انواع سرمایه و سرمایه گذاری

اما تضمین سرمایه و تضمین سود دو مقوله جدای از هم هستند .

یادداشت های آقای حسابدار و خانم بانکدار

در نوع 3 سرمایه گذاری که در این پست گفتم ، به سه منظور یا مدل سرمایه گذاری تلفیق (ادغام) رو انجام میدن :

سرمایه گذاری تلفیق عمودی - شرکتی میاد توی شرکتی که قطعات محصول خودش رو تولید میکنه سرمایه گذاری میکنه که اونو تحت کنترل خودش بگیره تا قطعات محصولش راحت تر آماده بشه و امکان اینکه قطعات بهش فروخته نشه رو کم میکنه چون روی شرکت تولید کننده قطعات کنترل کامل داره ، و میتونه بگه چه قطعاتی چه مقدار تولید بشه و به شرکت های دیگه فروخته نشه . بهش میگن سرمایه گذاری عمودی .

سرمایه گذاری تلفیق افقی - شرکتی میاد در شرکتی که مثلا جفتشون ماشین تولید میکنه و فقط اون شرکت ها در کشور وجود دارن سرمایه گذاری میکنه ، روش کنترل پیدا میکنه و به اصطلاح یکی میشن و شرایط انحصاری رو برای خودشون به وجود میارن تا پیشرفت کنن و سود و بیشتری به دست بیارن ، به این سرمایه گذاری میگن افقی .

سرمایه گذاری تلفیق نا همگون - یه سازمان یا شرکت میاد توی یک شرکتی که هیچ ربطی به فعالیت شرکت خودش نداره سرمایه گذاری میکنه مثلا یک شرکت قطعات چرخ گوشت سازی میاد سهام یک بانکی رو میخره ! اینا تو فعالیت هیچ ربطی به هم ندارن . که به این سرمایه گذاری میگن نا همگون .

انواع سرمایه گذاری در شرکت های سرمایه پذیر

امروز میخوام براتون در مورد سرمایه گذاری بنویسم . شرکتها یا سازمانهایی هستن که سهام شرکت های دیگه را می خرند یا به عبارت دیگه در شرکتهای دیگه سرمایه گذاری میکنند که سه نوع سرمایه گذاری داریم :

نوع 1 - سرمایه گذار کمتر از 20% در شرکت سرمایه پذیر سرمایه گذاری کرده است ، روش حسابداریی که در این نوع به کار می رود روش بهای تمام شده است . شرکت سرمایه گذار نفوذ قابل ملاحضه ای ندارد .

شرکتی که سرمایه گذاری میکند = سرمایه گذار ، شرکتی که سرمایه گذاری در آن انجام میشود = سرمایه پذیر نامیده میشود.

نوع 2 - سرمایه گذار بین 20% تا 50 % در شرکت سرمایه پذیر سرمایه گذاری کرده است ، روش حسابداریی که در این نوع به کار میرود روش ارزش ویژه است . شرکت سرمایه گذار نفوذ قابل ملاحضه دارد .

شرکتی که سرمایه گذاری میکند = شرکت اصلی ، شرکتی که سرمایه گذاری در آن انجام میشود = وابسته نامیده میشود .

نوع 3 - سرمایه گذار بیش از 50% در شرکت سرمایه پذیر سرمایه گذاری کرده است . روش حسابداریی که در این نوع به کار میرود روش تهیه صورتهای مالی تلفیقی است . شرکت سرمایه گذار بر شرکت سرمایه پذیر کنترل دارد .

شرکتی که سرمایه گذاری میکند =مادر/اصلی ، شرکتی که سرمایه گذاری در آن انجام میشود =تابعه / فرعی نامیده میشود.

یه نکته اینجا وجود داره این ِ که زمانی صورت های مالی تلفیقی درست میشه که شرکتی بیش از 50% در شرکتی دیگه سرمایه گذاری کرده باشه ، و در این صورته که اون شرکت کنترل کامل روی اون شرکت داره .

انواع سرمایه و سرمایه گذاری

• محمد یونسی
• آذر 06, 1397

سرمایه گذاری معمولا برای کسب سود و انتقاع در بازه های کوتاه مدت و میان مدت انجام می گیرد. مگر اینکه سرمایه گذاری در حوزه های بلند مدت مانند سرمایه گذاری های زیرساختی صورت گرفته باشد. بنابراین توافق بر سر منافع و عواید حاصل از سرمایه گذاری امر مهمی است اما پیش از آن باید به دو مقوله ریسک مشارکت و ریسک سرمایه گذاری توجه کنیم.

مشارکت و سرمایه گذاری

معمولا سرمایه گذاری ها در قالب حقوقی قرارددادی و برمبنای عقد مشارکت انجام می پذیرد که البته عناوین و اشکال مختلفی داشته دارند .

منطق مشارکت ایجاب میکند طرفین به نسبت آورده خود، از سود و زیان حاصل از مشارکت و سرمایه گذاری بهره مند شوند

کما اینکه ماده 575 قانون مدنی نیز به همین امر اشاره داشته :

« هریک ازشرکاءبه نسبت سهم خود درنفع وضرر سهیم می باشد . مگر اینکه برای یک یاچند نفرازآنها درمقابل عملی سهم زیادتری منظور شده باشد.»

همانطور که در این ماده قانونی آمده است هر یک از شرکا به نسبت سهم خود در نفع و ضرر سهیم هستند .

به طور مثال وقتی چند شریک برای شروع یک فعالیت تجاری سرمایه های خود را درکنار هم قرار می دهند،

به میزان آورده های خود در سود و زیاد فعالیت مشترک سهیم خواهد بود مانند آنچه که درشرکت های مسئولیت محدود رخ می دهد.

آورده های شرکا

اما گاهی آورده شرکا وجه نقد نیست بلکه به صورت آورده های غیر نقدی و یا حتی نامشهود است.

دارایی غیر نقدی هر آن مالی است که دارای ارزش اقتصادی بوده ولی به صورت وجه نقد نیست

اما قابل تقویم به وجه رایج مملکت است و دارایی نامشهود نیز به عنوان بخشاز دارایی های غیرنقدی ،شکل فیزیکی نداشته و معمولا به عنوان یک امتیاز و یا حق مطرح می شود مانند گواهی ثبت پتنت و یا دانش فنی .

ارزشگذاری دارایی های نامشهود کار آسانی نیست بنابراین در این مواقع توافق طرفین بسیار می تواند راهگشا باشد

برای مثال پیمانکار ساختمانی را تصور نمایید در یک قرارداد مشارکت در ساخت، علاوه بر سرمایه نقدی ، برای ساخت یک آپارتمان ، دانش و تجربه خود را نیز بکار می گیرد

و کارفرما به عنوان شریک دیگر، زمین خود را که آورده غیر نقدی است به عنوان آورده در اختیار می گذارد .

یا حتی در تولید یک محصول نرم افزاری و راه اندازی استارتاپ به همین منوال است.

یک شریک دانش فنی را در اختیار می گذارید و شریک دیگر سرمایه نقدی و اداره امور اجرائی را ،

بنابراین این دو شریک می بایست براساس میزان ارزش آورده های خود به تخصیص سهام برمبنای توافق خود عمل نمایند.

در این مشارکت ارزش زمین کارفرما و آورده نقدی پیمانکار مشخص است اما ارزش تجربه و تخصص و حتی زمان کافرما در ساختمانی که بر روی زمین بنا میکند،مشخص نیست

و ارزشگذاری دقیق این نوع آورده بسیار دشوار است بنابراین براساس معیار های عرفی بین دو شریک توافق و تراضی صورت می گیرد.

البته اختصاص سهام بیشتر به شریکی که علاوه بر آورده نقدی و غیر نقدی ، تعهد به انجام عملی می دهد ،از نظر قانون منعی ندارد

و اتفاقا در ادامه ماده فوق الذکر آمده است که شریکی ممکن است در مقابل عملی سهم بیشتری داشته باشد.

بنابراین در یک قرارداد مشارکت و سرمایه گذاری می توان معیار و ملاکی برای ارزش آورده طرفین ( چه نقدی و چه غیر نقدی ) قرار داد

و بر مبنای همین توافق سهام هر یک از طرفین را تعیین نمود

حتی اگر آورده یک طرف سرمایه و آورده دیگر کار وعمل وی باشد، منع قانونی برای آغاز یک مشارکت وجود ندارد .

ریسک های ناشی از مشارکت و سرمایه گذاری

مساله مهمی که در هر مشارکتی ریسک ممکن است رخ دهد ریسک های اجرایی و ریسک بازار است .

یعنی در یک قرارداد مشارکت و سرمایه گذاری همواره دو ریسک وجود دارد یک ریسک ناشی از عملکرد شرکا و ریسک دیگر ناشی از واکنش بازار است .

ریسک اجرایی

ریسک اجرا می تواند ناشی از عوامل متفاوتی باشد از یک از اصلی ترین عوامل آن در کسب و کار های نوپا و استارتاپ ها ناشی از عملکرد شرکا و بنیانگذاران کسب و کار است.

برای نمونه در خصوص مثال قبلی ممکن است پیمانکار در ساخت آپارتمان ها تاخیر نماید و یا اینکه اصلا تعهدات خود را عملی ننماید

یا یکی از بنیان گذاران استارتاپ بدون دلیل دست به ترک کار بزند.

در این صورت قطعا ادامه روند مشارکت عملا دچار مشکل شده است.

برای جلوگیری ازین مشکلات باید ریسک مشارکت را با انعقاد قرارداد های مشارکت و سهامداری روشن و شفاف

همراه با پنالتی های و ضمانت اجرا های مناسب به حداقل رساند تا اشخاص به راحتی قادر به تخطی از تعهدات قراردادی نباشد.

و یا اگر تخطی نمودند ابزارهای فشار و یا خروج برای شریک دیگر فراهم باشد و ازین طریق ریسک مشارکت را کاهش دهد.

در قرارداد های سرمایه گذاری خطر پذیر نیز توافق نامه سهامداری میان شرکا منعقد می شود

و از طریق پیش بینی شروطی مانند وستینگ سهم ، آنتی دایلوشن anti-dilution ، لیکوئیدیشن liquidation preference و غیره از ریسک مشارکت می کاهند.

ریسک بازار

گاه ممکن است علیرغم عملکرد مناسب شرکا و یا انواع سرمایه و سرمایه گذاری تیم، به دلایل محتلف خارج از تیم و یا شرکا مانند

نوسانات بازار و مشکلات اقتصادی و یا حتی عدم اسقبال بازار ، سود مدنظر از مشارکت حاصل نشود

همان پیمانکاری یک میلیارد صرف ساخت آپارتمان ها کرده و بیش از یک سال وقت خود را صرف ساخت و ساز نموده است

در انتهای کار دو واحد صد متری از ده واحد نصیبش شده است .

حال اگر به دلیل رکود اقتصادی نتواند واحد های خود را به قیمت مناسبی به فروش رساند

و یا حتی حداقل سود ممکن را بدست نیاورد در واقع از این مشارکت ضرر نموده و این ریسک بازار است .

این مساله درواقع ریسک سرمایه گذاری است که ناشی از عوامل مختلفی است که لزوما در اختیار شرکا نمی باشد.

حتی در یک قرارداد سرمایه گذاری خطر پذیر که برای ایجاد و راه اندازی یک کسب و کار در حوزه تجارت الکترونیکی و فروشگاه اینترنتی منعقد شده است

ممکن است شریک کارآفرین به تعهدات خود به خوبی عمل نماید

اما بدلیل مسائل ارزی و یا تحریم و یا عدم سنجش درست از بازار، کسب و کار به اهداف مالی مدنظر دست نیابد.

پیش بینی دو مفهوم ریسک اجرایی و ریسک بازار بسیار حائز اهمیت است

و البته ممکن است در صنایع و حرفه های مختلف این دو مفهوم تعاریف و یا عناوین مختلف و یا حتی دامنه وسیع تری داشته باشند.

برای برخی از مشارکت ها که تاثیر بسیاری در اقتصاد کشور داشته ،

قانون گذار با وضع برخی قوانین و سیاست ها سعی در کاهش ریسک مشارکت نموده است

مانند قانون تجارت در خصوص شرکت های تجاری ، قانون پپش فروش آپارتمان ها در خصوص مشارکت های ساخت و ساز ،

قانون بورس اوراق بهاردار در خصوص نهاد های مالی ، قانون بانکداری بدون ربا در خصوص بانکداری و غیره .

اما همچنان بسیاری از مسائل از دید قانون غافل مانده است که نیازمند بررسی و پیش بنی طرفین یک مشارکت و کنترل آن در شرایط قراردادی است .

نتیجه گیری

در شرایطی که علت شکل گیری بسیاری از مشارکت ها اعتماد و یا دوستی است

و معیار دقیقی برای اعتبار سنجی و التزام افراد وجود ندارد

نباید انتظار داشت با یک قرارداد تمام ریسک ها را می توان پوشش داد

اما قطعا با یک قرارداد مناسب می توان خسارت های ناشی از ریسک های اجرائی را به حداقل رساند.

از ریسک مشارکت که بگذریم مساله ریسک بازار همچنان چالش بزرگ اقتصاد ماست .

از طرفی بدلیل نوسانات اقتصادی ، تحریم ، تورم و رکود و غیره آینده سرمایه گذاری ها چندان روشن نیست.

از همین رو ، تضمین سود آوری و یا حداقل تضمین اصل سرمایه که خواسته برخی از سرمایه گذاران ایرانی است، مساله ایی که چندان با روح سرمایه گذاری همخوانی ندارد

اما به هرجهت برای تامین نقدینگی مورد نیاز بخش های مختلف اقتصاد جذب منابع نقدی حیاتی است

و از همین رو بسیاری از نهاد، موسسات و بنگاه های سرمایه پذیر ناچار به پذیرش چنین شرایطی هستند .

اما تضمین سرمایه و تضمین سود دو مقوله جدای از هم هستند .

ممکن است در مشارکتی نه تنها سوداوری رخ ندهد بلکه تمام سرمایه ها از بین برود و حتی موجب ورود ضرر و زیان گردد.

تکلیف سرمایه گذار در این موقع چیست؟

از آنجا که قانون به تصریح بیان داشته شرکا به نسبت سهم در سود و زیان سهیم هستند باید گفت

که در صورت بروز ضرر نه تنها سرمایه گذار نمی تواند اصل سرمایه خود را از سایر شرکا مطالبه نماید بلکه حتی متعهد به جبران ضرر به اشخاص ثالث در ازا سهم خود می باشد

مگر آنکه ضرر حاصله به سبب اقدام شریک و یا شرکایی باشد که اداره اموال و مدیریت شرکت را برعهده داشته و در انجام امور قصور ( تعهدی و تفریط) کرده باشند،

که دراین صورت در مقابل سایر شرکا ضامن میباشند .

ماده 558 قانون مدنی بیان می دارد:

اگرشرط شودکه مضارب ضامن سرمایه خواهدبود و یاخسارات حاصله ازتجارت متوجه مالک نخواهدشد عقد باطل است مگراینکه بطورلزوم شرط شده باشدکه مضارب ازمال خود به مقدارخسارت یا تلف مجانا به مالک تملیک کند.

اگرچه این ماده در خصوص عقد مضاربه است اما راهکاری برای تضمین سرمایه و یا ضرر های حاصله از مشارکت ارائه داده و آن التزام و تعهد به پرداخت سرمایه و ضررهای وارده به مالک سرمایه و یا سرمایه گذار است

یعنی به جای نهاد ضمانت قانون گذار تعهد به پرداخت را پیشنهاد می دهد

در واقع قانون امر میکند که نمیتوان شخصی را که عامل و شریک شماست را راسا ضامن اصل سرمایه و خسارات نمود

زیرا با اساس مضاربه و مشارکت در تناقض است اما تعهد به جبران خسارت و یا پرداخت سرمایه از اموال شخصی با شرایط مورد توافق طرفین که خود نیز می تواند

موضوع عقد دیگری باشد و یا ضمن عقد مشارکت و یا مضاربه آید قابل پذیرش است.

جبران خارت در قرارداد مشارکت

در نظام بانکداری ایران برای اعطا تسهیلات و وام های بانکی نیز برای تضمین اصل تسهیلات و سود متعلفه و پرهیز از ربا بجای عقد قرض الحسنه اقدام به انعقاد قرارداد های مرابحه ایی و مشارکتی از نوع مشارکت مدنی و جعاله می نمایند .

بطور مثال برای وام مسکن بانک ممکن است در قالب عقد اجاره به شرط تملیک به شما تسهیلات بدهد و یا برای وام تعمیرات در قالب عقد جعاله و برای خرید خودرو در قالب عقود مرابحه ایی و فروش اقساطی اقدام نماید.

اما در قرارداد سرمایه گذاری خطر پذیر مساله پیچیده تر از این است که بتوان در قالب عقود معین اقدام به انعقاد قرارداد نمود

و باید از طریق پیش بینی شروط و تعهدات متعدد هم ریسک مشارکت و ریسک سرمایه گذاری را کاهش داد.

البته در قرارداد سرمایه گذاری خطر پذیر به دلیل ماهیت آن که مشارکت در راه اندازی کسب و کار است در نهایت پیش بینی سود و در آمد ناشی از فعالیت قابل تصور است .

بنابراین معمولا بجای تضمین سرمایه تعهد به جبران سرمایه از عواید ناشی از کسب و کار را پیش بینی می نمایند و از ین جهت بحث ربا مطرح نیست.

در نهایت باید پذیرفت تا اصلاح قوانین و مقررات و پیش بینی نهادی جدید همچون سرمایه گذاری خطر پذیر

و تبین اصول و ضوابط آن همچنان قرارداد های پیچیده حقوقی راهکار موجود در این عرصه است.

اقسام سرمایه گذاری در بازار بورس

سرمایه گذاری در بورس یکی از روش های سودآوری می باشد. اما پیش از ورود به بورس لازم است که در این زمینه اطلاعات لازم را به دست آورید تا بتوانید در این مسیر موفق باشید. پیش از انجام هر کاری، اگر اطلاعات لازم در آن زمینه را داشته باشید، بسیار موفق تر عمل خواهید کرد. و حتی درصد شکست روبه صفر می رود.

روش های زیادی برای سرمایه گذاری وجود دارد. اما سرمایه گذاری در بورس، به دلیل مزایایی که دارد روش خوبی خواهد بود. از جمله مزایای سرمایه گذاری در بورس، این است که شما با هر میزان دارایی می توانید سرمایه گذاری کنید. هم چنین ارزش دارایی در برابر تورم حفظ شده و نقدشوندگی بالایی وجود دارد. و می توان از روش های متنوع برای سرمایه گذاری استفاده کرد. دو روش سرمایه گذاری در بورس وجود دارد که هر کدام از این روش ها، ویژگی های خاص خود را دارد. و هر فرد با توجه به اهداف و میزان ریسک پذیری و دانشی که دارد، می تواند روش مناسب را انتخاب نماید.

1) سرمایه گذاری مستقیم

2) سرمایه گذاری غیر مستقیم

سرمایه گذاری غیرمستقیم

این روش بیشتر برای آن دسته از افرادی مناسب است که برای مدیریت دارایی خود، دانش و اطلاعات لازم و کافی را ندارند؛ اما تمایل دارند که از این بازار پول به دست آورند. دو روش اصلی برای سرمایه گذاری غیر مستقیم وجود دارد. صندوق سرمایه گذاری و استفاده از خدمات سبد گردانی .

هر کدام از این روش ها ویژگی های خاصی دارند، که برای گروه خاصی از افراد مناسب است.صندوق سرمایه گذاری با توجه به نوع دارایی به چند دسته تقسیم می شوند. که صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی مهم ترین شان هستند.

صندوق درآمد ثابت

در این صندوق، حداقل بازدهی مشخصی وجود دارد. کم ریسک ترین گزینه برای سرمایه گذاری در بورس است. این صندوق می تواند گزینه خوبی برای سرمایه گذاران کم ریسک باشد. چرا که دارایی این صندوق ها در انواع اوراق درآمد ثابتی بوده انواع سرمایه و سرمایه گذاری است. محاسبه سود در این روش روز شمار بوده و بازدهی بالایی دارد. و همین عامل باعث شده تا این روش گزینه خوبی برای سرمایه گذاران باشد.

صندوق سهامی

با توجه به این که صندوق سهامی یکی از روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم است، برای سرمایه گذاری، دانش و فرصت سرمایه گذاری لازم نیست. صندوق سهامی برای افرادی مناسب است که می خواهند سود بالاتری را از شاخص بورس به دست آورند و به علاوه قدرت ریسک پذیری بالایی هم دارند. دارایی های این صندوق از سهام شرکت بورسی و فرابورسی است که توسز تحلیل گران باتجربه مدیریت می شود.

سبد گردانی

یکی دیگر از روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم، سبد گردانی است. شرکت های دارای مجوز از سمت سازمان بورس و اوراق بهادار ، سبد اختصاصی از انواع دارایی تشکیل می دهند. این سبد ها بر اساس میزان ریسک پذیری سرمایه گذاران تشکیل شده است. سرمایه گذار می تواند در این روش عملکرد سبدگردان ها نظارت کند و هم چنین اظهار نظر نماید.

برای یادگیری بازار اختیار معامله در بورس ایران بصورت ویدئو و به زبان ساده وارد صفحه دوره جامع ناگفته های بازار اختیار معامله شوید و حرفه ای آموزش ببینید.

سرمایه گذاری مستقیم در بورس

سرمایه گذاری در بورس مزایایی داشت که در ابتدا آن را بیان کردیم. این مزایا هم برای روش سرمایه گذاری مستقیم و هم سرمایه گذاری غیر مستقیم، مشترک است. در این روش سرمایه گذاران ترجیح می دهند که برای کسب سود بیشتر، مدیریت دارایی ها به عهده ی خودشان باشد. در این روش باید یک شرکت کارگزاری با عملکرد مناسب انتخاب شود و سپس سرمایه گذار یک کد بورسی دریافت کند. لازم به ذکر است که این روش بیشترین میزان ریسک را دارد و اگر عملکرد خوبی داشته باشید، بازدهی و کسب سود هم بالا خواهد بود.

اگر روش انتخابی شما برای سرمایه گذاری در بورس به صورت مستقیم است، لازم است که نکات زیر را رعایت کنید:

• اطلاعات و دانش کافی داشته باشید و از افراد با تجربه مشاوره کسب کنید.
• برای شروع، با مبالغ زیاد سرمایه گذاری نکنید.
• بهترین کارگزاری بورس را انتخاب کنید
• کد بورسی دریافت کنید

گروه بی نظیر

مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه تحلیلگر بازار مالی فارکس تحلیلگر ارشد سایت یار سرمایه برگزاری بیش از صد دوره آموزشی تحلیل بورس و فارکس عضو تیم icf_market تنها ارائه دهنده سبک ولوم تریدینگ به زبان فارسی در دنیا

بررسی نقش انواع سرمایه گذاران در شکل گیری حباب رفتاری در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از یک مدل خودرگرسیو برداری

3 کارشناسی ارشد مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

چکیده

مدلهای حباب رفتاری به طور کلی فرض می کنند که سرمایه گذاران حقیقی به عنوان افرادی غیر مطلع و غیر عقلائی، دنباله رو روند بوده و موجب تشکیل حباب می گردند و این در حالی است که سرمایه گذاران حقوقی به عنوان مطلعین، با اتخاذ استراتژی معکوس رفتاری خلاف روند در پیش می گیرند. به منظور آزمون فرض مذکور، در پژوهش حاضر الگوهای رفتاری دو گروه سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی 202 شرکت غیر مالی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1391 تا 1394 با استفاده از یک مدل خودرگرسیون برداری به صورت روزانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله موید فرض مذکور بوده و نشان داد که سرمایه گذاران حقیقی عامل ایجاد حباب می باشند و سرمایه گذاران حقوقی استراتژی معکوس را در پیش می گیرند. این در حالی است که بررسی معاملات در دوران رونق و رکود بورس تهران نشان دهنده ثبات الگوی رفتاری هر دو گروه است، به گونه ای که سرمایه گذاران حقیقی عمدتا زمینه ساز تشکیل حباب در سهام شرکتهای با اندازه کوچک می باشند.

کلیدواژه‌ها

مراجع

* اسلامی بیدگلی، غلامرضا و شهریاری، سارا (1386) ." بررسی و آزمون رفتار توده وار سرمایه گذاران با استفاده از انحرافات بازده کل بازار در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1380 تا 1384 ". فصلنامه بررسی های حسابداری و حسابرسی ، شماره 49: 25-44.

* بدری، احمد و عزآبادی ، بهاره (1394) ."بررسی رفتار معاملاتی و عملکرد معاملاتی انواع سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران ". نشریه تحقیقات مالی ،دوره 17: 21-38.

* بیابانی، کاظم، خزایی، سعید و افشاریان، امیرحسین (1395) ."آزمون وجود حباب و رفتار انفجاری در بازار سهام ایران ". نشریه دانش مالی تحلیل اوراق بهادار ، شماره 25 : 111-125.

* رهنمای رودپشتی،فریدون،معدنچی،مهدی و بابالویان،شهرام(1391)."بررسی کارایی اطلاعاتی و حباب عقلائی قیمت بورس اوراق بهادار تهران و زیربخشهای آن با استفاده از آزمون نسبت واریانس و آزمون پایایی قیمت سود" نشریه دانش مالی تحلیل اوراق بهادار ، شماره 14:59-75.

* سعیدی، علی و فرهانیان،محمد (1390). "رفتار توده وار سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران". فصلنامه بورس اوراق بهادار؛ سال چهارم، شماره 16 : 175-198 .

* شریعت پناهی ، مجید و روغنیان، هانیه (1390) ."مدلی برای شناسایی حباب سفته بازانه در بورس اوراق بهادار تهران ". نشریه دانش مالی تحلیل اوراق بهادار ، شماره 11 : 145-161.

* صالح آبادی، علی و دلیریان، هادی (1389). "بررسی حباب قیمتی در بورس اوراق بهادار تهران". فصلنامه بورس اوراق بهادار، شماره 9: 61-75.

* صمدی، سعید، واعظ برزانی، محمد و قاسمی، محمدرضا (1389). "تحلیل رفتاری شکل گیری حباب قیمت در بازار سرمایه" . پژوهشنامه اقتصادی، شماره 4 : 273-297.

* عباسیان، عزت‌اله و فرزانگان، الهام(1390)."رفتار معامله گران اختلال زا و حباب در بورس اوراق بهادار تهران".تحقیقات اقتصادی ، دوره 46 ، شماره 3 : 133-153.

* علی پور، سیاوش (1386). " بررسی وجود حبابهای قیمتی عقلائی در بورس اوراق بهادار تهران" .پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی ، دانشگاه مازندران.

* میرشمسی ، آرش (1378) ."حبابهای عقلائی در بورس اوراق بهادار تهران" .پایان نامه دوره کارشناسی ارشد – دانشگاه شهید بهشتی

* Bange,M.(2000),”Do the Portfolios of Small Investors Reflect Positive Feedback Trading?”,Journal of Financial and Quantitative Analysis,35:239-255.

* Boyer, B., & L. Zheng) 2009(, "Investor Flows and Stock Market Returns" , Journal of Empirical Finance ,16, 1: 87-100.

* Bradford,D, Shleifer,A, Summers,L & Waldmann,R (1990),” Noise Trader Risk in Financial Markets”, Journal of Political Economy,98, 4:pp 703-738.

* Choi,J , Levy,H & Yoo,S(2015),” Are Individual or Institutional Investors the Agents of Bubbles?”, Journal of International Money and Finance, Accepted Manuscript.

* Goetzmann, W. N., & M. Massa (2002),” Daily Momentum and Contrarian Behavior of Index Fund Investors”, Journal of Financial and Quantitative Analysis ,37: 375-389.

* Griffin, J.M., Harris, J.H.& Topaloglu, S.(2003),” The Dynamics of Institutional and Individual Trading”, Journal of Finance, 58: 2285-2320.

* Griffin, J. M., J. H. Harris, T. Shu, & S. Topaloglu (2011), “Who Drove and Burst the Tech Bubble?”, Journal of Finance, 66, 4: 1251-1290.

* Grinblatt ,M. & Keloharju , M.(2000),”The Investment Behavior and Performance of Various Investor Types: A study of Finland's unique data set”, Journal of Financial Economics , 55: 43-67.

* Kaniel, R., G. Saar, & S. Titman)2008(, "Individual Investor Trading and Stock Returns", The Journal of Finance, 63: 273–310.

* Kumar, A (2009), “Dynamic Style Preferences of Individual Investors and Stock Returns”, Journal of Financial and Quantitative Analysis ,44: 607-640.

* Lakonishok, J,Shleifer, & R. W. Vishny(1992), “The impact of institutional trading on stock prices”, Journal of Financial economics, 32: 23-43.

* Mcqueen, G,Torley,S(1994), “Bubbles,Stok Returns,and Duration Dependence”, journal of Finncial and Quantitivf Analysis, 29: 379-401.

* Nofsinger, J.R. & Sias, R.W.(1999),” Herding and Feedback Trading by Institutional and Individual Investors”, Journal of Finance, 54: 2263-2295.

* Phansatan,S, Powell, J, Tanthanongsakkun, S & Treepongkaruna ,S(2012)”Investor Type Trading Behavior and Trade Performance:Evidence from the Thai stock market”, Paciffic Basin finance Journal ,20: 1-23.

انواع-سرمایه گذاران

در کدام سطح از سرمایه گذاری قراردارید ؟ پاسخ می تواند به معنای تفاوت بین ثروتمند یا فقیر بودن باشد. امروز ، بسیاری انواع سرمایه و سرمایه گذاری از مردم نگران وضعیت اقتصادی هستند … و به درستی چنین است
اززمان بحران (کووید -۱۹) بیش از ۴۰ میلیون نفرمطالبات بیکاری درخواست کرده اند
برطبق گزارش سی ان ان، در حدود ۲۵ درصد این میزان از نیروی کار مردم آمریکا هستند،

بازار سهام بطور چشمگیری دستخوش تغییرات شده است و فقط در یکماه و نیم اوایل این بحران ۳۷ درصد سقوط کرده است

و برخی از اقتصادانان پیش بینی میکنند که در سه ماهه سوم ، تولید ناخالص داخلی ، تقریبا ۳۰ درصد کاهش می یابد با توجه به این همه بلا تکلیفی بسیاری از سرمایه گذاران می ترسند و گیج شده اند که آیا باید در حاشیه بنشینند؟

آیا آنها میتوانند بفروشند و سود کنند ،آیا آنها باید بیشتر بخرند؟چه زمانی قیمت ها پایین می آید؟ وچه زمانی قیمت ها بالا می رود؟

من نمیتوانم در مورد این سوال پاسخی به شما دهم که در چه زمانی و چه مکانی سرمایه گذاری کنید،اما یک چیزرا میتوانم برای شما بگویم،سطح دانش سرمایه گذاری شما میتواند تعیین کند که چگونه این بحران را میگذرانید،اگر یک سرمایه گذار سطح پایین هستید به این معنی است که ضریب هوشی اقتصادی پایینی دارید اگر دقیق نباشید واقعا میتوانید همه سرمایه خود را از دست بدهید

اگر شما یک سرمایه گذار سطح بالا هستید به این معنی است که ضریب هوشی بالایی دارید این ممکن است که بزرگترین فرصت زندگی شما باشد

درک سطوح مختلف سرمایه گذاری

اگر شما یک سرمایه گذار واقعی باشید فرقی نمی کند که بازارها رو به افزایش باشد یا رو به کاهش ،یک سرمایه گذار واقعی در هر شرایط بازار به خوبی عمل میکند،به عبارت دیگر ،موفقیت شما به بازار بستگی ندارد بلکه به شما بستگی دارد

موفقیت یا عدم موفقیت ، ثروت یا فقر تنها به این بستگی دارد که سرمایه گذار باهوش باشد ، یعنی اینکه شما در چه سطح سرمایه گذاری هستید

یک سرمایه گذار باهوش میلیون ها دلاردر بازار سهام بدست می آورد و یک آماتور میلیون ها دلار از دست میدهد

بنابر این شما سرمایه گذار در چه سطحی هستید؟در زیر، پنج سطح از سرمایه گذاران را ذکر کرده ام

سرمایه گذاران سطح ۱ : مبتدیان

اگر چیزی در ستون دارایی های شما وجود نداشته باشد و درآمدی از سرمایه گذاری های شما حاصل نمی شود و بدهی های زیادی نیز داشته باشید ،پس شما باید از سطح زیر صفر شروع کنید

اگر شما به شدت بدهی بد دارید بهترین سرمایه گذاری شما در حال حاضر این است که از بدهی های بد خارج شوید

” آموختن از اشتباهاتم و پذیرفتن مسئولیت اشتباهاتم بهترین آموزشی بود انواع سرمایه و سرمایه گذاری که میتوانستم آرزو داشته باشم که آن را درخواست کنم

هیچ نگرانی وجود ندارد که در بدهی های بد فرو رفته باشید ، مگر اینکه کاری انجام ندهید، بعد از اینکه اولین ،شغل خود را از دست دادم ، تقریباً در حدود یک میلیون دلار بدهی داشتم، تقریباً در حدود پنج سال طول کشید تا بدهی خود را به زیر صفر رساندم

آموختن از اشتباهاتم و پذیرفتن مسئولیت اشتباهاتم بهترین آموزشی بود که میتوانستم آرزو داشته باشم که آن را درخواست کنم

اگر از اشتباهاتم یاد نگرفته بودم امروزدر جایی نبودم که باید باشم

در این سطح ، احتمالاً شما نیز دانش کمی در مورد پول و سرمایه گذاری دارید. یکی دیگر از سرمایه گذاری های بزرگ در این سطح این است که به سادگی شروع به سرمایه گذاری در آموزش مالی خود کنید. یعنی کتاب بخوانید ، در کنفرانس ها شرکت کنید ، مقاله های آموزش مالی را بخوانید و به دنبال مربیان و رهبران واقعی باشید

سرمایه گذاران سطح ۲: پس انداز کنندگان

به اکثریت مردم آموزش داده شده که ایجاد مسئولیت مالی به معنی پس انداز کردن است.اگر شما یک پس انداز کننده هستید ،شما در سطح ۲ سرمایه گذاران هستید.به عنوان یک پس اندازکننده ، شما باید بسیار مراقب باشید ، به خصوص اگر در یک بانک یا برنامه بازنشستگی پول خود را پس انداز می کنید.به طور کلی ، پس اندازکنندگان بازندگان هستند

پس انداز کردن اغلب استراتژی افرادی است که نمی خواهند چیزی یاد بگیرند.برای افزایش هوش مالی نباید صرفه جویی کرد،برای صرفه جویی در پولتان میتوانید یک میمون را آموزش دهید

خطر پس انداز کردن این است که شما کم یاد می گیرید و اگر پس انداز شما یا با سقوط بازار یا با کاهش ارزش پول از بین برود به خط پایان میرسید بدون پول و بدون آموزش

دلار ایالت متحده از سال ۱۹۷۱تا کنون ۸۴٪ ارزش خود را از دست داده است

به یاد داشته باشید که دلار ایالت متحده از سال ۱۹۷۱ تاکنون ۸۴٪ ارزش خود را از داده است وطولی نخواهد کشید که بقیه ارزش خود را از دست بدهد.در حالی که پس انداز کنندگان در بعضی اوقات از پول خود بهره مند میشوند ،متاسفانه نرخ بهره خود به ندرت از نرخ تورم پیروی می کند ودر انتها این یک بازی باخت است

اگر شما یک پس انداز کننده هستید ،پیشنهاد میکنم چند دوره در زمینه سرمایه گذاری بروی املاک و مستغلات و سهام و ببنید که به آن علاقه مند خواهید شد، اگر علاقه مند به یادگیری چیزی نیستید بهنر است پس انداز کنید….و سپس دعا کنید

بیاد داشته باشید که بازار اوراق قرضه بزرگترین بازار در جهان میباشد ساده است زیرا بیشتر مردم و کسب و کارها پس اندازکننده گان هستند نه سرمایه گذار.این ممکن است برای پس اندازکنندگان عجیب به نظر برسد ، اما بازار اوراق قرضه و بانک ها به وام گیرندگان احتیاج دارند

سرمایه گذاران سطح ۳: آماتور ها

این سطح مشابه سطح ۲ میباشد،به جز این که افراد دراین سطح در ابزارهای ریسک پذیر مانند سهام ، اوراق قرضه ، صندوق های متقابل ، بیمه و وجوه مبادله ای سرمایه گذاری می کند.این بهنرین سرمایه گذاری آماتور ها ست

یک فرد در سطح ۳ سرمایه گذاری می فهمد که باید سرمایه گذاری کند ، اما واقعاً نمی داند کجا یا چگونه سرمایه گذاری کند.بنابراین ، آنها پیش فرض آنچه در مقابل آنها آسان و مناسب است پیش بینی می کنند: ۴۰۱(کا) و سرمایه گذاری آسان مانند صندوق های متقابل.اغلب آنها یک مشاور مالی نیز دارند که فقط یک فروشنده شرکت های مالی است

ریسک در سطح ۳ سرمایه گذاری این است که ، اگر اقتصاد خراب شود ، سرمایه گذار همه چیزش را از دست می دهد – و هیچ چیزی نمی آموزد.چرا؟ زیرا تقریباً همه چیز یک سرمایه گذار در یک کلاس دارایی قرار داشته است – دارایی های کاغذی ، بازار سهام.آنها واقعاً متنوع نیستند. و از آنجا که مشاوران برای آنها تصمیم گیری می کنند ، آنها نمی فهمند که چه اشتباهی رخ داده است و چرا

اگر حاضر هستید از سطح ۳ خارج شوید ، بروی آموزش مالی خود سرمایه گذاری کنید و شروع به کنترل پول خود نمایید.هنگامی که آماده شدید ، برای سرمایه گذاری های خود تصمیم بگیرید تا اینکه به یک مشاور اجازه دهید برای شما تصمیم بگیرد،پس از آن سطح ۴ سطح خوبی برای شما خواهد بود

سرمایه گذاران سطح ۴: حرفه ای ها

تعداد بسیار کمی از مردم پول خود را بروی یادگیری و مدیریت پولشان سرمایه گذاری می کنند.اگر شما به این نقطه رسیده اید ،شما تبدیل به یک سرمایه گذار حرفه ای شده اید.کلید موفقیت در سطح ۴ یادگیری مادام العمر،معلمان عالی ورهبران بزرگ و دوستان همفکر است