ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری
چکیده: یکی از وظایف مهم مشاوره دهندگان خدمات مالی بهینه کردن خدمات خود بر مبنای ترجیحات ریسک پذیری مالی افراد است . در بین عوامل مختلف تاثیر گذار بر سطح ریسک پذیری مالی، ویژگی های شخصیتی را به می توان به عنوان مولفه ای که کمتر نسبت به سایر عوامل دچار تغییر می شود و یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر سطح ریسک پذیری مالی افراد دانست. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی وجود رابطه ی احتمالی و تاثیر هریک از ویژگی های شخصیتی بر مبنای مدل پنج عاملی بر روی سطح ریسک پذیری مالی افراد در مواجهه با تصمیم های سرمایه گذاری مختلف است و همچنین نقش تعدیل گری فعالیت افراد در شبکه های اجتماعی بر این روابط مورد بررسی قرار گیرد. داده های مورد نیاز این پژوهش با استفاده از پرسشنامه از 330 نفر از سرمایه-گذاران بورس اوراق بهادر تهران که در شبکه اجتماعی اینستاگرام نیز حضور داشتند، جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد، ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری که بین ویژگی انعطاف پذیری و تصمیم گیری در خصوص معملات خرید طلا و املاک مستقلات رابطه ی معنا دار و مثبت بین ویژگی های روان رنجوری و برون گرایی و تصمیم گیری برای خرید اوراق قرضه رابطه ی معنا دار و مثبت و بین ویژگی های دلپذیر بودن در رابطه با تصمیم گیری در خصوص سهام رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد و در این بین نقش تعدیل گری میزان حضور افراد در شبکه های اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت که طی آن روابط فاقد شرایط معنا داری بودند.
#مالی رفتاری #مدل پنج عامل شخصیت #ریسک پذیری مالی #شبکه های اجتماعی محل نگهداری: کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود
یادداشت: حقوق مادی و معنوی متعلق به دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد.
تعداد بازدید کننده:
[کلیدواژه ها: سواد مالی، تصمیمات سرمایه‌گذاری، بورس اوراق بهادار تهران، ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری مالی رفتاری، مدل پنج عاملی شخصیت]
[کلیدواژه ها: حاکمیت شرکتی، مدیر غیر موظف، تمرکز مالکیت، مالکیت نهادی، نفوذ مدیر عامل، دوگانگی وظیفه مدیر عامل،اند ازه هیئت مدیره، استقلال هیئت مدیره، ریسک، مدیریت ریسک، ریسک ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری غیر سیستماتیک، ضریب بتا، نسبت شارپ]
[کلیدواژه ها: GlueVaR تعمیم یافته، زیرجمع‌پذیری، زیرجمع‌پذیری دنباله، اندازه ریسک اعوجاج، اندازه ریسک دنباله چند متغیره، اندازه ریسک منسجم، انتگرال شوکت، تخصیص سرمایه.]
[کلیدواژه ها: ریسک های مالی، شاخص‌های عملکرد بنگاه، عملکرد مالی، متغیرهای کلان اقتصادی، بورس اوراق بهادار تهران، مدل رگرسیون داده های ترکیبی.]
[کلیدواژه ها: پروژه، ریسک، مدیریت ریسک، اولویت بندی ریسک، تونل سازی مکانیزه، شباهت به گزینه ایده آل فازی، تحلیل سلسله مراتبی دلفی فازی، استراتژی اولویت بندی، ریسک های زمین شناسی]
[کلیدواژه ها: بورس اوراق بهادار، بازار های مالی، ریسک، ارزش در معرض ریسک، ریزش مورد انتظار، نظریه ارزش فرین، مدل های گارچ و مدل های کاپیولا]
[کلیدواژه ها: یادگیری ماشین، یادگیری تقویتی، بازی های کامپیوتری، عامل های هوشمند، عامل های یادگیرنده]
راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس
سرمایه‌گذاری‌های فردی شما به‌طور معمول در دو کلمه خلاصه می‌شود: «ریسک» و «پاداش». قانون کلی این است که پاداش بالقوه بیشتر، خطر بیشتری نیز به همراه دارد. اما این قانون به ترتیب معکوس صادق نیست. خطر بیشتر، لزوما به پاداش بالقوه بیشتری تبدیل نمی‌شود. گاهی اوقات ریسک بیشتر، فقط ریسک بیشتر با پاداش کم است. ریسک چیز بدی نیست. اما شما باید آگاه باشید که با دارایی‌های سرمایه‌گذاری خود چه نوع ریسکی را می‌خواهید بپذیرید و چگونه ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری می‌توانید سطح غیرقابل‌قبول ریسک را کاهش دهید. در این مقاله قصد داریم با ارائه ترفندهایی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، شما را یاری کنیم.
تحمل خود را در برابر انواع مختلف ریسک تعیین کنید
هر سرمایه‌گذاری شامل مقداری از سطح ریسک است. درک نوع ریسک یا ترکیبی از انواع ریسک در کاهش این خطرات پیش رو، ضروری است. دو عاملی که می‌تواند به شما کمک کند میزان تحمل ریسک خود را تعیین کنید، عبارتند از:
- میزان خالص سرمایه شما
- تعیین میزان ریسک‌پذیری
ارزش خالص سرمایه شما، دارایی‌های شما منهای بدهی‌ها هستند. ریسک سرمایه شما پولی است که اگر در یک سرمایه‌گذاری ضرر کنید، تأثیری در سبک زندگی شما نخواهد داشت. اگر از دارایی خالص بالایی برخوردارید و دارای میزان ریسک قابل‌توجهی هستید، توانایی تحمل ریسک بالاتری دارید. اگر ارزش خالص شما کم است و سرمایه ریسک چندانی ندارید، احتمالا با سرمایه‌گذاری‌های محافظه‌کارانه و کم‌خطر وضعیت بهتری خواهید داشت و حتما با کاهش ریسک سرمایه گذاری روبهرو خواهید بود.
دقت کافی و واقع‌بینی مهم هستند
به‌طور خلاصه، این مسئله به معنای تحقیق در مورد سرمایه‌گذاری‌های قبلی شما است. شما باید موارد زیر را بررسی کنید:
- تاریخچه سرمایه‌گذاری
- رشد درآمد
- تیم مدیریتی
- میزان بدهی
این نتایج را با دارایی‌های دیگر در سبد سرمایه‌گذاری جدید خود، مقایسه کنید. یکی از معیارهایی که برای کاهش ریسک سرمایه گذاری باید مراقب آن باشید، نسبت ریسک به ریوارد است. شما با تحلیل میزان ریسک و میزان پاداشی که برای هر سرمایه در نظر دارید، بهتر پیش خواهید رفت.
تنوع سازی را مهم بدانید
متنوع سازی با پخش سرمایه در محصولات مختلف، از جمله راه های کاهش ریسک سرمایه گذاری در بورس است. به‌عنوان مثال، ممکن است 25 درصد پول سرمایه‌گذاری خود را در سهام الف، 25 درصد را در گواهی سپرده بیمه فلان سازمان، 25 درصد را در اوراق قرضه و 25 درصد دیگر سرمایه خود را در املاک و مستغلات قرار دهید. اگر شرکت الف با بازده کمی مواجه شود، شما همچنان سود کسب خواهید کرد، اما پتانسیل سود شما کاهش می‌یابد. زیرا فقط بخشی از پول شما در سهام سرمایه‌گذاری شده. اگر سرمایه کمی در الف داشته باشید، ضرر شما نیز محدود است، زیرا 75 درصد از پول شما در محصولات دیگر سرمایه‌گذاری می‌شود.
سرمایه‌گذاری‌های خود را به‌طور منظم کنترل کنید
تخصیص مناسب سرمایه شما به عواملی مانند مدت‌زمان سرمایه‌گذاری و خلق‌وخوی سرمایه‌گذاری شما بستگی دارد. به‌عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است 40 درصد از پرتفوی خود را در اوراق قرضه میان‌مدت، 25 درصد را در سهام بزرگ، 10 درصد را در اوراق کوتاه‌مدت، 10 درصد را در سهام متوسط و 10 درصد را در سهام کوچک، قرار داده باشد. لازم است که حداقل یک‌بار در سال، دارایی خود را ارزیابی کند و دارایی‌های جدید را در صورت لزوم خریداری کرده یا بفروشد تا سبد سهام خود را به تخصیص مناسب دارایی‌های جدید برساند. در نتیجه لازم است برای کاهش ریسک سرمایه گذاری، در صورت لزوم منابع خود را دوباره بررسی کنید.
از تحلیل تئوری نوین پرتفوی استفاده کنید
نظریه پرتفوی مدرن (MPT) نظریه‌ای در مورد چگونگی ایجاد سرمایه‌گذاری ریسکپذیر، برای ایجاد حداکثر بازده مورد انتظار، بر اساس سطح معینی از ریسک بازار است. هری مارکوویتز در مقاله خود «انتخاب سبدگردان‌ها» که در سال 1952 در یک مجله مالی چاپ شد، پیش‌گام این نظریه بود. وی بعدا برای کارش در مورد نظریه مدرن سبدگردان‌ها، جایزه نوبل دریافت کرد.
تئوری نوین پرتفوی، استدلال می‌کند که ویژگی‌های ریسک و بازده سرمایه‌گذاری نباید به‌تنهایی مشاهده شوند. بلکه باید از طریق تأثیر سرمایه‌گذاری روی ریسک و بازده کل سبدگردان ها ارزیابی شود. MPT نشان می‌دهد که یک سرمایه‌گذار می‌تواند مجموعه‌ای از دارایی‌های متعدد را ایجاد کند که بازده را برای یک سطح معین از خطر، به حداکثر برساند. به همین ترتیب، باتوجه به سطح بازده مورد انتظار، یک سرمایه‌گذار می‌تواند یک پرتفوی با کمترین ریسک ممکن ایجاد کند. بر اساس معیارهای آماری مانند واریانس و همبستگی، عملکرد یک سرمایه‌گذاری فردی، کمتر از تأثیر آن بر کل سبدگردان‌ها است. این مهم را در کاهش ریسک سرمایه گذاری خود فراموش نکنید.
انتخاب پرتفوی چه تأثیری در کاهش ریسک سرمایه گذاری دارد؟
MPT فرض می‌کند که سرمایه‌گذاران از ریسک‌پذیری بالا رنج می‌برند. به این معنی که آن ها برای یک سطح مشخص از بازده، پرتفوی کم‌خطرتر را به نمونه پرخطر ترجیح می‌دهند. به‌عنوان یک موضوع عملی، گریز از ریسک نشان می‌دهد که اکثر مردم باید در چندین کلاس دارایی، سرمایه‌گذاری کنند. این مسئله اهمیت متنوع سازی را برای ما بیشتر می‌کند.
برای درک بهتر این موضوع، ضرب‌المثل به‌ظاهر تکراری اما مهم را به یاد بیاورید: «تمام تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید». این مسئله به این معناست که هنگام ورود به عرصه بورس، نباید تمام سرمایه خود را روی یک منطقه متمرکز کنید. بهتر است که با تکیه بر یک تحلیل تکنیکال حرفه‌ای، سرمایه خود را به 4 یا 5 قسمت تقسیم کنید.
نحوه انتخاب پرتفوی بهینه
سبد سهام بهینه به سبد سهامی گفته می‌شود که سهام پیکربندی‌شده و درستی را در خود داشته باشد. این سبد، از نظر آماری، بازدهی مطلوب را در سطح معینی از ریسکِ پذیرفته‌شده توسط یک سرمایه‌گذار، ارائه می‌دهد. تجزیه و تحلیل پرتفوی با فرض اینکه سرمایه‌گذاران سعی می‌کنند با وسواس زیاد ریسک را به حداقل برسانند، در حالی که به دنبال بالاترین بازده هستند، بر مفهوم بهینه سبدگردان‌ها تأکید دارد. طبق این تئوری، سرمایه‌گذاران باید تصمیماتی منطقی برای دستیابی به حداکثر بازده، در سطح قابل‌قبول ریسک خود، اتخاذ کنند.
سبدگردان‌ها با ریسک بهینه، به‌طور کلی در وسط منحنی ریسک تناسب قابل قبول میان ریسک و بازده خود یافت می‌شوند. اگر فرد از منحنی بالاتر برود، به معنای ریسک بیشتر است. به همین ترتیب، اگر فردی در پایین منحنی حرکت کند، به معنای پرتفوی‌های کم‌خطر / کم‌بازده خواهد بود.
برای بلندمدت سرمایه‌گذاری کنید
بورس اوراق بهادار از لحاظ تاریخی، در درازمدت، عملکرد خوبی داشته است. اگر سهام را با پولی خریداری کنید که ممکن است به‌زودی به آن نیاز داشته باشید، ممکن است مجبور شوید در دوره‌ای که قیمت سهام پایین است، سهم خود را بفروشید. پس با مدیریت سرمایه، برای سرمایه گذاری بلندمدت برنامه ریزی نمایید. این اصل یکی از مهمترین مؤلفه‌ها برای کاهش ریسک سرمایه گذاری است.
در نهایت، برای کاهش ریسک سرمایه گذاری خود، بهتر است قبل از ورود به این عرصه، تمام راهکارها و اصول مهم را آموزش ببینید. با فراگیری این موارد، درصد ریسک سرمایه‌گذاری شما نیز پایین خواهد آمد. آموزش آنلاین تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی به شما در سرمایه گذاری اصولی و حرفه ای کمک شایانی خواهند کرد.
آیا سرمایه‌گذاران خطرپذیر ریسک پذیر هستند؟
نویسنده این یادداشت «امیر قربانیان» کارشناس ارشد سرمایه‌گذاری اسمارت‌آپ است. معمولا مهمترین فاکتوری که سرمایه‌گذاری خطرپذیر را از انواع دیگر سرمایه‌گذاری‌ها در دارایی‌های دیگر جدا می‌کند فاکتور ریسک است و سرمایه‌گذاران خطرپذیر یا همان وی‌سی‌ها .
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
تازه‌های تکنولوژی
نویسنده این یادداشت «امیر قربانیان» کارشناس ارشد سرمایه‌گذاری اسمارت‌آپ است.
معمولا مهمترین فاکتوری که سرمایه‌گذاری خطرپذیر را از انواع دیگر سرمایه‌گذاری‌ها در دارایی‌های دیگر جدا می‌کند فاکتور ریسک است و سرمایه‌گذاران خطرپذیر یا همان وی‌سی‌ها همانطور که نام آنها نشان می‌دهد با ویژگی ریسک‌پذیری بیشتر نسبت به سایر سرمایه‌گذاران شناخته می‌شوند. ریسک‌پذیری ، ویژگی‌ای هست که معمولا در اکثر مطالبی که قرار است به معرفی و بررسی صنعت سرمایه‌گذاری خطرپذیر بپردازد به آن اشاره می‌شود. فکر می‌کنم تمرکز و تاکید بیش از حد روی این فاکتور باعث به وجود آمدن سوءبرداشت‌هایی نسبت به مدل کاری سرمایه‌گذاران خطرپذیر شده است. البته که ویژگی ریسک پذیری وی سی‌ها موضوع اشتباهی نیست اما نادیده گرفتن برخی نکات دیگر می تواند باعث شکل گیری انتظارات و توقعاتی به خصوص از سمت تیم کارآفرین نسبت به سرمایه‌گذارها شود که الزاما صحیح نیستند.
زیاد پیش آمده است زمانی که با کارآفرین راجع به ابعاد کسب و کارش صحبت می‌کنیم با جملاتی شبیه به اینکه «شما وی‌سی هستید و وظیفه شما ریسک‌کردن است» ، «وی سی‌های ایران ریسک پذیر نیستند» و . روبهرو می‌شویم. با توجه به مواردی که تا کنون با آنها برخورد داشته‌ام، سه نکته‌ای که در ادامه به آنها اشاره می‌کنم نکاتی هستند که معمولا در این موضوع کمتر به آنها توجه می‌شود:
جذابیت سرمایه گذاری
نکته اول یک نکته بدیهی است. فارغ از اینکه در چه نوع دارایی‌ای سرمایه‌گذاری می‌کنید تصمیم‌گیری راجع به اینکه یک یا مجموعه‌ای از ریسک‌ها را بردارید یا نه بدون اینکه به Reward های آن در سناریو‌های مختلف فکر کنید و آنها را بسنجید ممکن نیست. اگرچه ریسک‌پذیری یکی از ویژگی‌های مهم وی‌سی‌ها است اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که هدف وی سی صرفا ماکزیمم‌کردن ریسک نیست ( همانطور که مینیمم‌کردن ریسک نباید باشد ). سرمایه‌گذار پیش از تصمیم به سرمایه‌گذاری این موضوع را در نظر می‌گیرد که با فرض خوب پیش‌رفتن تمام جنبه‌های کسب و کار ، در نهایت به چه پاداشی خواهد رسید. به طبع میزان ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار تابعی از میزان Reward آن سرمایه‌گذاری خواهد بود. در واقع در این فضا ریسک در برابر Reward معنا پیدا می‌کند. اشاره به این نکته بدیهی را از آن جهت لازم دانستم که زیاد پیش آمده که در بررسی استارتاپ‌ها ، با شرایطی پرریسک و با اما و اگرهای فراوان روبهرو می‌شویم در حالی که فرصت (Reward سرمایه‌گذاری) آنقدر جذاب و بزرگ نیست که سرمایه‌گذاری و برداشتن ریسک‌ها را توجیه‌پذیر کند . بنابراین موارد ، پیش از چالش‌کردن با سرمایه‌گذاران راجع به ریسک‌پذیری ابتدا این موضوع را شفاف کنید که آیا با سرمایه‌گذار بر سر اندازه و جذابیت فرصت اتفاق‌نظر دارید یا خیر. این نکته را نیز در نظر بگیرید که «جذابیت» یک موضوع نسبی است در واقع ممکن است شما از نظر اعداد و ارقام نسبت به اندازه ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری فرصت با سرمایه‌گذار، اتفاق نظر داشته باشید اما در عین اینکه آن اعداد و ارقام برای شما بسیار جذاب است برای سرمایه‌گذار جذابیتی نداشته باشد و انتظار اعداد بزرگتری را داشته باشد.
ریسک‌های سیستماتیک و غیرسیستماتیک
موضوع دومی که باید به آن اشاره شود بحث مربوط به مقایسه ریسک‌پذیری وی‌سی‌های ایرانی و خارجی است. قصد من این نیست که به این سوال پاسخ بدهم که آیا متوسط میزان ریسک‌پذیری وی‌سی‌های ایرانی و خارجی در یک سطح است یا نه ، چون اولا فکر می‌کنم جنس این سوال به شکلی است که بدون انجام یک کار تحقیقاتی جدی هر پاسخی به آن ، پاسخ غیردقیقی خواهد بود و دوما به نظرم پاسخ به این سوال چیز زیادی را تغییر نمی‌دهد. اما یک نکته وجود دارد که فکر می‌کنم معمولا در مقایسه‌هایی که انجام شود نادیده گرفته می‌شود. در یک دسته‌بندی کلی ریسک‌ها به دو دسته ریسک‌های سیستماتیک و ریسک‌های غیرسیستماتیک تقسیم می‌شوند.
ریسک‌های سیستماتیک ریسک هایی هستند که منشا آنها به عوامل بیرون از کسب و کار برمی‌گردد و از کنترل کسب و کار خارج هستند. عواملی مانند تورم ، نرخ ارز ، نرخ رشد اقتصادی ، تحریم ، ریسک‌های رگولاتوری و . نمونه‌هایی از ریسک‌های سیستماتیک هستند. در مقابل، ریسک‌های غیرسیستماتیک ریسک‌های مربوط به خود کسب و کار محسوب می‌شوند. ریسک‌هایی مانند ریسک تیم ، ریسک توسعه محصول ، ریسک نقدینگی و . نمونه‌هایی از ریسک‌های غیرسیستماتیک هستند. معمولا زمانی که این مقایسه‌ها بین وی‌سی‌ها انجام می‌شود ، ریسک‌های سیستماتیک نادیده گرفته می‌شوند. معیارهایی که عموما این مقایسه‌ها به وسیله آنها انجام می‌شود مواردی مانند " تصمیم به سرمایه‌گذاری روی یک استارتاپ و میزان مبلغی که روی آن سرمایه‌گذاری می‌شود " ، " میزان سرمایه‌گذاری وی‌سی‌ها روی یک حوزه به خصوص " ، " میزان پولی که در مجموع روی استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود " و. هستند. این عوامل در حالی معیار مقایسه قرار می‌گیرند که محیط و ویژگی‌های محیطی که این تصمیمات در آنها گرفته می‌شود به ندرت در این مقایسه‌ها دخیل می‌شوند. اینکه در چه محیطی با چه شرایط اقتصادی‌ای ، در چه محیطی با چه هزینه سرمایه و نرخ بازده مورد انتظاری ، در چه محیطی با چه فرصت‌های توسعه‌ای و چشم‌انداز اقتصادی‌ای فعالیت می‌کنیم عواملی هستند که نمی‌توان در چنین مقایسه‌هایی آنها را لحاظ نکرد.
عواملی مانند هزینه سرمایه و نرخ بازده مورد انتظار، مستقیما بر ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری روی میزان پولی که وارد فضای سرمایه‌گذاری خطرپذیر هر کشوری می‌شود تاثیرگذار است و به طبع هر چه پول کمتری وارد فضای سرمایه‌گذاری خطرپذیر شود، سرمایه‌گذاران با حساسیت بیشتر فرصت‌های سرمایه‌گذاری را انتخاب می‌کنند.ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری بخشی از چالش‌های مربوط به توسعه جغرافیایی استارتاپ‌های داخل ایران نیز به ریسک‌های سیستماتیک برمی‌گردد ، این ریسک‌ها به اضافه برخی عوامل دیگر باعث می‌شود که در بسیاری از کیس‌ها نتوان چشم‌انداز مثبتی از گسترش کسب و کار و ارائه سرویس به سایر کشورهای دنیا ترسیم کرد. محدود‌بودن بازار یک استارتاپ به یک کشور قطعا Reward احتمالی کسب و کار را در صورت موفقیت تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن را با کاهش جدی‌ای روبهرو می‌کند. به طور کلی تعدد و شدت ریسک‌های سیستماتیکی که در داخل ایران وجود دارد قابل قیاس با سایر نقاط دنیا ، که این مقایسه‌ها با آنها انجام می‌شود نیست و لازم است که قبل از چنین مقایسه‌هایی این نکته را در نظر بگیریم که سرمایه‌گذار، محیطی که در آن سرمایه‌گذاری می‌کند چه مختصات اقتصادی‌ای دارد و با چه ریسک‌هایی روبهرو است.
تفاوت میزان ریسک برای هر سرمایه‌گذار
نکته سومی که باید به آن اشاره شود این است که ریسک یک سرمایه‌گذاری برای هر سرمایه‌گذار، بسته به شبکه ارتباطی‌ای که دارد و دارایی‌های نقدی و غیر‌نقدی‌ای که می‌تواند به استارتاپ تزریق کند می‌تواند متفاوت باشد. به عبارت دیگر سرمایه‌گذاری در یک استارتاپ خاص، در عین اینکه می‌تواند برای یک سرمایه‌گذار یک تصمیم پرریسک باشد ممکن است برای یک سرمایه‌گذار دیگر به واسطه دارایی‌ها و شبکه‌ای که دارد، گزینه کم‌ریسکی محسوب شود. همچنین این نکته را نیز باید در نظر گرفت که نوع ارزیابی ریسک‌ها در سرمایه‌گذاری خطرپذیر با سرمایه‌گذاری در بازارهای دیگر مانند بازار سرمایه که معمولا با شرکت‌های بالغی با چندین سال سابقه فعالیت طرف هستیم که حجم زیادی از دیتا و اطلاعات تاریخی راجع به آن وجود دارد ، متفاوت است.
زمانی که از استارتاپ صحبت می‌کنیم معمولا جنس ریسک‌هایی که برای آن وجود دارد به نحوی نیست که به راحتی بتوان آنها را به اعداد و ارقام معناداری تبدیل کرد. در واقع نوع ارزیابی ریسک‌ها در سرمایه‌گذاری خطرپذیر بیشتر یک حالت Subjective دارد و وابستگی بالایی به نظرات،قضاوت‌ها و تجربیات افراد دارد و مشخصا باز هم در اینجا ممکن است سرمایه‌گذاران مختلف نظرات و ارزیابی‌های متفاوتی را نسبت به ریسک‌های استارتاپ شما داشته باشند. یکی از دلایلی که اهمیت پیداکردن سرمایه‌گذار مناسب برای استارتاپ‌ها خودش را نشان می‌دهد همین موضوع است.
میزان ریسک پذیری شرکت های تأمین سرمایه بالاتر از میانگین جهانی است
یک کارشناس بازار سرمایه گفت: در حال حاضر سازمان بورس و اوراق بهادار و بانک مرکزی به طور موازی در حال قانون گذاری در زمینه فعالیت شرکت های تأمین سرمایه هستند و بعضاً قوانین مصوب توسط آنها با هم در تضاد است.
چابک آنلاین ، محسن خائف الهی ؛ احسان مرادی در گفت وگو با چابک آنلاین افزود: از طرفی سازمان بورس و اوراق بهادار به لحاظ نیروی انسانی و توان کارشناسی ظرفیت مشخص و محدودی دارد و از طرف دیگر با تقاضای روز افزون شرکت ها برای افزایش سرمایه مواجه است.
به گفته وی، سازمان بورس می تواند از توان کارشناسی شرکت های تأمین سرمایه برای تسهیل و تسریع این فرایند ها بهره ببرد.
مرادی تصریح کرد: بانک ها و شرکت های تأمین سرمایه مکمل یکدیگر هستند، در حالی که بانک ریسک‌پذیری در سرمایه گذاری ها عمدتاً نقش تأمین مالی برای کوتاه مدت و نهایتاً یکساله را برای سرمایه در گردش شرکت ها ایفا می کنند.
این کارشناس بازار سرمایه افزود: تأمین مالی که به وسیله شرکت های تأمین سرمایه انجام می شود بلند مدت تر از بانک ها است و حداقل دوره آن دو ساله است.
مرادی، میزان ریسکی که شرکت های تأمین سرمایه در ایران می پذیرند را بالاتر از میانگین جهانی دانست و گفت: راه پوشش ریسک برای شرکت های تأمین سرمایه و دیگر فعالان این بازار توسعه ابزارهای مالی است.
یک کارشناس بازار سرمایه گفت: پیشران اصلی بازار سرمایه میزان نرخ تورم و نرخ دلار است.
مرادی افزود: امکان دارد در سال جاری انتظارات تورمی برای مردم به وجود بیاید و اثر افزایش نرخ دلار ممکن است برای بازار سرمایه مطلوب باشد اما تبعات منفی آن را هم برای اقتصاد کشور نمی توان نادیده گرفت.
جزئیات خبر
افراد ریسکپذیر به‌دلیل بالا بودن میزان بازدهی مورد انتظارشان، معمولا به سرمایه‌گذاری‌هایی در بازار پول و بازار بدهی مانند سرمایه‌گذاری در سپرده‌های بانکی و سرمایه‌گذاری در اوراق صکوک و اوراق مشارکت و. تمایل ندارند. این دسته از افراد عموماً سرمایه‌گذاری در بورس را ترجیح می‌دهند، بنابراین تجزیه وتحلیل و تعیین ریسک سرمایه‌گذاری برای این گروه از سرمایه‌گذاران بسیار اهمیت دارد .
افراد ریسکپذیر به‌دلیل بالا بودن میزان بازدهی مورد انتظارشان، معمولا به سرمایه‌گذاری در سپرده‌های بانکی و سرمایه‌گذاری در اوراق صکوک و اوراق مشارکت و. تمایل ندارند. این دسته از افراد عموماً سرمایه‌گذاری در بورس را ترجیح می‌دهند، بنابراین تجزیه‌وتحلیل و تعیین ریسک سرمایه‌گذاری برای این گروه از سرمایه‌گذاران بسیار اهمیت دارد.
در مقابل، افراد ریسک‌گریز بیشتر علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در سپرده‌های بانکی یا خرید اوراق مشارکت هستند، چون این‌گونه سرمایه‌گذاری‌ها تقریباً هیچ‌گونه ریسکی را متوجه آنها نمی‌کند و بازدهی‌اش، تضمین شده است .
گروه سوم هم افراد بی‌تفاوت به ریسک هستند، افرادی که به دلایل مختلف، هیچ عکس‌العملی نسبت به فرصت‌های سرمایه‌گذاری و ریسک‌های مترتب بر آن از خود نشان نمی‌دهند .
نکته مهم آن است که گروه اول که ریسکپذیر بوده و بازار سهام را انتخاب می‌کنند نیز روحیات و تیپ‌های شخصیتی متفاوتی دارند و می‌توان آنها را به سرمایه‌گذار پرریسک، دارای ریسک متوسط و ریسک‌گریز تقسیم‌بندی کرد که هر گروه در بازار سهام براساس روحیات خود به گروه‌هایی از سهام یا ابزارهای مالی مرتبط متمایل می‌شوند .
دیدگاه شما