نقدینگی چیست؟

صرافی استخر نقدینگی

استخر نقدینگی چیست و چه کاربردهایی دارد؟

عبور از معاملات سنتی به معاملات آنلاین به‌ ­­وسیله ارزهای دیجیتال با گذر زمان رخ داده است. دنیای کریپتوکارنسی‌ها روزبه‌روز با تکنولوژی‌ها و پیشرفت‌های جدیدی روبه‌رو می‌­شود. در این مقاله قصد داریم به یکی از تکنولوژی‌های نوپای این عرصه یعنی استخر نقدینگی بپردازیم. ما می‌­خواهیم بدانیم استخر نقدینگی چیست و انواع استخر نقدینگی کدام است و در کل چه کاربردی دارد؟ اگر به دنبال اخبار بازار سرمایه و ارزهای دیجیتال هستید، حتما همراه ما باشید.

انواع صرافی غیرمتمرکز

قبل از تعریف استخر نقدینگی یا استخر لیکوئیدیتی باید ابتدا بگوییم همان‌طور که می­‌دانید 2 نوع صرافی یا اکسچنج غیرمتمرکز (DEX) در بازار رمز ارزها وجود دارد، که عبارت‌اند از:

1. صرافی‌های همتابه همتا و مبتنی بر دفتر معاملات:

در این نوع صرافی‌ها به سبک و شیوه سنتی عمل می­‌شود، و صرافی‌ها واسطه بین خریدار و فروشنده در انجام معاملات هستند، و به عبارتی P2P هستند.

در این نوع صرافی‌ها خریدار و فروشنده ارز در تلاش هستند تا در بهترین نقدینگی چیست؟ و پرسودترین قیمت به انجام معامله بپردازند، فروشنده به دنبال فروش در بالاترین قیمت و خریدار نیز در پی خرید در کمترین قیمت بازاری است، این ترجیح فروشندگان و خریداران تا جایی ادامه پیدا می­‌کند که در یک نقطه خاص به توافق قیمتی برسند، و معامله صورت گیرد، و گفتنی است که این نوع معامله از طریق دفتر معاملات و یا Order Book صورت می‌­پذیرد.

نکته: قابل ذکر است که این نوع صرافی مناسب و ویژه زمانی است که نقدینگی زیاد است.

2. صرافی استخر نقدینگی:

در این صرافی‌ها، واسطه‌ای برای انجام معاملات و سفارش‌ها وجود ندارد، و کلیه معاملات بر روی قراردادهای هوشمند و یا Defi قفل شده است و توسط استخرهای نقدینگی صورت می­‌گیرد، که در ازای قراردادن توکن در استخرهای نقدینگی امکان دریافت سود و کارمزد وجود دارد. شاید این سوال برایتان پیش آید، وقتی که واسطه‌ای وجود نداشته باشد، چگونه امنیت معاملات تامین می­‌شود؟

در جواب باید گفت که قراردادهای هوشمند تضمین‌کننده امنیت و دریافت سود و کارمزد هستند.

نکته: زمانی که میزان و حجم دارایی‌ها کم باشد، استفاده از استخر نقدینگی گزینه مناسبی است.

صرافی استخر نقدینگی

استخر نقدینگی یا همان (Liquidity Pool) چیست؟

اما در حقیقت استخر چیست؟ آیا مکان فیزیکی است یا مجازی؟! باید گفت منظور از استخر نقدینگی یک فضای غیرفیزیکی و نقدینگی چیست؟ مجازی در بستر اینترنت است که کاربران به طور آزادانه می‌­توانند در این استخر سهم و مشارکت داشته باشند و به کسب سود و یا معامله بپردازند.

اولین استخر نقدینگی معرفی شده در دنیای کریپتوکارنسی‌ها با استخر نقدینگی Bancor در دنیا مطرح شد. و به عبارتی با بنکور بود که استخر نقدینگی متولد شد. ولی با این‌ حال مهم‌ترین استخر نقدینگی که توانست به یکباره توجه همه را به سمت خود جلب کند استخر نقدینگی Uniswap بود.

کاربرد استخر نقدینگی چیست؟

شما در Pool Liqiudity بدون نیاز به‌ واسطه تنها با استفاده از سیستم قراردادهای هوشمند می‌­توانید توکن‌های خود را در این استخر قرار دهید، و در ازای قرار دادن توکن در استخر نقدینگی کارمزد معاملات را دریافت کنید، و یا خود مستقیم به معامله توکن‌های خود بپردازید. در حقیقت وظیفه استخر نقدینگی تامین سرمایه و دارایی لازم برای صرافی‌های غیرمتمرکز است.

روش کار استخر نقدینگی چیست؟

برای استفاده از کاربردهای Pool Liqiudity می‌­توانید توکن خود را وارد استخر نقدینگی کنید، و به‌ ازای انجام معاملات کارمزد دریافت کنید. از طرفی علاوه بر این می­‌توانید با انجام معامله در استخرهای نقدینگی، توکن‌های مختلف را با هم معامله کنید، گفتنی است برای انجام فعالیت و یا معامله در فضای استخر نقدینگی نیازی به استفاده از واسطه یا شخص سومی وجود ندارد، زیرا با روشی مطمئن و امن از طریق قراردادهای هوشمند کل پروسه معاملاتی شما در استخر نقدینگی انجام می­‌گیرد. به همین دلیل برای بسیاری از کاربران استفاده از استخر نقدینگی جذابیت خاص خودش را دارد.

نسبت های مالی نقدینگی چیست و چه کاربردی دارد؟

تجزیه و تحلیل نسبت، یک تحلیل کمی اطلاعات از صورت های مالی شرکت یا قیمت سهم است. نسبت‌ها، کلید تجزیه‌وتحلیل مالی هستند، چراکه برای ارزیابی و مقایسه یک شرکت با همتایانشان یا مقایسه با صنعت از نسبت های نقدینگی استفاده می‌شود. نسبت‌ها علائم حیاتی برای اندازه‌گیری سلامت شرکت‌ها را فراهم می‌کنند، به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا به جنبه‌های خاصی از وضعیت عملیاتی شرکت متمرکز شوند. به‌عنوان‌مثال ممکن است شرکتی سودآور باشد، اما مقدار یک نسبت خاص می‌تواند نشان دهد که، مدیریت موجودی نقدینگی چیست؟ عملکرد مناسبی نداشته است و یا شرکت با مشکل نقدینگی روبه‌رو است. نقدینگی طبق تعریف عبارت است از میزان توانایی شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه مدت خود. بنابراین نسبت های نقدینگی اطلاعاتی در مورد توانایی شرکت­ ها در پرداخت دیون کوتاه مدت یا عمل به تعهدات کوتاه مدتشان فراهم می‌آورند.

نسبت جاری

یکی از مهم‌ترین نسبت های نقدینگی، نسبت جاری است که به صورت زیر تعریف می‌شود:

برای شرکت فرضی الف این نسبت را در سال‌های مختلف محاسبه و نمودار آن را ترسیم می‌نماییم:

عدد ۱٫۱۷ برای نسبت جاری را می‌توان به زبان ساده به این صورت تفسیر نمود که شرکت در سال ۸۶ به ازای هر صد تومانی که تا انتهای سال باید پرداخت می‌نموده است (بدهی جاری)، توانایی کسب ۱۱۷ تومان وجه نقد تا انتهای سال را داشته است (دارایی جاری). معمولاً نسبت جاری بین ۱ و ۲ را به عنوان نشانه‌ای از وضعیت مطلوب نقدینگی شرکت در نظر می‌گیرند:

• نسبت مطلوب باید بیشتر از یک باشد چرا که پایین‌تر بودن نسبت جاری از عدد ۱ بدین معناست که شرکت توان پرداخت دیون کوتاه مدت خود را ندارد چرا که دارایی‌های جاری آن کمتر از بدهی‌های جاری آن است.
• چرا که بالا بودن بیش از حد این نسبت (مثلاً عدد ۱۰) نشان از بلا استفاده ماندن دارایی‌های شرکت و به اصطلاح خواب سرمایه است؛ چرا که معمولاً سود بنگاه از دارایی‌های غیر جاری آن ناشی می‌شود و نه دارایی جاری.

البته برای تحلیل دقیق‌تر این نسبت باید مشخص نمود که این نسبت از دید چه کسی بررسی می‌شود:

سرمایه‌گذاران کوتاه مدت ترجیح می‌دهند که این نسبت بالاتر باشد زیرا بالاتر بودن این نسبت نشان­‌دهنده ریسک پایین‌تر شرکت است. ولی سهامداران یک سازمان ممکن است به میزان پایین‌تر این نسبت علاقه داشته باشند نقدینگی چیست؟ زیرا نشان می­‌دهد که درصد بیشتری از دارایی‌های شرکت برای رشد کسب و کار مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگر نسبت جاری خیلی زیاد باشد، می‌توان استنباط کرد که واحد انتفاعی سرمایه‌گذاری زیادی در دارایی‌های جاری دارد یا از وام‌های کوتاه مدت به اندازه ممکن استفاده نکرده است. از طرف دیگر، یک نسبت جاری نسبتاً کم، معرف این است که یک یا چند دارایی یا بدهی جاری در سطح مطلوب قرار ندارند. بنابراین، کم بودن نسبت جاری می‌تواند به این معنی باشد که افزایش موجودی نقد، اوراق بهادار کوتاه مدت، حساب‌های دریافتنی یا موجودی‌ها ضرورت دارد. به همین ترتیب، در صورت کم بودن نسبت جاری می‌توان نتیجه گرفت که لازم است حساب‌ها یا اسناد پرداختنی یا سایر بدهی‌های ناشی از هزینه های تحقق یافته کاهش یابد.

نسبت آنی (سریع)

یکی از اقلامی که در ترازنامه به عنوان دارایی جاری ثبت می‌شود، موجودی مواد و کالا است که در بسیاری از اوقات قابلیت نقد شوندگی پایینی دارند اما در نسبت جاری به عنوان یکی از دارایی‌های نقد شونده به آن نگریسته می‌شود. برای حل این مشکل از نسبت آنی یا نسبت سریع استفاده می‌شود که توان شرکت را برای انجام تعهدات کوتاه مدت خود از محل دارایی‌های نقدی را اندازه‌گیری می‌کند. نسبت آنی از تقسیم دارایی‌های جاری منهای موجودی های مواد و کالا بر بدهی های جاری به دست می‌آید:

برای شرکت فرضی الف این نسبت را در سال‌های مختلف محاسبه و نمودار آن را ترسیم می‌نماییم:

اختلاف مقدار نسبت جاری و آنی به دلیل موجودی انبار این بنگاه است. دقت نمایید که بالا بودن موجودی مواد و کالا، موجب پایین آمدن ریسک (ریسک عملیاتی، ریسک افزایش قیمت‌ها و …) در شرکت‌ها شده ولی از طرف دیگر مسائلی همچون خواب سرمایه، کاهش بهره‌وری (به دلیل پوشاندن ضعف‌های بخش عملیات) و مواردی از این دست را به دنبال خواهد داشت.

به‌طور کلی در مورد نسبت های نقدینگی (نسبت‌های جاری و آنی) می‌توان گفت:

• بالاتر بودن این نسبت‌ها از عدد یک به معنای وضعیت مناسب نقدینگی است.
• صعودی بودن روند نسبت‌های نقدینگی به معنای بهبود وضعیت نقدینگی شرکت در طول زمان است.

نسبت وجه نقد

علاوه بر دو نسبت فوق، نسبت وجه نقد نیز یکی از نسبت های نقدینگی است که به صورت زیر محاسبه می‌شود:

لیکوئیدیتی (liquidity) چیست؟ بررسی نقدینگی چیست؟ مفهوم نقدینگی در بازارهای مالی

تا کنون این موضوع برای شما پیش آمده است که قصد ورود به یک بازار مالی و شروع سرمایه گذاری را داشته باشید اما از درست بودن تصمیم خود مطمئن نباشید؟ این موضوع کاملا طبیعی است. اما با بررسی یک سری عوامل مشخص مثل لیکوییدیتی در بازار مورد نظر می‌توانید تا حدودی درست بودن تصمیم خود را بررسی کنید. لیکوییدیتی (liquidity) یکی از اصطلاحات ارز دیجیتال است که به توانایی تبدیل یک کوین به کوین دیگر بدون تغییر قیمت اشاره دارد.

به عبارت دیگر لیکوییدیتی همان نقدینگی یک دارایی است که شما با وجود آن می‌توانید از تبدیل شدن دارایی خود به ارز فیات مطمئن باشید. زیرا در یک بازار لیکویید همیشه خریداری برای دارایی شما وجود خواهد داشت. در ادامه این مطلب کامل تر خواهیم گفت که لیکوئیدیتی چیست و مفهوم آن را در بازارهای مالی مختلف بررسی خواهیم کرد.

تعریف لیکوئیدیتی

لیکوئیدیتی یا همان نقدینگی به توانایی تبدیل یک دارایی به پول نقد می‌گویند. به عبارت دیگر لیکوئیدتی نشان دهنده میزان راحت بودن خرید و به فروش رفتن سریع یک دارایی است. به همین دلیل است که یکی از مهم‌ترین فاکتورهای یک دارایی خوب، میزان نقدینگی یا لیکوییدیتی کافی آن است. برای مثال فرض کنید که در یک شهرستان دور افتاده زندگی می‌کنید و تنها دارایی شما یک ماشین بسیار گران قیمت است. برای اینکه بتوانید در آن شهرستان امرار معاش کنید به پول نقد نیاز دارید و این موضوع در حالی است که کسی توانایی خرید آن ماشین گران قیمت را از شما ندارد. به عبارتی لیکوییدیتی دارایی شما کم است.

لیکوئیدیتی یا نقدینگی یکی از شاخص‌های مهم بازارهای مالی مختلف است که با ثبات قیمت یک دارایی رابطه مستقیم دارد. لیکوییدیتی در دو نوع کلی مورد بررسی قرار می‌گیرد:

• لیکوئیدیتی بازار
• لیکوئیدیتی دارایی

بازار لیکوئیدیتی

زمانی که در یک بازار مالی تعداد خریداران و فروشندگان به مقدار کافی باشد، لیکوئیدتی در بازار وجود خواهد داشت. در چنین شرایطی معاملات زیادی در بازار انجام می‌شود و سرمایه گذاران نیز تمایل زیادی به انجام معامله دارند. زیرا توانایی بازار برای خرید و فروش دارایی‌ها به سرعت در صورت لیکوئید بودن است. به عبارتی می‌توان اینگونه گفت که اگر یک دارایی در بازار به سرعت خرید و فروش شود و معاملات آن تأثیری روی قیمت اصلی آن دارایی نداشته باشد، بازار نقدینگی چیست؟ در حالت لیکوییدیتی قرار دارد.

لیکوئیدیتی دارایی

لیکوییدترین نوع دارایی، وجه نقد است. زیرا در هر شرایطی امکان تبدیل آن به دارایی دیگر وجود دارد. اگر دارایی شما توانایی تبدیل شدن به یک دارایی دیگر (بدون ایجاد سود یا ضرر زیاد) یا تبدیل شدن به وجه نقد را داشته باشد در شرف لیکویید شدن قرار گرفته است. عوامل مختلف زیادی وجود دارد که روی این موضوع تاثیر می‌گذارد:

• سرعت انجام معاملات
• انتقال مالکیت راحت
• ثبات بازار

بسیاری از مواقع افراد به اشتباه فکر می‌کنند که لیکوییدیتی یک دارایی به معنای سودآور بودن آن دارایی است. در صورتی که این دو مفهوم کاملا از هم جدا هستند. لیکوئیدیتی و نقدینگی یک دارایی باعث می‌شود تا معامله‌گران و سرمایه‌داران با حس اطمینان خاطر بیشتری شروع به سرمایه گذاری کنند.

لیکوئیدیتی در بازارهای مالی مختلف

لیکوئیدیتی یک مفهوم کاربردی در بازارهای مالی مختلف است که مضمون ثابتی دارد اما به شکل‌های مختلف تعریف می‌شود. این اصطلاح برای توانایی خرید و فروش یک دارایی در بازار بدون ایجاد نوسان قیمت شدید به کار می‌رود.

لیکوییدیتی در بازار ارز دیجیتال

یکی از اصلی‌ترین بازارهای مالی که لیکوئیدیتی و نقدینگی در آن به شدت مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد، بازار ارزهای دیجیتال است. در دنیای کریپتوکارنسی به توانایی یک توکن برای تبدیل شدن به ارز فیات یا یک توکن دیگر، لیکوئیدیتی می‌گویند. البته به شرط اینکه تعادل قیمت آن از بین نرود. حال تصور کنید که یک رمز ارز از لیکوییدیتی بالایی برخوردار باشد. در این صورت تریدرها و سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرعت بالاتر و ریسک کمتری معاملات خود را انجام دهند.

در واقع می‌توان این گونه گفت زمانی که بازار یک ارز دیجیتال در عین پرجنب و جوش بودن، دارای ثبات کافی نیز باشد، مفهوم لیکوئیدیتی برقرار شده است. برای مثال فرض کنید که شما دارای ۵ توکن نقدینگی چیست؟ هستید و در حال حاضر قیمت این دارایی شما رشد چشمگیری داشته است. حال اگر مفهوم لیکوئیدیتی برقرار باشد، خریداران کافی برای دارایی شما وجود خواهد داشت و شما می‌توانید با فروش دارایی خود به سود برسید. در غیر این صورت شما مجبور به کاهش قیمت درخواستی هستید. زیرا خریداران کافی با آن قیمت بالا برای شما وجود نخواهد داشت و شما برای کمک به ایجاد تعادل در بازار باید قیمت‌های مناسب‌تری را پیشنهاد دهید.

لیکوئیدیتی در بازار بورس

لیکوئیدیتی در بازار بورس نیز تأثیر خیلی زیادی دارد. در واقع شما به عنوان یک سهام‌دار هنگام خرید یک سهام جدید باید مقدار نقدینگی آن دارایی را بررسی کنید. این موضوع در بازار بورس به کمک شاخصی تحت عنوان ارزش معاملات مشخص می‌شود. به این معنا که هر چه مقدار رتبه ارزش معاملات یک سهام بیشتر شود، می‌توان نتیجه گرفت که میزان لیکوئیدیتی آن نیز بیشتر خواهد بود. در نتیجه انتخاب مناسبی برای سرمایه گذاری است.

بررسی لیکوئیدیتی در بازارهای مختلف

مفهوم لیکوئیدتی در تمام بازارهای مالی مثل بازار بورس، بازار ارز دیجیتال، بازار ملک، بازار خودرو و… مشاهده می‌شود. برای مثال زمانی که شما یک زمین گران‌قیمت و وسیع داشته باشید، ممکن است یک سرمایه بزرگ برای شما باشد، اما با توجه به قیمت زیادی که دارد خریدار کافی نخواهد داشت و بدین ترتیب لیکوئیدتی دارایی شما کم است. حال این موضوع درباره ارزهای دیجیتال، سهام‌های بورس و … نیز صدق می‌کند. بنابراین یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی که هنگام سرمایه گذاری در یک بازار باید بررسی کنید، لیکوییدیتی آن بازار است.

استخر نقدینگی چیست؟ نقدینگی (Liquidity Pool) چیست؟

فلسفه بلاک چین ایجاد جهانی غیرمتمرکز است؛ جهانی که در آن همه‌چیز به‌‌سمت تمرکززدایی و حذف قدرت مرکزی پیش می‌رود. یکی از دستاوردهای مهم این فلسفه‌، ایجاد امور مالی غیرمتمرکز یا همان دیفای (DeFi) است. قابلیت یادشده روش‌های غیرمتمرکز را برای مدیریت دارایی‌ها دراختیار کاربران قرار می‌دهد. این سرویس‌ها که صرافی‌های غیرمتمرکز در رأس آن‌ها قرار گرفته‌اند، از فناوری‌های بنیادینی کمک می‌گیرند. استخر نقدینگی یکی از فناوری‌های پرکاربرد و جذابی است که به دادوستدهای غیرمتمرکز بسیار کمک می‌کند.

استخرهای نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز درواقع جایگزین سفارش‌هایی هستند که در دفتر سفارش (Order Book) صرافی‌های متمرکز ثبت می‌شوند. سازوکار صرافی‌های متمرکزی مانند بایننس و کوین‌بیس مبتنی‌بر دفتر سفارش‌هایی است که تمام سفارش‌های خریدوفروش را ثبت می‌کند و هرگاه سفارش فروش با سفارش خرید مطابقت پیدا کند، مبادله دارایی را انجام می‌دهد. در این حالت، صرافی متمرکز تمام تراکنش‌ها را زیرنظر می‌گیرد و احراز هویت و مشخص‌شدن ماهیت کاربران نیز برای آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

مسئله احراز هویت کاربران مسئله صرافی‌های غیرمتمرکز نیست. در‌عین‌حال نقدینگی چیست؟ این صرافی‌ها به‌جای استفاده از دفتر سفارش، از بازارساز خودکاری (AMM) کمک می‌گیرند تا بدون‌ نظارت شخص ثالث، دارایی موردنیاز معامله‌گران را ازطریق استخرهای نقدینگی تأمین کنند. تمام این روند بدون‌ نیاز به نظارتِ نهادی مرکزی انجام می‌شود؛ از‌این‌رو، بدیهی است که صرافی‌های غیرمتمرکز با قدرت بیشتری در مسیر ایده و فلسفه اصلی بلاک چین درباره تمرکززدایی گام برمی‌دارند.

استخر نقدینگی اساس بسیاری از اپلیکیشن‌های دیفای ازجمله پروتکل‌های وام‌دهی (Lending)، کِشت سود (Yield Farming)، سرویس‌های درون‌زنجیره‌ای بیمه و بازی‌های بلاک چینی نقدینگی چیست؟ است. حال این پرسش مطرح می‌شود که استخر نقدینگی چیست و چگونه می‌تواند به‌طور خودکار و بدون‌نیاز به نظارت مرکزی کار کند؟ برای یافتن پاسخ این پرسش تا انتهای این مقاله ما را همراهی کنید.

استخر نقدینگی (Liquidity Pool) چیست؟

استخر نقدینگی مجموعه‌ای از ارزهای دیجیتال یا توکن‌هایی است که در قرارداد هوشمند قفل شده‌اند و برای آسان‌ترکردن روند تراکنش‌ها و معاملات در صرافی غیرمتمرکز به‌کار گرفته می‌شوند. به‌بیان ساده، استخر نقدینگی را می‌توانید شبیه استخر دیجیتالی بزرگی تصور کنید که تمام افراد می‌توانند بدون نیاز به کسب اجازه یا مجوز، دارایی‌های دیجیتال خود را در آن واریز کنند و در‌عین‌حال، مبالغ مشخصی را از این منبع مالی وام بگیرند.

استخرهای نقدینگی ارزهای دیجیتال نقشی اساسی در اکوسیستم امور مالی غیرمتمرکز ایفا می‌کنند؛ به‌ویژه هنگامی که از صرافی‌های غیرمتمرکز صحبت می‌شود. استخر نقدینگی سازوکاری است که با آن کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را در قراردادهای هوشمند صرافی‌های غیرمتمرکز جمع کنند تا نقدینگی لازم برای معامله‌گران فراهم شود. استخرهای نقدینگی را می‌توان هموارکننده سرعت و راحتی مبادلات در اکوسیستم دیفای دانست؛ دو ویژگی‌ مهمی که این اکوسیستم به‌شدت به آن‌ها احتیاج دارد.

پیش از اینکه استخرهای نقدینگی و بازارسازهای خودکار وارد بازی شوند، نقدینگی بازار ارزهای دیجیتال مسئله‌ای جدی برای صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی غیرمتمرکز بود. در آن زمان، صرافی‌های غیرمتمرکز فناوری تازه‌واردی با رابط کاربری پیچیده محسوب می‌شدند که خریداران و فروشندگان اندکی را به خود جذب می‌کردند. در‌نتیجه، یافتن معامله‌گران متعدد و نقدینگی کافی برای انجام معاملات مکرر در این صرافی‌ها دشوار بود.

ورود استخر نقدینگی به این صحنه تحولی حیرت‌انگیز در تأمین نقدینگی و جذب معامله‌گران به صرافی‌های غیرمتمرکز ایجاد کرد. استخرهای نقدینگی منابع لازم برای معاملات را بدون نیاز به واسطه‌های شخص ثالث فراهم می‌کنند. هرچه نقدینگی دارایی‌ها در استخر بیشتر باشد، معامله‌گری در آن پلتفرم غیرمتمرکز هم آسان‌تر می‌شود.

استخر نقدینگی چگونه کار می‌کند؟

همان‌‌طور‌که اشاره کردیم، استخرهای نقدینگی برپایه قراردادهای هوشمند بنا شده‌اند؛ بنابراین، تمام کاربران استخرهای نقدینگی به‌جای افراد گوناگون، با قراردادهای هوشمند و الگوریتم‌های رمزنگاری‌شده سروکار دارند. پس اگر خریدار هستید، به فروشنده مشخصی نیازی ندارید؛ فقط کافی است استخر نقدینگی پلتفرمی که از آن استفاده می‌کنید، به‌اندازه کافی نقدینگی داشته باشد. اگر فروشنده هستید، الگوریتم‌های رمزنگاری‌شده کار فروش دارایی‌تان را انجام می‌دهند.

در این وضعیت، همه‌چیز از فعالیت‌ کاربران تا قیمت‌گذاری دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند انجام می‌شوند. این قراردادهای هوشمند به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که با ارائه پاداش و سود کارمزد معاملات، تأمین‌کنندگان نقدینگی را تشویق کنند تا دارایی‌های خود را در استخر به‌اشتراک بگذارند.

کاربرانی که در تأمین سرمایه استخرهای نقدینگی شرکت می‌کنند، به‌ازای سهم مشارکت خود توکن‌های نقدینگی پاداش می‌گیرند. این توکن‌ها اغلب دارایی‌های ارزشمندی هستند که می‌توان از آن‌ها در سایر پلتفرم‌های اکوسیستم دیفای نیز استفاده کرد. تا زمانی که دارایی کاربر در استخر قفل شده است، او می‌تواند از سود کارمزدی متناسب با سرمایه‌اش بهره‌مند شود؛ اما هنگامی‌ که تأمین‌کننده نقدینگی بخواهد اصل دارایی‌اش را از استخر پس بگیرد، باید توکن‌های نقدینگی خود را بسوزاند.

استخرهای نقدینگی اغلب از دو ارز دیجیتال یا همان جفت‌ارز تشکیل می‌شوند که به‌ نسبت مساوی پنجاه‌پنجاه در استخر واریز شده‌اند. الگوریتم‌های قراردادهای هوشمند در تمام مدت فعالیت استخر مطمئن می‌شوند که با وجود کاهش یا افزایش عرضه و تقاضا، این نسبت حفظ می‌شود. تأمین‌کنندگان نقدینگی هم با ارائه میزانی مساوی از هر دو توکن، به حفظ نرخ ثابت عرضه جفت‌ارز استخر کمک می‌کنند. تأمین نقدینگی کافی به ثابت‌ماندن قیمت و جلوگیری از دست‌کاری ارزش دارایی‌ها کمک می‌کند.

استخرهای نقدینگی و کِشت سود

پروتکل‌های مختلف برای بهبود تجربه معاملاتی پلتفرم‌های خود تلاش می‌کنند انگیزه تأمین‌کنندگان نقدینگی را برای مشارکت بیشتر افزایش دهند. همان‌‌طور‌که اشاره کردیم، ارائه پاداش و مشوق مانند توکن‌های نقدینگی ارزشمند، می‌تواند تأمین‌کنندگان بیشتری را به استخر جذب کند. در این حالت، تأمین‌کنندگان نقدینگی را می‌توانیم استخراج‌کنندگان نقدینگی هم بدانیم.

استخراج نقدینگی به اضافه‌کردن دارایی‌های دیجیتال به استخرهای نقدینگی در پروتکل‌های دیفای گفته می‌شود که معمولاً پاداشی در قالب توکن‌های نقدینگی دارد. حال ارزش این توکن‌های نقدینگی چگونه تأمین می‌شود و این توکن‌ها چه کاربردهایی دارند؟

در این‌جا، فرایندی با نام کِشت سود (Yield Farming) وارد چرخه می‌شود. کشت سود به کاربر کمک می‌کند سود و درآمد پسیو (Passive) یا غیرفعالش را افزایش دهد. در کشت سود، تأمین‌کنندگان نقدینگی توکن‌های نقدینگی خود را در پروتکل‌های بلاک چینی مختلف قفل و در ازای آن سود دریافت می‌کنند. بسیاری از بازارهای دیفای و پلتفرم‌ها و استخرهای مشوق به تأمین‌کنندگان این امکان را می‌دهند که با توکن‌های نقدینگی خود نیز ارزش خلق کنند.

در این صورت، تأمین‌کنندگان استخر نقدینگی با اندکی ریسک بیشتر، علاوه‌بر سود حاصل از سرمایه‌گذاری در استخر، از توکن‌های نقدینگی خود هم سود دریافت می‌کنند. تعدادی از پلتفرم‌ها مانند یرن فایننس (Yearn.Finance) به کاربران خود اجازه می‌دهند از انتخاب ریسک و بازده خودکار استفاده کنند تا از سرمایه‌گذاری دارایی‌های خود در پلتفرم‌های مختلف دیفای سود دلخواهشان را به‌دست آورند.

جمع‌بندی

در این مطلب، شما را به‌اختصار با استخر نقدینگی و اصول آن آشنا و به این موضوع اشاره کردیم که استخرهای نقدینگی بر چه اساسی کار می‌کنند و این استخرها در رشد امور مالی غیرمتمرکز چه جایگاهی دارند. همچنین، به نکات مهم مرتبط با چگونگی کسب سود مضاعف از سرمایه‌گذاری در استخرهای نقدینگی و پلتفرم‌های کشت سود اشاره کردیم.

با آنکه با اصول کلی این ابزار سرمایه‌گذاری آشنا شده‌اید، باید توجه کنید که تأمین نقدینگی و کشت سود نمی‌تواند استراتژی مناسبی برای همه معامله‌گران باشد. سرمایه‌گذاری در استخرهای نقدینگی با خطرهایی همراه است. به‌عنوان مثال، اگر ارزش دارایی سرمایه‌گذاری شما در یک استخر در مدت‌زمان قفل‌شدن آن کاهش یابد، شما متحمل ضرر شده‌اید.

بنابراین، پیش از هر اقدامی برای سرمایه‌گذاری، به‌اندازه کافی تحقیق کنید و از تمام جوانب مثبت و منفی استراتژی‌های مختلف سرمایه‌گذاری مطلع شوید. اگر با سازوکار استخراج نقدینگی کاملاً آشنا باشید، می‌توانید سود چشمگیری به‌دست آورید و نقدینگی سبد سرمایه‌گذاری‌تان را افزایش دهید.

نسبتهای نقدینگی

تعریف نسبتهای نقدینگی چیست؟

نسبتهای نقدینگی کلاسی از معیارهای مالی است که برای تعیین توانایی شرکت در پرداخت تعهدات و بدهی های کوتاه مدتش مورداستفاده قرار می‌گیرد. عموماً، هر چه مقدار نسبتهای مالی بالاتر باشد، حاشیه امنیتی که شرکت برای پوشش بدهی های کوتاه مدتش دارد نیز بزرگ‌تر خواهد بود؛ اما این نسبتها نباید خیلی هم بزرگ باشند. چراکه افزایش آن‌ها نشان از عدم توانایی شرکت در جذب منابع مالی خارجی یا سرمایه گذاری در دارایی های سودآور است.

توضیحات مدیر مالی در مورد نسبتهای نقدینگی

نسبتهای نقدینگی معمولاً شامل نسبت جاری، نسبت آنی و نسبت پول نقد می‌شود. تحلیلگران مختلف دارایی های متفاوتی را در ارتباط با محاسبه نقدینگی در نظر می‌گیرند. بعضی از تحلیلگران فقط مقدار پول نقد و مشابه‌های آن را که بر بدهی های جاری تقسیم شده محاسبه می‌کنند، چون احساس می‌کنند که این موارد، دارایی های با بیشترین نقدینگی هستند و به احتمال خیلی زیاد برای پوشش بدهی های کوتاه مدت در صورت نیاز مورداستفاده قرار خواهند گرفت.

توانایی شرکت برای تبدیل دارایی های کوتاه مدت به وجه نقد جهت پوشش تعهدات مالی وقتی طلبکاران به دنبال پولشان هستند بسیار اهمیت دارد. تحلیلگران ورشکستگی و مبتکرین وام های بانکی غالباً از نسبتهای نقدینگی برای تعیین اینکه آیا یک شرکت قادر به ادامه خواهد بود یا خیر استفاده می‌کنند.

آزمودن نقدینگی شرکت گامی ضروری در تحلیل آن شرکت است. نسبت های اندازه‌گیری نقدینگی را بخوانید تا درک خود را از این نسبت ها بهبود بخشید.

نسبت جاری

نسبت جاری راحت‌ترین نسبت نقدشوندگی است. برای محاسبه آن کافی است دارایی های جاری بر بدهی های جاری تقسیم شوند. منظور از دارایی های جاری، دارایی هایی هستند که در فرآیند عادی شرکت به یکدیگر تبدیل می‌شوند و می‌توانند به‌صورت معقولی در عرض یک سال به پول نقد تبدیل شوند. از طرفی منظور از بدهی های جاری، بدهی هایی هستند که سررسید آن‌ها کمتر از یک سال است.

بدهی های جاری/دارایی های جاری= نسبت جاری

گفته می‌شود بهتر نقدینگی چیست؟ است این نسبت چیزی در حدود ۲ باشد؛ یعنی ۲ برابر بدهی های جاری، دارایی جاری وجود داشته باشد. اگر نسبت جاری کوچک شود، ریسکی تحت عنوان ریسک عدم پرداخت به موقع بدهی های جاری به وجود می‌آید.

اگر نسبت جاری خیلی بزرگ شود، یا صورت کسر زیاد است که این به معنی آن است که موجودی کالا یا ملزومات زیادی نگهداری می‌شود و یا مخرج کسر کوچک است که این به معنی آن است که مدیران شرکت نتوانسته‌اند اعتبارات کوتاه مدت جذب کنند.

نسبت آنی یا سریع

نسبت آنی کمی سخت‌گیرانه‌تر محاسبه می‌شود. این نسبت فهرست دارایی هایی که به اندازه پول نقد و مشابه های آن نقد شوندگی کمتری دارند، نظیر ملزومات و موجودی کالا، از دارایی های جاری کسر می‌کند.

بدهی های جاری/(نقدینگی چیست؟ حساب های دریافتنی + سرمایه گذاری های کوتاه مدت+ پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت آنی

یک نوع از نسبت آنی به سادگی فهرست موجودی را از دارایی های جاری کم می‌کند و آن را از نسخه‌ای که در بالا به آن اشاره شد اندکی بخشنده‌تر نشان می‌دهد.

بدهی های کنونی/(موجودی کالا – دارایی های جاری) = نسبت آنی

گفته می‌شود این نسبت اگر چیزی در حدود یک باشد، قابل قبول است. اگر این نسبت زیاد باشد، این اتفاق ممکن است به سه دلیل رخ دهد. نخست ممکن است موجودی کالای کمی نگهداری می‌شود. دوم ممکن است دارایی های جاری زیاد باشد و سوم ممکن است اعتبارات کوتاه مدت کمی جذب شده باشد.

نسبت پول نقد

نسبت پول نقد هیجان‌انگیزترین نسبت نقد شوندگی است که حساب های دریافتنی، به همراه موجودی کالا و سایر دارایی های جاری را در نظر نمی‌گیرد. این نسبت، بیش از نسبت جاری یا آنی، توانایی پرداخت تعهدات شرکت را در صورت به وجود آمدن مورد اضطراری ارزیابی می‌کند. حتی شرکت های با سوددهی بالا هم می‌توانند با مشکل مواجه شوند اگر نقدشوندگی لازم برای واکنش به اتفاقات پیش بینی نشده را نداشته باشند.

بدهی های جاری/(سرمایه گذاری های کوتاه مدت + پول نقد و مشابه های پول نقد) = نسبت پول نقد

معادل‌ انگلیسی نسبتهای نقدشوندگی عبارت است از:

Liquidity Ratios

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سوالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.