مزیت تجارت در بازارهای جهانی

شبکه سازی تجاری در بازار های بین المللی

واژه شبکه، کاربرد های بسیار وسیع و متنوعی دارد. دلیل این امر، همه جانبه بودن معنای این کلمه است. این روز ها اغلب مردم با شنیدن این واژه، به یاد شبکه های اجتماعی می افتند. معنای شبکه سازی در تجارت و بازار اما بسیار متفاوت تر از چیزی که است که در اذهان مردم وجود دارد.

شبکه سازی تجاری یکی از اصلی ترین راه های بازاریابی و جذب مشتری است و مدیریت استراتژیک برند و توسعه ی کسب و کار را تا حد بالایی تحت تاثیر خود قرار می دهد. شبکه سازی در بازار و مخصوصا در بازار های بین المللی و فرا مرزی، امری پذیرفته شده در تمام نقاط جهان، اصولی و بسیار کاربردی است. برای آشنایی با مفهوم شبکه سازی تجاری و مهم ترین شیوه های اجرای آن، تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

آنچه در “شبکه سازی تجاری” می خوانید:

تعریف شبکه تجاری

به طور کلی به مجموعه ای در هم تنیده و در هم آمیخته از چند جزء مربوط به هم “شبکه” یا Network می گویند. شبکه های اجتماعی، شبکه ی عصبی مغز، شبکه های رایانه ای، شبکه های مخابراتی و شبکه های ماهواره ای و رایانه ای چند نمونه از این ساختار هار در هم تنیده و در هم آمیخته می باشند.

شبکه سازی در تجارت نیز، مفهومی تقریبا این چنینی دارد؛ به مجموعه ی از افراد که با هدف پیشبرد یک تجارت و کسب و کار، با یکدیگر مرتبط و دارای تعامل می شوند، “شبکه ی تجاری” می گویند. شبکه سازی تجاری، یکی از اصلی ترین استراتژی های فعال برای بازاریابی و جذب مشتری به شمار می رود.

منظور از شبکه سازی تجاری چیست؟

به فرایند ایجاد و شکل گیری یک رابطه ی تجاری چند جانبه بین افراد، که در نهایت به تشکیل یک شبکه ی تجاری منتهی می شود، شبکه سازی تجاری می گویند. هدف از شبکه سازی تجاری، بازاریابی و تشکیل مجموعه از مشتریان بالقوه برای سازمان است.

شبکه سازی تجاری در سطح بین المللی، کمی متفاوت تر از شبکه سازی محلی است و به ابزارها و تکنولوژی های خاصی نیازمند می باشد. در شبکه سازی بین المللی، وسعت شبکه ی به وجود آمده، به تعداد کشور های موجود در لیست بازارهای هدف وابسته است. بیشتر اعضای شبکه های تجاری بین المللی را انجمن ها و بنگاه های کوچک و بزرگ مالی تشکیل می دهند.

مزایای شبکه سازی در بازار های بین المللی

بارزترین ویژگی و مزیتی که برای شبکه سازی در تمامی سطوح می تواند وجود داشته باشد، ایجاد بانکی عظیم از مشتریان بالقوه یا افرادی که می توانند در آینده به مشتری تبدیل شوند، می باشد. علاوه بر این، شبکه سازی می تواند انواع زمینه سازی های مشارکت با افراد و شرکت ها، و انواع فرصت های سرمایه گذاری و همکاری با دیگر افراد و دیگر سازمان ها را، کشف و آغاز کند.

شبکه سازی همچنین به وفادار ماندن مشتریان و مخاطبان سازمان در مدت طولانی، کمک های فراوانی می کند؛ البته فراموش نکنید که این ارتباط و وفاداری در هر شرایطی باید دو سویه و تعاملانه باشد.

شبکه سازی می تواند دانش عمومی افراد را به اشتراک بگذارد و این دانش می تواند در حل مسائل پیش روی سازمان، بسیار مفید و کارامد باشد. شناخت بازار و وضعیت اجتماعی و روانی کشورهای عضو شبکه، بررسی وضعیت بازار هدف و افزایش اعتماد به نفس در برقرار ارتباط با مخاطبان نیز از جمله مزایای شبکه سازی در بازارهای بین المللی است.

روش های شبکه سازی در بازار های بین المللی

غالبا توصیه می شود که شبکه سازی بهتر است که به روش های حضوری و چهره به چهره انجام شود؛ چرا که ارتباط های چهره به چهره، عمق و عمر بسیار بالاتری دارند و سطح و میزان تعامل در آن بسیار بالاست.
این نوع از ارتباط در مورد شبکه سازی بین المللی کمی دشوار به نظر می رسد. قوانین مربوط به مرزبندی کشورها و همینطور فاصله ی جغرافیایی زیاد بین افراد، مانع از ارتباط های چهره به چهره در شبکه سازی بین المللی می شود. امروزه تنها راه حل جایگزینی که برای این مشکل مطرح شده است، استفاده از شبکه ی جهانی وب و مخصوصا شبکه های اجتماعی است.

فیس بوک، توییتر و مخصوصا لینکدین–که یک شبکه ی اجتماعی مختص کسب و کار است- این اجازه را به افراد می دهد تا در هر نقطه ی از جهان و با سرعتی آنی، به ارتباط و تعامل با یکدیگر بپردازند. شبکه های اجتماعی همچنین امکاناتی برای ایجاد و مدیریت انواع گروه ها در اختیار کاربران قرار می دهند که برای امر شبکه سازی تجاری می تواند ابزاری بسیار مفید و کارامد باشد.

البته شبکه سازی بین المللی از طریق شرکت در نمایشگاه های بین المللی، سمینارها و هر گونه رویداد تجاری جهانی نیز می تواند انجام شود. در این گونه رویداد ها معمولا شبکه هایی ایجاد می شوند که افراد عضو آن به طور منظم و مرتب، قرار ملاقات هایی را –چه حضوری و چه اینترنتی و به صورت ویدیو کنفرانس- برگزار می کنند. اینگونه شبکه های ایجاد شده، معمولا خودشان سمینار ها و کارگاه هایی را هم برپا می کنند و در طی آنها، فعالیت های به خصوصی انجام می دهند.

فراموش نکنید که شبکه سازی، فرایند پیچیده و دشواری نیست؛ هنگامی که شما با چند فرد دیگر یک نوع ارتباط تجاری و دائمی برقرار می کنید، در واقع به نوعی شبکه سازی کرده اید. شبکه سازی چیزی نیست به جز ایجاد یک رابطه ی دو سویه با افرادی که با شما هم عقیده و یا هم هدف اند.

نکات مهم شبکه سازی

هر موقعیتی را که برای ایجاد ارتباط با افراد یافتید، به آنجا بروید. مهم ترین اصل شبکه سازی این است که از برقراری ارتباط با افراد نترسید و در واقع با اعتماد به نفس کامل آن را انجام دهید. طبیعتا باید بدانید که یکی از اصلی ترین ملزومات مورد نیاز شما برای شبکه سازی های بین المللی، آشنایی با حداقل یک یا چند زبان زنده ی دنیاست.

سعی کنید زبان های انگلیسی، فرانسوی و یا اسپانیایی را فرا بگیرید و یا اگر یادگیری چند زبان برای شما مشکل است، از مترجم ها و افراد مسلط به ترجمه کمک بگیرید. علاوه بر این، در انتخاب افراد و انتخاب شبکه نیز دقت کنید؛ سعی کنید افراد یا شبکه های مرتبط با حیطه ی فعالیت خودتان را انتخاب کنید تا در آینده، شبکه ای که در آن هستید، به کارتان بیاید.

سوالات متداول شبکه سازی تجاری

شبکه سازی تجاری یعنی چه؟

به فرایند ایجاد و شکل گیری یک رابطه ی تجاری چند جانبه بین افراد، که در نهایت به تشکیل یک شبکه ی تجاری منتهی می شود، شبکه سازی تجاری می گویند. هدف از شبکه سازی تجاری، بازاریابی و تشکیل مجموعه از مشتریان بالقوه برای سازمان است.

مزایای شبکه سازی در بازار های بین المللی چیست؟

ایجاد بانکی عظیم از مشتریان بالقوه یا افرادی که می توانند در آینده به مشتری تبدیل شوند.
شروع انواع زمینه سازی های مشارکت با افراد و شرکت ها، و انواع فرصت های سرمایه گذاری و همکاری با دیگر افراد و دیگر سازمان ها
شبکه سازی به وفادار ماندن مشتریان و مخاطبان سازمان در مدت طولانی، کمک های فراوانی می کند.
شبکه سازی می تواند دانش عمومی افراد را به اشتراک بگذارد و این دانش می تواند در حل مسائل پیش روی سازمان، بسیار مفید و کارامد باشد.

مقاله نشریه
مزیت نسبی اقتصادی کشت و تجارت گیاهان دارویی در ایران و ارزش آن در بازارهای جهانی

چکیده:
متكي بودن اقتصاد ايران بر درآمدهاي نفتي و تاثيرپذيري درآمدها از مسائل سياسي و اقتصادي، آسيب پذيري اقتصاد كشور را موجب شده است. يكي از راه هاي مقابله با اين چالش، توسعه توليداتي است كه ضمن بهبود وضع اقتصاد داخلي سبب افزايش صادرات غيرنفتي مي شود. ارزش دارويي، تقاضاي بازار و سطح فراوري از مهم ترين شاخص هاي سنجش اقتصادي يك گياه دارويي مي باشد. به گزارش سازمان خواربار جهاني، ارزش تجارت جهاني گياهان دارويي كه درحال حاضر حدود صد مليارد دلار در سال است، در سال ٢٠٥٠ ميلادي به رقم پنج تريليون دلار خواهد رسيد. كشور ايران با داشتن شرايط اقليمي و تنوع گياهي به مراتب بهتر از اروپا، در حال حاضر تنها ٦٠ تا ٩٠ ميليون دلار از تجارت جهاني گياهان دارويي را به خود اختصاص داده است. خوشبختانه با روي آوردن دنيا، به خصوص كشورهاي پيشرفته به استفاده از فرآورده هاي گياهي و مصرف روز افزون آن در جهان، چه در صنعت داروسازي و چه در صنايع غذايي و آرايشي- بهداشتي و با توجه به تنوع آب و هوايي كشور و امكان رويش اكثر گياهان در آن، فرصتي طلايي نصيب كشورمان گشته است تا از آن به بهترين نحو ممكن استفاده نموده و حضورخود را در بازارهاي جهاني بيش از بيش افزايش دهيم.

مزیت نسبی اقتصادی کشت و تجارت گیاهان دارویی در ایران و ارزش آن در بازارهای جهانی 3/21/2010 12:00:00 AM

موفقیت ایرانی

آموزش و مشاوره موفقیت (با تمرکز بیشتر بر حوزه‌های اقتصادی مدیریت و بازاریابی)

استراتژي‌هاي ورود به بازارهاي جهاني در بازاريابي بين‌المللي 2

تعیین کننده سرنوشت

#استراتژي‌هاي #ورود_به_بازارهاي_جهاني در #بازاريابي_بين_المللي

تصميم گيري ورود به بازار

استراتژي هاي گوناگوني در ورود به بازار مورد استفاده قرار مي گيرد. عوامل عمده در ورود به بازار عباتند از:

عوامل داخلي شرکت

عوامل رقبا

محصول

محيط

در انتخاب روش ورود به بازار بايد به سولات زير پاسخ داده شود:

1. انتظارات و هدف هاي شرکت با توجه به اندازه آن در تجارت چيست؟
2. وضعيت منابع مالي شرکت چگونه است؟
3. تا چه حد شرکت با بازارخارجي موجود ارتباط دارد؟
4. مهارت ها و توانايي هاي و نگرش مديريت شرکت به بازرايابي بين المللي چيست؟
5. ماهيت و قدرت رقابتي شرکت چگونه است؟
6. محدوديت هاي تعرفه اي در سطح ملي و سياست‌هاي حمايتي دولتي چيست؟
7. مزيت هاي رقابتي محصول شرکت کدام است؟

در صورتي که براي سولات فوق شرکت جواب داشته باشد و يا با توجه به پتانسيل شرکت در پاسخ به سولات فوق، با يکي از روش هاي زير وارد بازار شود:

ريسک و کنترل ورود به بازار جهاني

روش هاي خريد و فروش داخلي، شرکت هاي تجاري، صادرات از طريق شرکت هاي ديگر و به طور کلي صادرات غير مستقيم ريسک کمتري دارند و در مزیت تجارت در بازارهای جهانی عين حال هزينه‌هاي كنترل کمتري را نيز دربردارند.

سرمايه گذاري مشترک داراي ريسک کمتري بوده و لي به کنترل بيشتري نياز دارد. ورود به بازار خارجي با روش هاي صادرات مشتقيم، توزيه بوسيله نمايندگي هاي فروش بازرايابي مستقيم، فرانشيز و قرارداد مديريت داراي نسبت متوسط از ريسک و کنترل مي باشد

روش هاي مونتاژ، توليد محصول در خارج (بازار هدف) و مالکيت کامل واحد توليدي در بازار خارجي علاوه بر اينکه از نظر سرمايه گذاري پر ريسک مي باشند نياز به کنترل هاي بيشتري نيز دارند

چگونگي ورود به بازار بين المللي

ورود به بازار بين المللي از تصميمات مهمي است كه در شرکت اتخاذ مي گردد. اين که شرکت در چه زماني مي تواند وارد بازار بين المللي شود، موضوع مهمي است که مي بايست با دقت مورد توجه قرار گيرد.

شرايط ورود شرکت ها به بازار بين المللي

معمولاً شرکت ها بايد شرايط زير را دارا باشند تا بتوانند کالاي خود را در بازار بين المللي عرضه کنند:

1. شرکت به اندازه کافي رشد کرده باشد. بدين معني که از دارايي کافي و سطح فروش بالايي برخوردار باشد.
2. توانايي عرضه کالاي مناسب در بازار بين المللي را داشته باشد.
3. قدرت رقابت در بازار بين المللي را داشته باشد.

علل ورود شرکت ها به بازار بين المللي

شرکت ها معمولاً به دلايل زير وارد بازار بين المللي مي شوند:

1. جهت دست يافتن به بازارهاي جديد
2. به علت اشباع بازار داخلي يا کوچک بودن بازار داخلي مجبور به عرضه کالا در بازار بين المللي مي شوند.
3. به علت وجود عوامل توليد ارزانتر
4. بعضي شرکت ها به علت طبيعت فعاليت خود ناگزير از فعاليت در بازار بين المللي هستند.

استراتژي هاي ورود به بازار جهاني

صادرات

توليد در خارج از کشور

صادرات

الف - صادرات غير مستقيم:

ب – صادرات مستقيم

توليد در خارج از کشور

1. توليد بر اساس قرارداد
2. اعطاي مجوز ساخت (ليسانس)
3. مونتاژ
4. مشارکت و سرمايه گذاري مشترک
5. مالکيت کامل از طريق ساخت يا خريد شرکت فرعي خارجي

فروش خارجي از طريق خريداران داخلي

براي شرکت هيچ چيز بهتر از اين نيست که مشتري خود به دنبال کالا بيايد. ممکن است خريداران خارجي خود براي خريد کالا مراجعه نمايند.

در اين روش يک توليد کننده از امکانات و تسهيلات توزيعي خود در يک کشور خارجي، براي توزيع و فروش کالاهي يک شرکت ديگر استفاده مي کند.

شرکت هاي مديريت صادرات

يک شرکت مديريت صادرات شرکتي است که تمام مسئوليت هاي صادرات از قبيل تحقيقات بازاريابي، تبليغات، حمل فيزيکي و غيره را با انعقاد قرارداد انجام مي دهد. اين شرکت ها عملاً به عنوان بخشي از يک شرکت اصلي عمل مي کنند.

مزاياي شرکت هاي مديريت صادرات

1. سرعت برقراي ارتباط توليدکننده با بازار فروش
2. دريافت بخشي از منافغ فروش توسط شرکت مديريت صادرات از فروشنده و ايجاد انگيزه در آنان براي فروش بيشتر
3. کاهش هزينه هاي شرکت اصلي
4. ارائه خدمات و کالاهاي متنوع توسط شرکت مديريت صادرات خريداران

معايب شرکت هاي مديريت صادرات

1. عدم اطلاع برخي از شرکت هاي مديريت صادرات از بازار هاي جهاني
2. دريافت حق کميسيون از توليد کننده
3. عدم شناخت صحيح و کافي توليدکننده از بازار جهاني به دليل اتکا به شرکت مديريت صادرات

شرکت هاي تجاري

اين شرکت ها مانند يک تاجر صادرکننده با وسعت عمل بيشتري عمل مي کنند. اين شرکت ها کالاها را از توليدکنندگان مختلف دريافت کرده و سپس به خريداران در بازار جهاني مي رسانند.

معايب شرکت هاي تجاري

استفاده از شرکت هاي تجاري معايبي نيز دارد که از جمله مي توان به موارد زير اشاره کرد:

1. عدم برنامه ريزي صحيح
2. اوليت بندي در صدور کالاي يک شرکت خاص

دلالان و نمايندگان صادرات

دلالان و نمايندگان صادرات هر دو به توليدکنندگان در صدور کالاهايشان کمک مي کنند. دلالان و نمايندگان صادرات مانند شرکت هاي مديريت صادرات به صورت حق العمل کاري اما در مقياس کوچکتري عمل مي کنند.

صادرات مستقيم

سنتي ترين راه ورود به بازار بين المللي، صادر کردن کالا است.

صادرات مستقيم از طريق نمايندگي هاي فروش

اگر شرکت وسيع باشد و توانايي فروش مستقيم را داشته باشد، مي تواند با تاسيس نمايندگي يا شعبه فروش در خارج دست بزند. در اين روش شرکت محصولالت خود را به شعبه فروش ارسال کرده و از طريق شعبه فروش مستقيماً به دست خريداران خارجي مي رساند.

معيارهاي شناسايي نمايندگي هاي فروش

1. درخواست از متقاضيان نمايندگي جهت ارائه پتانسيل ها و امکانات آن ها
2. دريافت درخواست هاي نمايندگي و بررسي آن ها از طريق اتاق بازرگاني کشورهاي مختلف
3. استفاده از آژانس هاي بازرگاني
4. استفاده از آژانس هاي فروشنده محصولات غيررغيب
5. تبليغات

معيارهاي انتخاب يک نمايندگي فروش

1. توانايي مالي نماينده فروش
2. ارتباط نماينده فروش با مصرف کنندگان
3. ماهيت و اندازه تعهد و مسئوليت آژانس در مقابل شرکت ها
4. تعهد، امکانات، تسهيلات و تجهيزات آن ها در فروش

صادرات مستقيم توسط توزيع کنندگان

در صورتي که شرکت به طور مستقيم نتواند نسبت به تاسيس نماينده فروش اقدام نمايد، از طريق ساير توزيع کنندگان با پرداخت کميسيون و درصد فروش به صادرات مي پردازد.

نظارت بر توزيع کننده

صادرکننده نمي تواند توزيع کننده را کنترل نمايد اما مي تواند با انعقاد قراردادهاي مناسب از طريق زير بر توزيع کننده نظارت نمايد.

1. دقت در انتخاب توزيع کننده
2. تدوين قراردادهاي دقيق
3. ارتباط دادن ميزان سودآوري شرکت به منافع توزيع کننده
4. ارائه برخي آموزش هاي لازم به توزيع کننده

روشهاي ديگر صادرات مستقيم

علاوه بر روش هاي صادرات مستقيم روش هاي ديگري نيز به عنوان روش هاي مستقيم ورود به بازار تلقي مي شوند که عبارتند از:

توليد در خارج از کشور

در شرايطي براي شرکت، توليد در داخل و صادرات محصول توليد شده يا امکان پذير نيست و يا اينکه داراي صرفه اقتصادي نبوده و سودآور نيست؛ در چنين مواردي شرکت اقدام به توليد کالا در کشور خارجي نموده و همانجا محصول را به فروش مي رساند.

استراتژي هاي مختلف جهت توليد در خارج از کشور

الف – استراتژي هاي توليد خارجي بدون سرمايه گذاري مستقيم

ب – استراتژي هاي توليد خارجي با سرمايه گذاري مستقيم

دلايل عمده انتخاب استراتژي هاي توليد در خارج از کشور

1. محصول:هزينه هاي حمل با توليد خارجي کاهش مي يابد.
2. سهميه ها و تعرفه هاي گمرکي:با توليد خارجي شرکت با محدوديت‌هاي تعرفه اي و سهميه صادرات برخورد نخواهد کرد.
3. قوانين و مقررات دولتي:ورود به بازارهاي مختلف مانند هند يا مکزيک که هر يک قوانين خاص خود را دارند، شرکت را آزاد مي گذارد که انتخاب نمايند (بازار هدف)
4. بازار:در صورت توليد در خارج به دليل جمع آوري صحيح خواسته‌هاي مشتريان، ارائه خدمات با کيفيت بهتر به مشتري و جلب رضايت آن و روان بودن بازار بيشتر است.

توليد براساس قراداد

در استراتژي توليد قراردادي، توليدکننده اصلي با يک شرکت خارجي قرارداد مي بندد که محصول شرکت اصلي را بر اساس مفاد قرارداد در خارج توليد نمايد. معمولاً در اين قراداد توليد به عهده شرکت خارجي و بازاريابي و فروش کالابر عهده شرکت اصلي است

مزاياي استراتژي توليد قراردادي

1. امکان لغو قرارداد در صورت نامناسب بودن بازار خارجي
2. کاهش هزينه اي حمل
3. پايين بودن هزينه هاي توليد
4. سرعت تحويل

معايب استراتژي توليد قراردادي

1. يافتن توليد کننده مشکل است.
2. شرکت توليدکننده خارجي ممکن است به رقيب شرکت اصلي تبديل شود.
3. کنترل كيفيت توليد ممکن است کاهش يابد.
4. شرکت توليد کننده خارجي نتواند سطح توليد را حفظ نمايد.

حق الامتياز

ليسانس يا اعطاي مجوز ساخت يکي ديگر از روش هاي ورود به بازارهاي خارجي بدون سرمايه گذاري مستقيم است. تفاوت اين روش با استراتژي توليد بر اساس قرارداد در اين است که مسئوليت امتياز گيرنده در مقابل اعطا کننده امتياز نسبت به قرارداد توليد بشتر است. در اين روش امتياز توليد به يک شرکت خارجي واگذار مي شود.

موارد اصلي در واگذاري امتياز

مزاياي روش حق الامتياز

1. شرکت امتياز دهنده احتياج به سرمايه گذاري نخواهد داشت.
2. سريعترين و آسانترين وسيله ورود به بازار بين المللي است.
3. شرکت احتياج به داشتن اطلاعات راجع به بازار خارجي نداشته و لذا مشکل تطبيق با عوامل محيطي را نخواهد داشت.
4. ريسک سرمايه گذاري در بازارهاي خارجي پايين تر است.

معايب روش حق الامتياز

1. گيرنده ممکن است به رقيب شرکت اصلي تبديل شود.
2. وابستگي شرکت اصلي به مبلغ امتياز (درصد فروش)
3. آسيب ديدن احتمالي اعتبار و شهرت شرکت اصلي به دليل توليد با محصول کيفيت پايين توسط دريافت کننده امتياز

کاهش معايب روش اعطاي مجوز توليد

براي کاهش معايب روش اعطاي مجوز توليد (ليسانس) مي توان از روش هاي زير استفاده کرد:

1. تدوين سياست ها و برنامه و هدف مشخص براي اعطاي امتياز
2. اعطاي امتياز به شرکت هاي درجه دوم
3. دقت در تنظيم قرارداد اعطاي امتياز

مونتاژ

در اين حالت شرکت تمام قطعات را در کشور خود توليد نموده و آن ها را در يک کشور خارجي مونتاژ مي‌نمايد. اين روش توليد در خارج از کشور احتياج به سرمايه گذاري محدودتر و نيروي انساني کمتر دارد.

سرمايه گذاري بر اساس مالکيت کامل

شرکت خارجي به دو روش زير مي تواند سرمايه گذاري بر اساس مالکيت کامل داشته باشد:

دلايل مالکيت يک واحد توليدي

دلايل اصلي مالکيت يک واحد توليدي در خارج توسط شرکت هاي بين المللي به شرح زير است:

حفظ سهم بازار

ايجاد فعاليت هاي بازرگاني جديد

انتقال توليد به خارج به دليل کاهش هزينه

از دست ندادن مشتريان قبلي

خريد يک شرکت خارجي

شرکت بين المللي به دو طريق ساخت و خريد يک شرکت خارجي، مي تواند مالکيت آن را در اختيار بگيرد. خريد يک شرکت توليدي آماده، روش سريعتري براي دستيابي به بازار در مقايسه با ساخت آن است.

سرمايه گذاري مشترک در بازارهاي خارجي

سرمايه گذاري مشترک زماني ايجاد مي شود که يک شرکت، از شرکت هاي خارجي مي خواهد که در سهامش مشارکت نمايد. اين مشارکت از 10% تا 90% متغير است ولي معمولاً از 25% تا 75% مي باشد.

مزاياي سرمايه گذاري مشترک

1. سود بيشتري براي سرمايه گذاري خارجي خواهد داشت.
2. سرمايه گذار خارجي کنترل بيشتري روي توليد و اداره شرکت مشترک دارد.
3. سرمايه گذار خارجي تجربه بيشتري در بازار بين المللي پيدا کرده و در آينده سود بيشتري خواهد برد.
4. استفاده از تکنولوژي و سرمايه و نيروي انساني شرکت خارجي

معايب سرمايه گذاري مشترک

برخي کشورها مثل چين و کره جنوبي مي خواهند مالکيت خارجي را محدود کنند و به همين دليل الزاماً سرمايه گذاران خارجي بايد شريک داخلي در اين کشورها داشته باشند.

شرکت هاي مادر از طريق شرکت هاي فرعي سريعتر به بازار وارد مي شوند

استراتژي خروج

شرکت ها در هر مرحله از فعاليت هاي تجاري در بازاريابي بين المللي، به دلايل مختلف، استراتژي خروج از بازار را انتخاب مي کنند. از عمده دلايل استفاده از اين استراتژي ميتوان به موارد زير اشاره کرد:

مزیت تجارت در بازارهای جهانی

منطقه آزاد به ناحیه صنعتی ویژه در خارج از مرز گمرکی که تولیداتش جهت گیری صادراتی دارند گفته می شود.
ایجاد یک منطقه آزاد، امتیازات ویژه ای را می تواند به همراه داشته باشد.از جمله ی این امتیازات می توان به ایجاد فرصت های اشتغال در داخل و خارج و جذب سرمایه های خارجی و همچنین کمک به کشور برای ورود به بازارهای جهانی و گسترش صادرات اشاره کرد. به همین دلیل ، امکانات و تسهیلات قانونی، شرایط مساعدی را جهت سرمایه گذاری های اقتصادی و زیر بنایی برای حضور فعالان اقتصادی در مناطق آزاد مهیا کرده است .

• از جمله تعاریفی که از منطقه آزاد تجاری – صنعتی ارائه گردیده است عبارت است از :

_ منطقه آزاد قلمرویی است که غالباَ در داخل یا مجاورت یک بندر واقع گردیده و در آن تجارت آزاد با سایر مناطق جهان مجاز شناخته شده است. در این محدوده ی جغرافیایی مشخص ، قوانین گمرکی محدوده گمرکی کشور در آن اجرا نمی شود و به منظور تسهیل در امر واردات و صادرات کالا و حمایت از صنعت داخلی کشور و همچنین جذب فناوری های نوین در امر تولید و توسعه منطقه ای در مبادی گمرکات و نقاط مرزی کشور ایجاد می شود.
_ بنا به تعاریف بین المللی ، منطقه آزاد محدوده حراست شده بندری و غیر بندری است که از شمول برخی از مقررات جاری کشور متبوع خارج بوده و با بهره گیری از مزایایی نظیر معافیت های مالیاتی ، بخشودگی سود و عوارض گمرکی ، عدم وجود تشریفات زاید ارزی ، اداری و مقررات دست و پا گیر و همچنین سهولت و تسریع در فرآیندهای صادرات و واردات با جذب سرمایه گذاری خارجی و انتقال فناوری به توسعه سرزمین اصلی کمک می نماید.
_ وفق تعریف سازمان ملل متحد ( یونیدو ) از مناطق آزاد به عنوان محرکه در جهت تشویق صادرات صنعتی تلقی می گردد. همچنین در برداشت جدید از مناطق آزاد – که به منطقه آزاد پردازش صادرات معروف است – به ناحیه صنعتی ویژه ای در خارج از مرز گمرکی ، که تولیداتش جهت گیری صادراتی دارند ،گفته می شود. فلسفه ی این اصطلاح را می توان در تغییر استراتژی واردات به استراتژی توسعه صادرات دانست.

• تاریخچه ی منطقه آزاد تجاری – صنعتی در ایران

در ایران در سال 1368 بر اساس تبصره 19 برنامه 5 ساله اول توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به دولت اجازه داده شد که در سه منطقه مرزی کشور اقدام به تاسیس مناطق آزاد تجاری بنماید و به موجب تبصره ماده 20 همان قانونی، گمرک ایران و سازمان بنادر کشتیرانی نیز مکلف به تاسیس منطقه های ویژه حراست شده ای برای این منظور شدند.متعاقباَ مناطق آزاد کیش در سال 1368 و قشم در سال 1369 و چابهار در سال 1370 تاسیس و فعالیت خود را آغاز نمودند و پس از آن منطقه آزاد اروند رود ( آبادان-خرمشهر) در سال 1383، بندر انزلی در سال 1382 و منطقه آزاد تجارتی ارس در سال 1383 شروع به فعالیت نمودند.

• هم اکنون در ایران 7 منطقه آزاد وجود دارد که عبارت است از :

_ منطقه آزاد تجاری – اقتصادی قشم ( استان هرمزگان ، شهرستان قشم )
_ منطقه آزاد تجاری – صنعتی کیش ( استان هرمزگان ، شهرستان بندر لنگه )
_ منطقه آزاد تجاری – صنعتی ارس ( استان آذربایجان شرقی ، شهرستان جلفا )
_ منطقه آزاد تجاری - صنعتی ماکو ( استان آذربایجان شرقی ، شهرستان ماکو و چالدران )
_ منطقه آزاد تجاری - صنعتی اروند ( استان خوزستان ، شهرستان آبادان )
_ منطقه آزاد تجاری – صنعتی چابهار ( استان سیستان و بلوچستان )
_ منطقه آزاد تجاری – صنعتی انزلی ( استان گیلان ، شهرتان انزلی )

• مزیت سرمایه گذاری و ثبت شرکت در مناطق آزاد

منطقه آزاد تجاری برای تشویق صادرات صنعتی، شامل کارخانجات تولیدی و صنعتی موقعیت مناسبی برای سرمایه گذاری داخلی و خارجی دارد.همان طور که گفته شد ، معمولاَ چنین منطقه ای در بندر یا فرودگاه یا ناحیه محصور محافظت شده انتخاب می گردد و کالاهای خارجی از طریق هوا، دریا و زمین بدون پرداخت حقوق گمرکی وارد و صادر می شوند.
در مناطق آزاد، کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی و موسسات اعم از ایرانی و خارجی و سازمان های بین المللی می توانند طبق ماده 2 مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران سرمایه گذاری نمایند.
واردات کالا به مناطق آزاد خارج از مقررات صادرات و واردات و امور گمرکی مناطق آزاد جمهوری اسلامی بوده و از مقررات صادرات و واردات کشور مستثنی می باشد.به همین دلیل ، از بهترین مناطق برای ثبت شرکت هم برای اتباع خارجی و هم داخلی به شمار می آید.
سرمایه گذار می تواند در هر یک از مناطق آزاد که بخواهد فعالیت کند برای این منظور تقاضای خود را به همراه پرسش نامه ای به سازمان هر منطقه تسلیم می نماید که پس از بررسی، مجوز سرمایه گذاری صادر می گردد.ملاحظه می شود که صدور مجوز در منطقه آزاد با تشریفات بسیار کمتری صورت می گیرد و بهره برداری از فعالیت موضوع مجوز سرمایه گذاری منوط به مجوز بهره برداری توسط سازمان می باشد. (تبصره 2 ماده مقررات سرمایه گذاری در مناطق آزاد) البته پس از تشکیل مجمع عمومی موسس شرکت و انتخاب هیات مدیره و مدیر عامل، می بایست مراتب در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد.

• به طور کلی از جمله مزایای ثبت شرکت در مناطق آزاد می توان به موارد ذیل اشاره کرد :

1- در اداره ثبت شرکت و مالکیت های صنعتی و معنوی مناطق آزاد امکان ثبت شرکت با مالکیت 100 % خارجی وجود دارد. 100 % مالکیت خارجی
2- ثبت سهل و آسان شرکت ها و موسسات صنعتی و موسسات فرهنگی و مالکیت معنوی
3- مقررات آسان برای ورود کالاهای مجاز
4- آزادی کامل ورود و خروج اصل سرمایه و سود حاصل از فعالیت های اقتصادی
5- تشریفات ساده برای صادرات مجدد و ترانزیت کالا
6- فعالیت بورس نفت و محصولات پتروشیمی و بورس بین المللی اوراق بهادار
7- عدم محدودیت انتقال ارز دیگر مناطق آزاد ایران با سایر کشورها
8- صدور محصولات خارج از کشور بدون پرداخت عوارض گمرکی و بندرگاهی
9- شرایط و مقررات ساده کار و دسترسی نیروی کار ماهر
10- نرخ های مناسب برای مصرف انرژی
11- تضمین و حمایت قانونی از سرمایه گذاران خارجی
12- امکان صادرات کالاها ی تولید شده کیش به سایر سرزمین اصلی
13- معافیت از حقوق گمرکی برای واردات مواد اولیه ماشین الات صنعتی واحدهای تولیدی خدمات پولی و بانکی انعطاف پذیر
14- خدمات گسترده بانکی و بیمه ای(هم دولتی هم خصوصی)
15- ورود اتباع خارجی بدون اخذ ویزا
16- انجام معاملات ارزی
17- و.

• منطقه ویژه اقتصادی

منطقه ویژه اقتصادی عبارت است از محدوده جغرافیایی مشخص در مبادی ورودی یا در داخل کشور که به منظور جذب سرمایه های خارجی و داخلی و همچنین ایجاد عرصه فعالیت های تولیدی و تجاری جهت افزایش صادرات کالا و ارائه بهینه خدمات برای حضور فعال در بازارهای منطقه ای و بین المللی ایجاد می شوند.

• فهرست مناطق ویژه اقتصادی ایران

_ منطقه ویژه اقتصادی سیستان ( استان سیستان و بلوچستان ، شهرستان رامشار )
_ منطقه ویژه اقتصادی سبزوار ( استان خراسان رضوی ، شهرستان سبزوار )
_ منطقه ویژه اقتصادی سرخس ( استان خراسان رضوی ، شهرستان سرخس )
_ منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان ( استان قم ، شهرستان قم )
_ منطقه ویژه اقتصادی سیرجان ( استان کرمان ، شهرستان سیرجان )
_ منطقه ویژه اقتصادی ارگ بم ( استان کرمان ، شهرستان بم )
_ منطقه ویژه اقتصادی رفسنجان ( استان کرمان ، شهرستان رفسنجان )
_ منطقه ویژه اقتصادی اسلام آباد غرب ( استان کرمانشاه ، شهرستان اسلام آباد غرب )
_ منطقه ویژه اقتصادی بروجرد ( استان لرستان )
_ منطقه ویژه اقتصادی لرستان ( استان لرستان )
_ منطقه ویژه اقتصادی شیراز ( استان فارس ، شهرستان شیراز )
_ منطقه ویژه اقتصادی سهلان ( استان آذربایجان شرقی ، شهرستان تبریز )
_ منطقه ویژه اقتصادی تجاری سلماس ( استان آذربایجان غربی ، شهرستان سلماس )
_ منطقه ویژه اقتصادی پیام ( استان البرز، شهرستان کرج )
_ منطقه ویژه اقتصادی عسلویه ( استان بوشهر ، شهرستان کنگان )
_ منطقه ویژه اقتصادی بوشهر ( استان بوشهر ، شهرستان بوشهر )
_ منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس ( استان تهران ، شهرستان تهران )
_ منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ( استان خوزستان ، شهرستان بندر امام خمینی ( ره ) )
_ منطقه آزاد ویژه ویژه اقتصادی چابهار ( استان سیستان و بلوچستان ، شهرستان چابهار )
_ منطقه ویژه اقتصادی شهید رجایی ( استان هرمزگان ، شهرستان بندر عباس )
_ منطقه ویژه اقتصادی یزد ( استان یزد ، شهرستان یزد )
_ منطقه ویژه اقتصادی امیر آباد ( استان مازندران ، شهرستان بهشهر )
_ منطقه ویژه اقتصادی کاوه ( استان مرکزی ، شهرستان ساوه )
_ منطقه ویژه اقتصادی خلیج فارس ( استان هرمزگان ، شهرستان بندرعباس )

• اهداف کلی در بخش تجاری منطقه ویژه

به موجب قانون تشکیل و اداره مناطق ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران مصوب 5/9/1384 و آیین نامه اجرایی آن اهداف کلی منطقه بشرح ذیل می باشد:
_ فراهم نمودن زمینه استراتژی نوین برای توسعه و گسترش منطقه به منظور افزایش تولید و صادرات
_ ارتقا سطح تکنولوژی و بهره گیری از فن آوری های برتر و نوین اقتصادی
_ جذب سرمایه های خارجی و داخلی
_ ایجاد عرصه فعالیت های تولیدی و تجاری جهت افزایش صادرات کالا و ارائه بهینه خدمات برای حضور فعال در بازارهای منطقه ای و بین المللی
_ ایجاد فرصت های شغلی جدید و ارتقای سطح اشتغال در کشور
_ کاهش هزینه های تولید به منظور ورود به بازارهای رقابتی جهان
_ اجرای سیاست های توسعه منطقه ای و ایجاد قطب های اقتصادی و صنعتی
_ پردازش کالا یا ایجاد تغییرات در آن برای تحصیل ارزش افزوده با استفاده از امکانات بالقوه

• مزیت های مناطق ویژه اقتصادی

_ صدور مجوز ساخت و پایان کار بصورت رایگان
_ تبعیت از قانون کار مناطق آزاد تجاری و صنعتی در مناطق ویژه
_ ورود ماشین آلات خط تولید و ابراز و اثاثیه اداری بدون عوارض گمرکی
_ معافیت گمرکی تا سقف ارزش افزوده و پرداخت عوارض گمرکی مازاد بر ارزش افزوده قطعات خارجی در تولیدات .

• برخی از مهم ترین تفاوت های مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی :

_ مقررات روادید برای اتباع خارجی در مناطق ویژه بر اساس ضوابط داخل کشور است ولی در مناطق آزاد روادید در مرزهای ورودی اعطاء می شود.
_ خرده فروشی کالا در مناطق ویژه اقتصادی فقط برای اتباع خارجی امکان پذیر است. لیکن در مناطق آزاد خرده فروشی برای اتباع خارجی و داخلی امکان پذیر می باشد.
_ معافیت مالیاتی به مزیت تجارت در بازارهای جهانی مدت 15 سال در مناطق آزاد وجود دارد و در مناطق ویژه اقتصادی تخفیف مالیاتی طبق مقررات داخل کشور است.
ثبت شرکت فکر برتر ، ارائه دهنده ی سریع ترین خدمات ثبتی با کم ترین هزینه
مشوره تخصصی رایگان تلفنی با وکلای پایه یک دادگستری :

مزایای بازار فارکس نسبت به بقیه بازارها چیست؟

بازار فارکس با وجود ریسک‌هایی که دارد دارایی مزایی است که افراد بسیاری را که از محدودیت‌های بازارهای دیگر خسته شده‌اند به خود جذب می‌کند. در ادامه به برخی برتری‌های بازار فارکس نسبت به بازارهای سهام و بورس می‌پردازیم.

بازار ۲۴ ساعته

بازار فارکس به شکل اسپات (Spot Fx) در بین تمامی بازارهای جهان منحصر به فرد است زیرا معامله در این بازار به صورت ۲۴ ساعته انجام می‌شود. در هر ساعتی از شبانه روز یک مرکز مالی مهم در نقطه‌ای از جهان، برای تجارت باز است و بانک‌ها و دیگر مؤسسات در هر ساعتی از شب و روز به غیر از آخر هفته‌ها (بازار روزهای شنبه و یکشنبه تعطیل است)، به تبادل ارز می‌پردازند. در حالی که بعضی از بازارها به تجارت روزانه خود خاتمه می‌دهند، بازارهای دیگر در جهان شروع به تجارت می‌کنند.

تجارت روزانه ابتدا از مرکز مالی استرالیا و اقیانوسیه آغاز می‌شوند. مراکز مالی مهم در سراسر جهان در طول یک روز، یکی پس از دیگری فعالیت خود را آغاز می‌کنند. ترتیب باز شدن مراکز مالی مهم جهان به این صورت است: نیوزیلند، استرالیا، آسیای جنوب شرقی (ژاپن، هنگ کنک و…)، خاورمیانه، اروپا و آمریکا. مثلاً هنگامی که بازارها در توکیو در حال بسته شدن هستند، در اروپا معاملات شروع می‌شود. در نهایت نیویورک و سایر مراکز در آمریکا گشایش می‌یابند. اواخر بعد از ظهر در آمریکا، شروع روز دیگر در منطقه استرالیا و اقیانوسیه است و با باز شدن این بازارها، فرآیند دوباره شروع می‌شود. به بیان دیگر، در بازار فارکس هیچ گاه خورشید غروب نمی‌کند.

معاملات فارکس به فرم اسپات (Spot Fx) تقریباً در همه جهان انجام می‌شوند اما سه بازار مالی توکیو، لندن و نیویورک، تأثیرگذارترین بازارها هستند زیرا ۷۰ درصد از معاملات بازار فارکس در زمان فعالیت این مراکز صورت می‌پذیرد.

میزان فعالیت و حجم معاملات در همه ساعات بازار یکنواخت نیست. در برخی ساعات میزان فعالیت و حجم معاملات به‌شدت افزایش می‌یابد و در مقابل در برخی از اوقات شبانه روز حجم معاملات به حداقل خود می‌رسد. در ساعاتی که بازارهای اصلی هم زمان باهم مشغول به فعالیت هستند. بیشترین حجم معاملات انجام می‌شود. خصوصاً ساعت‌هایی که بازارهای اروپا و آمریکا هم زمان باهم باز هستند.

بنا بر آنچه گفته شد، بازار فارکس یک بازار ۲۴ ساعته است اما در مقابل، بازار سهام ساعات کاری محدودی دارد. به عنوان مثال بازار سهام نیویورک کار خود را از ساعت ۹:۳۰ صبح آغاز می‌کند و ساعت ۵ بعدازظهر به آن خاتمه می‌دهد. چنانچه بین ۵ تا ۹:۳۰ به هر دلیل تغییری در قیمت‌ها ایجاد شود، معامله گران ناچارند تا ساعت بازگشایی یعنی ۹:۳۰ صبح روز بعد منتظر بمانند تا بتوانند معاملات خود را انجام دهند.

به‌علاوه اگر فردی شغل تمام وقت داشته باشد و تنها بعد از ساعت کاری بتواند معامله انجام دهد بازار سهام، بازار مناسبی برای انجام معامله نیست. این شخص اساساً سفارش‌ها را بر اساس قیمت‌های قبلی و نه قیمت‌های فعلی بازار قرار می‌دهد. این عدم شفافیت انجام معامله را بسیار دشوار می‌سازد. در بازار فارکس اگر فرد بخواهد بعد از ساعت کاری معامله کند می‌تواند مطمئن باشد که همان نقدینگی و مابه‌التفاوت قیمت خرید و فروش را دریافت می‌کند که در ساعات کاری می‌تواند به دست آورد.

میزان بالای اعتبار اهرمی High Leverage

در بازار فارکس برای انجام معاملات از طریق کارگزار (Broker) نیازی نیست تا مشتری تمام سرمایه لازم برای انجام معامله مورد نظر را در اختیار داشته باشد بلکه بر اساس اعتباری که کارگزار در اختیار وی قرار می‌دهد تنها با پرداخت سهم کوچکی از حجم کلی معامله مورد نظر (معمولاً ۱ تا ۲ درصد) می‌تواند اقدام به انجام آن معامله نماید. به اعطای اعتبار از طرف کارگزار اصطلاحاً Leverage گفته می‌شود. از آنجایی که معمولاً میزان نوسانات نرخ یک ارز در طور روز به‌ندرت از یک یا دو سنت بیشتر می‌شود، اگر از این اعتبار در معاملات استفاده نگردد میزان سود (یا ضرر) در معاملات بسیار پایین خواهد بود و جذابیتی برای سرمایه گذاری در این بازار ایجاد نخواهد شد.

در بازار سهام مشتری باید تمام پول لازم برای انجام معامله مورد نظر خود را به صورت نقد پرداخت نماید اما در بازار فارکس برای انجام یک معامله، مشتری تنها یک تا دو درصد از کل سرمایه لازم برای انجام معامله را پرداخت می‌کند و مابقی اعتباری است که بروکر به وی اعطا می‌کند.

اعتباری (Leverage) که به‌طور معمول بروکرها به مشتریان خود ارائه می‌کنند برابر ۱:۱۰۰ (یک به صد) می‌باشد. این بدین معنی است که هر ۱۰۰۰ دلار از پول شما معادل صد هزار دلار خواهد بود.

فرض کنید که کل سرمایه شما ده هزار دلار آمریکا باشد و این پول را برای سرمایه گذاری در بازار سهام در نظر گرفته باشید. بنابراین بزرگ‌ترین معامله‌ای که می‌توانید انجام دهید از کل پول شما تجاوز نخواهد کرد. اما اگر با این مقدار پول در بازار فارکس فعالیت کنید می‌توانید تا صد برابر حجم سرمایه خود به معامله بپردازید. در واقع با سرمایه مزیت تجارت در بازارهای جهانی اولیه ده هزار دلاری خود، می‌توانید تا سقف یک میلیون دلار معامله کنید.

با این حال نباید از این نکته هم غافل ماند که این اعتبار اهرمی (Leverage) مانند یک شمشیر دو لبه عمل می‌کند و بدون مدیریت صحیح در این سیستم همان طور که ممکن است به سودهای کلان رسید احتمال ضررهای سنگین نیز وجود دارد. بنابراین نباید هیچ گاه تمام موجودی خود را برای انجام معامله در یک زمان استفاده نمایید.

امکان معامله هم در بازار صعودی و هم در بازار نزولی Two Way Market

در بازار سهام همواره یک معامله سودآور با خرید در قیمت پایین‌تر آغاز می‌شود و با فروش در قیمت بالاتر خاتمه می‌یابد. به بیان دیگر معامله گران تنها در زمانی که قیمت‌ها را به افزایش است می‌توانند در بازار امیدوار به کسب سود باشند و در زمانی که روند قیمت‌ها نزولی است تنها باید نظاره گر باشند تا مجدداً روند صعودی آغاز شود.

اما در بازار فارکس به دلیل اینکه ارزها به صورت جفت معامله می‌شوند (مانند EUR/USD) یک جفت ارز را می‌توان قبل از خرید به فروش ‌رساند. یعنی با خرید ارز طرف اول در واقع در همان لحظه اقدام به فروش ارز طرف دوم نموده‌اید. به‌طور مثال زمانی که نرخ جفت ارز EUR/USD (EUR ارز طرف اول و USD ارز طرف دوم است) به میزان ۵۰ واحد سقوط می‌کند بدین معنی است که یورو پنجاه واحد در مقابل دلار سقوط کرده و در مقابل، دلار نیز ۵۰ واحد در برابر یورو افزایش ارزش یافته است.

هزینه‌های پایین معامله Low Transaction Cost

در بازار سهام، معامله گران علاوه بر مابه‌التفاوت قیمت خرید و فروش معمولاً کمیسیون هم می‌پردازند در حالی که کارایی بازار الکترونیک هزینه‌ها را کم کرده این مکان به سرمایه گذاران داده است تا مستقیماً با بازار سازان معامله کنند که در این بین، هزینه‌های واسطه گری نیز حذف شده است. نقدینگی ۲۴ ساعته بازار ارز باعث می‌شود که معامله گران این بازار در تمام طول شبانه روز نرخ‌های رقابتی را دریافت کنند. حال آنکه معامله گران بازار سهام نسبت مزیت تجارت در بازارهای جهانی به ریسک‌های نقدینگی آسیب‌پذیرترند و عموماً مابه‌التفاوت بیشتری را مخصوصاً بعد از ساعات کاری بازار پرداخت می‌کنند. بازار آنلاین فارکس به دلیل هزینه‌های پایین، بهترین گزینه برای معامله گران کوتاه مدت است. اگر یک معامله گر در بازار سهام، روزانه ۳۰ معامله انجام دهد. و بابت هر معامله ۲۰ دلار کمیسیون بپردازد. باید روزانه ۶۰۰ دلار برای پرداخت کمیسیون هزینه کند. این مبلغ قابل توجه می‌تواند باعث کاهش سود و یا افزایش ضرر شود.

احتمال کم تغییر قیمت Limited Slippage

برخلاف بازارهای سهام، اکثر بازار سازان در بازار فارکس در زمان کوتاهی معامله درخواستی مشتری را بر اساس قیمت‌های ارائه شده انجام داده و تأیید آن را برای وی ارسال می‌نمایند. سیستم‌های قوی هرگز قبل از ارائه قیمت پیشنهادی خود، اندازه حجم معامله مورد نظر یا جهت خرید یا فروش ارز مورد نظر را از معامله گر درخواست نمی‌کنند. بازار سازان ناکارآمد ابتدا تعیین می‌کنند که سرمایه گذار فروشنده است و یا خریدار و سپس قیمت واقعی را پنهان می‌کند تا سود خودشان را در معامله افزایش دهند. بازار سهام عموماً به روشی عمل می‌کند که در آن معامله لزوماً باقیمت مورد نظر معامله گر انجام نمی‌شود بلکه معامله در نزدیک‌ترین قیمت ممکن انجام می‌شود. برای مثال فرض کنید که ارزش سهام شرکت مایکروسافت با نرخ ۵۲٫۵۰ در حال معامله می باشد. اگر فردی برای خرید در این نرخ سفارشی دهد تا زمانی که کارشناس دستور معامله وی را انجام دهد ممکن است قیمت به ۵۳٫۲۵ دلار برسد که در این شرایط عملاً مقداری ضرر به معامله گر تحمیل می‌شود و شفافیت قیمتی که توسط کارگزاران بازار ارز ارائه می‌شود. اطمینان می‌دهد که مزیت تجارت در بازارهای جهانی معامله گران همیشه یک قیمت مناسب و عادلانه را دریافت می‌کنند.

نقدینگی بالا High Liquidity

بازار معاملات ارز با میانگین حجم معاملات روزانه ۱٫۷ تریلیون دلار روان‌ترین بازار جهان است. این بدین معنی است که معامله گران می‌توانند به میل خود در هر شرایطی با حداقل ریسک یا وابستگی و بدون محدودیت زمانی (به غیر از روزهای شنبه و یکشنبه) وارد بازار یا از آن خارج شوند.

به بیان دیگر در بازار فارکس معاملات مشتریان در زمان بسیار کوتاهی انجام خواهد شد و مشتری هیچ‌گاه نگران انجام نشدن معامله درخواستی خود نخواهد بود، در حالی که در بازار سهام این امکان وجود دارد که برای خرید یا فروش سهمی، صف خرید یا فروش تشکیل شود و در نهایت مشتری نتواند سهم مورد نظر خود را در قیمت دلخواه خریده یا به فروش برساند.