ویرایش و حذف Profile، در سمت چپ صفحه نرم افزار Polycom RMX Manager پنجره پایین که RMX Management نام دارد، بخش Rarely Used روی Conference Profiles کلیک کنید.

لیست پروفایل های موجود در پنل وسط صفحه نرم افزار دیده خواهد شد. 4 نوع Conference Profile در حالت پیش فرض وجود دارد که هر یک مربوط به یک نوع Conference Mode با تنظیمات پیش فرض است. می توانید آنها را ویرایش و یا مشابه آنرا تولید کنید. در مورد مدهای مختلف اطاق جلسه در بخش مربوطه توضیح داده خواهد شد.

از آیکن های بالای صفحه می توانید روی آیکن چپ که New Profile می باشد اقدام به تعریف یک پروفایل جدید کنید یا با انتخاب Profile و کلیک روی دکمه Delete Profile آنرا حذف کنید و یا با دابل کلیک اقدام به ویرایش Profile کنید. چون Polycom RMX Manager یک نرم افزار تحت ویندوز است و نه تحت وب، بنابراین می توانید با کلیک راست روی اجزای لیست در پنل میانی امکانات فراوانی را در منو در اختیار داشته باشید. تصویر زیر صفحه تعریف و یا ویرایش یک Profile است.

تب General بخش اصلی تنظیمات است. نام Profile که در لیست به این نام دیده خواهد شد، پهنای باند و مد جلسه در بخش بالایی دیده می شود. این سه گزینه در همه صفحات دیده می شوند. پهنای باند عامل اصلی تعیین کننده کیفیت تصویر شرکت کنندگان است. در مورد مد جلسه در بخش مربوطه توضیخات ارایه خواهد شد.

نام جلسه را می توانید با زبان های مختلف بنویسید ولی Routing Name نامی بر اساس کدهای اسکی است که از نظر شناسایی توسط هر سیستمی مثل Gatekeeper گارانتی می شود.

می توانید کیفیت جلسه را صرفنظر از پهنای باند و به صورت دستی تعیین کنید. البته شفافیت تصویر Sharpness چیست؟ اگر پهنای باند کمتر از میزان لازم برای ارایه کیفیت مورد نظر باشد، طبیعتا سیستم خود کیفیت را تا حد متناسب با پهنای باند تنظیم خواهد کرد.

Operator Conference امکان خوبی برای جلسات با شرکت کنندگان پر شمار و کم تجربه است. در جلساتی که بر اساس Profile هایی با تیک Operator Conference تشکیل شده اند، یک سایت به عنوان اپراتور معرفی می شود. شرکت کنندگانی که در ارتباط با جلسه دچار مشکل شده اند با دستور DTMF *01 می توانند با اپراتور جلسه خصوصی تشکیل داده و خارج از جلسه راهنمایی لازم را دریافت کنند.

برخی آیتم های تنظیمات به دلایل مختلف می توانند غیر فعال باشند. مثلا در مد VSW چینش یا Layout بی معنی خواهد بود. آیتم های غیر فعال ممکن است با انتخاب آپشن های متفاوت فعال شوند.

تب Advanced حاوی آپشن های زیادی است.

Encryption که مربوط به امنیت جلسه است می تواند روی خاموش، ضروری و در صورت امکان تنظیم شود. چنانچه روی ضروری قرار داشته باشد، پایانه ای که پروتکل امنیتی AES را پشتیبانی نکند، نمی تواند وارد جلسه شود. چناچه روی When Available باشد، پایانه هایی که از پروتکل AES پشتیبانی می کنند به صورت رمزنگاری شده ارتباط می گیرند و سایر پایانه ها بدون رمز نگاری به جلسه متصل می شوند.

LPR و DBA قابلیت های فوق العاده ای هستند. LPR (Lost Packet Recovery) بسته های اطلاعاتی از دست رفته را تا حد 4-درصد محاسبه و جایگزین می کند. شرکت کنندگان کوچکترین احساسی از مشکل Packet Lost نخواهند داشت. DBA (Dynamic Bandwidth Access) پهنای باند را در صورت وجود محدودیت یا Packet Lost بالا، پهنای باند را پایین می آورد تا مشکلی در صدا و تصویر جلسه بوجود نیاید.

Auto Terminate گزینه ای است که می توانید با تیک زدن آن مدت زمان جلسه را نامحدود و یا طولانی انتخاب کنید و پایان جلسه را منوط به خروج همه شرکت کنندگان و یا باقی ماندن یک شرکت کننده کنید.

Auto redialing باعث می شود اگر پایانه ای به دلایلی غیر از قطع تماس توسط پایانه و یا اپراتور RMX از جلسه بیرون افتاد، خود RMX اقدام به تماس و بازگرداندن آن به جلسه کند.

Exclusive Content Mode جلوی ارسال Presentation از دو پایانه به صورت همزمان را می گیرد. برای آنکه سایت دوم بتواند محتوای خود را ارسال کند حتما باید سایت اول Content را منوقف کرده باشد و یا اپراتور RMX با تغییر شرکت کننده به Content Token Owner، اجازه ارسال مختوا را به سایت دوم بدهد.

Enable FECC این امکان را به مدیر جلسه (Chair Person) می دهد که با دستورات DTMF دوربین سایت انتخاب شده را جابجا و یا زوم آنرا تغییر دهد. البته برای این قابلیت پایانه مقابل باید پروتکل H.239 را پشتیبانی کند و اجازه دسترسی به Far End Camera Control را داده باشد.

FW NAT Keep Alive برای باز نگه داشتن ارتباط مدیا در زمانی است که خط ارتباطی از NAT Server و یا فایروال با آپشن محدود کننده مدیا استفاده می شود.

تب Gathering Settings کاربرد مفیدی دارد.

بسیار دیده شده که شرکت کنندگان پس از ارتباز با جلسه و مشاهده همکاران شروع به صحبت و همهمه می کنند که در این شرایط، شروع جلسه و حضور مدیر جلسه تحت الشعاع قرار می گیرد. با فعال کردن Gathering Setting Phase همه کاربران در صفحه ای به صورت یک آیکن دیده می شوند و صدایی بین آنها رد و بدل نمی شود تا مدیر جلسه وارد شود. در این مدت اطلاعاتی که در فیلدهای تعبیه شده نوشته اید، مشاهده خواهد شد.

تب Video Quality دارای موارد کاربردی مفیدی است.

Video Quality دو حالت Sharpness برای شفافیت و Motion برای سرعت تغییر تصویر بالا مثلا نمایش فیلم یا حرکات ورزشی را دارد. بسته به محتوای جلسه می توانید آنرا تغییر بدهید.

Maximum Resolution صرفنظر از پهنای باند تنظیم شده حداکثر کیفیت انتظاری را تنظیم می کند. علاوه بر پایانه که باید کیفیت مورد نظر را پشتیبانی کند، پهنای باند هم باید برای تولید کیفیت مورد نظر کافی باشد.

Video Clarity با پردازش بالای Polycom RMX می تواند کیفیت تصویر را از آنچه دریافت کرده کمی ارتقا دهد.

Auto Brightness اگر شدت نور زمینه سایتها متفاوت باشد، همه را در یک سطح تنظیم می کند.

بخش Content Video Definition برای کنترل کیفیت و تنظیمات Presentation است. Content setting به صورت کلی در مورد ماهیت Presentation سوال می کند. موارد آن High Resolution Graphic برای انتقال تصاویر با جزئیات مثل نقشه جغرافیایی، Graphic برای Presentation عادی، ……

AS SIP content برای استفاده از پروتکل BFCP برای انتقال Content است تا پایانه هایی که از طریق پروتکل SIP وارد جلسه شده اند بتوانند Presentation را ارسال و دریافت کنند.

Multiple Content Resolution برای انتخاب چند پروتکل و کیفیت اختصاصی برای Content در نظر گرفته شده اند.

تب Video Setting بخش پر کاربردی است. چینش یا Layout جلسه و ماهیت آن که آیا جلسه مربوط به ارایه است یا سخنرانی با تیک های مربوطه در این قسمت تعیین می شود.

اگر چه فکر می کنم Auto Layout بهترین انتخاب است، ولی بسیار دیده ام که مدیران چینش و سلیقه خود را طلب می کنند. بنابراین اپراتورها چاره ای جز دستکاری Layout ندارند. البته Layout را در حین جلسه نیز می توان تغییر داد.

برای جلسات ارایه تیک Presentation Mode و برای جلسات سخنرانی صرف تیک Lecturer View Switching را بزنید.

طبیعتا همه شرکت کنندگان در یک صفحه نمی گنجند و باید برای دیده شدن با فاصله زمانی معقولی تصاویر جابجا شوند. زمان تعیین شده در فیلد Auto Scan Interval این فاصله زمانی را تعیین می کند.

در حالت هایی که تنها ارایه یا سخنران قرار است دیده شود، این فیلد غیرفعال است. تیک Same Layout باعث می شود همه شرکت کنندگان یک مدل Layout را ببینند. به همین دلیل زدن این تیک باعث می شود که تصویر سایت خودی نیز در کنار تصاویر دیگر دیده شود. در حالت عادی تصویر سایت خودی در تصاویر قابل مشاهده در هر سایت قابل مشاهده نمی باشد.

تب Audio Setting نظیر تب Video Setting است ولی برای تنظیمات صدا. موارد کاربردی مناسبی در آن قرار دارد.

Audio Clarity باعث می شود صدای ورودی چند پرده بهبود یافته و برای سایت های دیگر مخابره شود. این قابلیت نیاز به پردازش بالایی دارد که خوشبختانه Polycom RMX توانایی آنرا دارد.

Mute Participants Expect Lecturer همه سایتها بجز سایتی که به عنوان سخنران (Lecturer) معرفی شده را Mute می کن. اگر سایتی نیاز به صحبت داشته باشد می تواند با دستور DTMF *1 درخواست خود شفافیت تصویر Sharpness چیست؟ را به اپراتور اعلام نماید.با این کار یک آیکن دست به حالت اجازه در پنل کنفرانس مقابل نام سایت دیده خواهد شد. اپراتور می تواند صدای سایت را باز کند.

Speaker Change Threshold (Seconds) مدت زمان تشخیص سایت سخنگو و تغییر چینش را تعیین می کند. حالت Auto بهترین انتخاب برای این گزینه است.

Auto Mute Noisy Endpoints امکان فوق العاده ای است که در جلسات پر تعداد کاربرد فراوانی دارد. سیستم با استفاده از هوش مصنوعی اقدام به تشخیص سایت پر سروصدا یا مزاحم که نظم جلسه را به هم می ریزد کرده و آنرا Mute می کند. البته هیچ چیز جایگزین رعایت فرهنگ جلسه ویدئوکنفرانس از سوی شرکت کنندگان نمی شود. در جلسات ویدئوکنفرانس ضروری است همه سایت ها خود میکروفون را Mute نموده و با هماهنگی قبلی و اجازه اقدام به صحبت کنند.

تب Skins اهمیت خاصی ندارد و تنها نقش و نگار زمینه را تغییر می دهد.

تب IVR یک بخش کامل را به خود اختصاص می دهد. در اینجا به همین اندازه بسنده می کنم که راهنمای صوتی سیستم در این بخش تعیین می گردد. اگر اپراتور از امکانات سیستم به خوبی استفاده کند، شرکت کنندگان با IVR سروکاری نخواهند داشت. در اینجا می توانیم تعیین کنیم که جلسه ضرورتا باید مدیر جلسه (Chair Person) داشته باشد و تا وارد نشدن مدیر جلسه، شرکت کنندگان در حالت Gathering Phase باقی خواهند ماند.

تب Recording زمانی کاربرد دارد که یک سیستم Polycom RSS و یا Cisco Content Server و یا هر سیستم رکوردری که بتوان با تماس H.323 یا SIP آنرا فعال کرد، در شبکه وجود داشته باشد.

با فعال سازی Recording و وارد کردن عبارت شماره گیری مناسب سیستم ضبط کننده (مثل 192.168.1.250##123) می توانید به صورت خودکار یا دستی از داخل پنل Polycom RMX Manager ضبط را شروع کنید.

با فعال کردن تیک های بعدی می توانید نمایش آیکن ضبط و صدای هشدار شروع ضبط را فعال کنید.

بخش Site Names امکانات کاملی برای تعیین نحوه و موقعیت نمایش شفافیت تصویر Sharpness چیست؟ نام سایت ها را در اختیار می گدارد.

با قرار دادن Display Mode روی On سایر فیلدها که تعیین کننده اندازه فونت، رنگ و موقعیت نمایش نام هستند فعال می شوند.

تصویر زیر این بخش یک پیش نمایش از آنچه دیده خواهد شد را نمایش می دهد.

تب Message Overlay برای نمایش یک متن برای همه شرکت کنندگان در خلال جلسه است.

با زدن تیک Enable فیلدهای آن فعال می شود

Content خود متن و سایر فیلدها نحوه و موقعیت و تعداد دفعات و سرعت نمایش را تعیین می کنند.

تب IP Network Service یک بخش کامل و مجزا از این قسمت را طلب می کند و در اینجا تعیین می کنیم که آیا جلسه مبتنی بر این پروفایل امکان دریافت تماس و ارتباط با پروتکل SIP را داشته باشد یا خیر.

تب Layout Indication برای کنترل آیکن های روی صفحه است.

چینش، ضبط، شرکت کنندگان صوتی و ضعف شبکه هر یک دارای آیکن هایی هستند که تصمیم برای نمایش داده شدن آنها در این قسمت انجام می شود.

آنچه در این مقاله آورده شد تنها نگرش روبنایی و کاربردی از Polycom RMX Profile بود و برای تسلط کامل همچنان مراجعه به Polycom Collaboration Server Administrators Guide توصیه می گردد.